- 11 Nisan 2012
- 118
- 86
- 298
Merhaba hanımlar,
Uzun zamandır içinden çıkamadığım bir konuda sizlerin de fikirlerinizi almak istiyorum. Okuyanlara şimdiden teşekkürler.
Yaklaşık 2 yıllık evliyim. Eşimle genel olarak iyi anlaşırız. Ancak çözemediğim bir durum var. Konu kız kardeşim ve eşimin ona tepkisi. Kız kardeşim 22 yaşında, üniversite öğrencisi. İlk başlarda eşim ona gayet sıcak, bir ağabey bir arkadaş gibi yaklaştı. Ancak kardeşim sosyal ilişkilerini iyi yönetemeyen, nerede nasıl davranması gerektiğini çok da bilmeyen biri.
Eşim ona arkadaşça yaklaşmasına rağmen, bir süre sonra kardeşim eşime selam vermemeye, geldiğinde hoş geldin vs dememeye başladı. Bu davranışı eşime özel değil bu arada, her zaman böyledir. Ancak insanlar ona merhaba, nasılsın vs derse cevap verir. Siz nasılsınız demeyi akıl etmez mesela. Tekrarlayan zamanlarda kardeşim bu davranışına devam etti. Mesela okul çıkışı geç saat olduğu ve okulu uzak olduğu için onu almaya gittik birkaç kez, kardeşim arabaya bindi oturdu ve ne merhaba ne bir şey, ne teşekkür ederim dedi. Bunun üzerine eşim de onu görmezden gelmeye başladı. Bu noktaya kadar ben de eşime hak verdim. Kardeşimle konuyu konuştum, dikkat etmesini söyledim. Sorun bundan sonrası...
Kardeşim artık öyle davranmıyor. Merhaba, hoş geldin vs azami nezaket cümlelerini sarf ediyor en azından. Ama gelin görün ki eşim fena halde cephe aldı. Muhattap olmak istemiyorum diyor. Kardeşim selam veriyorsa o da veriyor, o kadar. Bazen ikisi de birbirinden bekliyor ve düşünün, kimse kimseye merhaba bile demiyor, sanki çok büyük bir problem varmış gibi. Bu durum çok canımı sıkıyor çünkü ailemde annem ve kardeşimden başka kimse yok. Elimde olmadan içten içe eşimi suçluyorum, olayı bu kadar büyüttüğü için. Normalde kardeşimle çok yakınızdır çünkü. Kendisi 36 yaşında, daha olgun olmasını bekliyorum. Bilmiyorum ona haksızlık mı ediyorum. Ama bu konuda kardeşimle her bir araya gelindiğinde eşimle tartışıyoruz.
Bu arada eşim yabancı, ama kültürlerimiz yakın. Kendisi çok da sosyal bir insan değil, arkadaşı vs pek yoktur. Aile ilişkileri de bizimki kadar yakın değil. Annemle de muhabbeti merhabadan ileriye gitmez. Biraz da bu yüzden ona bileniyorum, aileme böyle mesafe koyduğu için.
Uzun oldu, kusura bakmayın. Düşüncelerinizi bekliyorum hanımlar.
Uzun zamandır içinden çıkamadığım bir konuda sizlerin de fikirlerinizi almak istiyorum. Okuyanlara şimdiden teşekkürler.
Yaklaşık 2 yıllık evliyim. Eşimle genel olarak iyi anlaşırız. Ancak çözemediğim bir durum var. Konu kız kardeşim ve eşimin ona tepkisi. Kız kardeşim 22 yaşında, üniversite öğrencisi. İlk başlarda eşim ona gayet sıcak, bir ağabey bir arkadaş gibi yaklaştı. Ancak kardeşim sosyal ilişkilerini iyi yönetemeyen, nerede nasıl davranması gerektiğini çok da bilmeyen biri.
Eşim ona arkadaşça yaklaşmasına rağmen, bir süre sonra kardeşim eşime selam vermemeye, geldiğinde hoş geldin vs dememeye başladı. Bu davranışı eşime özel değil bu arada, her zaman böyledir. Ancak insanlar ona merhaba, nasılsın vs derse cevap verir. Siz nasılsınız demeyi akıl etmez mesela. Tekrarlayan zamanlarda kardeşim bu davranışına devam etti. Mesela okul çıkışı geç saat olduğu ve okulu uzak olduğu için onu almaya gittik birkaç kez, kardeşim arabaya bindi oturdu ve ne merhaba ne bir şey, ne teşekkür ederim dedi. Bunun üzerine eşim de onu görmezden gelmeye başladı. Bu noktaya kadar ben de eşime hak verdim. Kardeşimle konuyu konuştum, dikkat etmesini söyledim. Sorun bundan sonrası...
Kardeşim artık öyle davranmıyor. Merhaba, hoş geldin vs azami nezaket cümlelerini sarf ediyor en azından. Ama gelin görün ki eşim fena halde cephe aldı. Muhattap olmak istemiyorum diyor. Kardeşim selam veriyorsa o da veriyor, o kadar. Bazen ikisi de birbirinden bekliyor ve düşünün, kimse kimseye merhaba bile demiyor, sanki çok büyük bir problem varmış gibi. Bu durum çok canımı sıkıyor çünkü ailemde annem ve kardeşimden başka kimse yok. Elimde olmadan içten içe eşimi suçluyorum, olayı bu kadar büyüttüğü için. Normalde kardeşimle çok yakınızdır çünkü. Kendisi 36 yaşında, daha olgun olmasını bekliyorum. Bilmiyorum ona haksızlık mı ediyorum. Ama bu konuda kardeşimle her bir araya gelindiğinde eşimle tartışıyoruz.
Bu arada eşim yabancı, ama kültürlerimiz yakın. Kendisi çok da sosyal bir insan değil, arkadaşı vs pek yoktur. Aile ilişkileri de bizimki kadar yakın değil. Annemle de muhabbeti merhabadan ileriye gitmez. Biraz da bu yüzden ona bileniyorum, aileme böyle mesafe koyduğu için.
Uzun oldu, kusura bakmayın. Düşüncelerinizi bekliyorum hanımlar.
