Bana cocuk olacagindan korktugu icin birden ayrilmak istemis gibi geldi. Para kazanamiyor, siz hem calisip hem bebege mi bakacaksiniz? Eger bosanmasaydi bebegin sorumlulugu ona kalacakti. Ve eger bebekten sonra bosansaydiniz omur boyu nafaka odemek zorunda kalacakti, ama bosandiktan sonra simdi oyle bir zorunlulugu yok. Ben iki gunde insanlarin bosanmamasi gerektigine inaniyorum. Sevgililik iliskisinde bile arada ayriliklar olabilir, hemen zirt diye bosanmak, hem de cocuk olacagi zaman bence mantiksiz. En azindan bosanmadan once uc ay ayri evlerde takilabilirdiniz. Yeni zelanda'da iki sene gecmeden hukuken bosanmis sayilmiyorsunuz mesela. Ben bizdeki sistemi dogru bulmadim. Kadinlar magdur oluyor, aynen bu ornekte oldugu gibi. Ayrica da buradakilerin gazina gelmeyin, gurur yapip bosanmaktansa sonuna kadar adama neden benden bosanmak istedigini neden benden sogudugunu sorarim, eger inanmiyorsam da bosanmam. Canim istedigi zaman ben gider davayi acarim, o beyefendi istedi diye bosanmam, ben karar veririm bu isin kesinlikle yurumeyecegine ve bosanirim. Inat diye, gurur diye bosanilmaz, gercek sebep ortaya cikana kadar beklenilir. Bana gore de kendisine guvenen kadin bunu yapar. Dengesiz karakterli bir adamin iki gunluk sozuyle hareket etmez. Yani dengesiz oldugunu bilerek evlendiyseniz, ona gore bu gelgit donemlerini de atlatmanin bir yolunu bulabilirdiniz. Bu acidan eski esinizin ailesine hak veriyorum. Yapmamissiniz olabilir ama, ben burada "ay ne kadar gururlusunuz, cok iyi yaptiniz bosanarak" diyenleri de haksiz buluyorum. gurur reddedilme korkusu degildir, olmamali.
gerçi kndin üzülürmu sevinrimi bilmiyorum belki de bu ona bir işaret birliktelikleri adına
