Hanımlar ben çok problemli bir bölgede yaşıyorum.Daha önceki yorumlarımdan hatırlayanınız vardır belki son yaşanan olaylarda lojmanımıza saldırı olmuştu günlerce hayati ihtiyaçlarımızı karşılamak için bile olsa dışarı çıkamamıştık.Bu olaylar esnasında ben 5 aylık hamileydim çok şükür bebeğime bir şey olmadı.Ancak biz çok tedirgin olduk ve eşim doğumu memlekette yapmamı istedi.Ben de bu fikri kırkım çıkınca yanına dönmek şartıyla kabul ettim.Buraya kadar bir sorun yok fakat bu akşam eşim doğumdan sonra dönmeyeceğimi tayinimiz çıkana kadar memlekette kalacağımı söyledi.bu arada bir aksilik olmazsa en geç temmuz ayında tayinciyiz.nerden baksanız 6 ay eşimden evimden ayrı kalıcam oğlum babasından uzak büyüyecek.eşim ben sürekli gelirim diyor ama burdan gelip gitmesi çok zor ve tehlikeli.içimden gelerek gel bile diyemem ki gelmemesi daha iyi.tek başına yemeği çamaşırı ütüsü nasıl üstesinden gelecek o kadar yoğun çalışırken.biz ondan uzakta o tehlikedeyken nasıl dayanıcaz bilemiyorum.hamileliğinde verdiği duygusallıkla sürekli ağlıyorum eşimi de üzüyorum.bana akıl verin ne olur şuan mantıklı düşünemiyorum.bunların hepsi oğlumun iyiliği için ama onun da babası yanındayken daha mutlu olacağını düşünüyorum.