Aynen aynen aynen. Seçme şansım olsaydı babamın babam olmasını istemezdim. Bide neymiş efendim bu bir mucizeymiş. Yok kalsındı, ben mucize olmasaydım. Bu mucizeler toplumun yarısından fazlasını oluşturan depresif, mutsuz sinir hastaları. Dediğiniz gibi bu zavallı çocuk, sadece bu suçsuz günahsız kadının mucizesi değil, dengesiz bir psikopatın da çocuğu olacak. Acaba bebekte bu hayatı istermiydi?
Çoğu kadın istiyor ki evleniyor ve çocuk yapıyor.
Siz o bebeği görmeseniz de anne karnında da olsa, o da bir kalp taşıyor, o da sizin gibi nefes alıyor şu an.
Merhaba, siz kendiniz için en doğru kararı vereceksinizdir eminim, iyi düşünün ve kalbinizin sesini dinleyin demekten başka elimizden bir şey gelmez zaten. Benim annem de babamdan bana hamileyken ayrılma kararı almış ve o zamanın şartlarında beni kendisi büyütmüş biri. Onun yaşadığı zorlukları ben çocukken bilemezdim ama ben hiçbir eksiklik yaşamadım şükürler olsun, anneanne ve dede desteği vardı zaten. Baba tarafı ile hiçbir iletişimimiz bile olmadı, onlar da zamanında tehditler-rahatsızlıklar birçok olay yaşatmışlar ama ben doğduktan sonra hiçbiri tekrarlanmadı. Bence anne çalışıyorsa özellikle de ve belli bir yaşa geldiyse hem anne hem baba olabilir zaten. Ama size ne kızmak, ne yadırgamak hiçbirimizin haddi değil elbette, dediğim gibi siz en doğru kararı verecek kişisiniz. Hakkınızda hayırlısı olsun.
yavrunuz size tutunsun diye çok dua etmiştim 
