Eşime bu durumu nasıl anlatabilirim ?

cagszcn

Üye
Kayıtlı Üye
19 Mayıs 2020
62
47
30
Merhaba, benim sorunum aslında bir çok kişinin sorun olarak görmediği hatta şımarıklık olarak adlandırdığı cinsten. Eşim avukat. Ben de 4 yıllık üniversite mezunuyum. Okurken sürekli kendi islerimi kendim hallettim girişken biriyim yani. Ama eşim sürekli beni kontrol etme ihtiyaci hissediyor. Bildiğim şeyleri bile sürekli bana tembihliyor. Mesela disari çıkıcam 50 defa gittigim yeri bana yol tarifi ediyor aman sakın karıştırma su kavsaktan dön aman şu caddeden git. Sofraya otururum. Reçelle başlarım. recel yeme peynir ye diye tutturur ben peyniri yiyene kadar susmaz. sürekli ayağına terlik giy, ustune hırka giy. Duşa girmek icin hazırlanirim. Şimdi alma yatmadan once al hasta olursun der. Bazen uyku tutmaz telefonda film acar izlerim uykum gelsin diye kizar telefona bakarak uyku mu gelirmiş. gideriz kahve siparis ederim bence latte içme türk kahvesi iç der. ( ya bunun sencesi mi var canim ondan istiyor iste) .Pizza isterim pizzami kendi önüne alir küçük parçalara ayirip oyle verir cocuk gibi .al ye diye ama ben artik utaniyorum sanki ben yemeyi beceremiyomusum gibi . Dışarı çıkarken o ayakkabıyı giyme oburlerini giy daha rahat edersin der. Yemeklerimin güzel olduğunu herkes söyler. yemek yaparken bile başımda bekler. Söyle yap ilk önce salatayi yap . ya sanki o soylemese ben yapmiycam. Yani sanki ben cocukmusum gibi davranmalar. Bunu söyleyince o benim iyiliğimi istiyormus ben iyilikten anlamıyormusum öyleymiş. Onun bu tavirlari yüzünden ailesi de bana saygi duymuyor her seye o kadar karışıyor ki ailesi her şeyi kendi ogullari yapıyor gibi düşünüyor. Kendimi evin hanimi gibi değil çocuğu gibi hissediyorum çünkü bana eşim gibi davranmıyor ebeveynim gibi davranıyor. bunun kavgasini etmekten cok yoruldum. Ne yapabilirim artık boğuluyorum gerçekten. Şimdi de pandemiden dolayı 8 aydir evde. 5 aylık bebegim var Zaten artık canim burnumda. Bi de sürekli evde her şeyime karışmasından biktim. Sürekli evde bi huzursuzum. sürekli talimatlar veriliyor. karşılık verip kavga çıkarmaktan da yoruldum . aa buldun da bunuyosun diye düşünür o ayri bir dert. yorumlarinizi beklyorum
 
Merhaba, benim sorunum aslında bir çok kişinin sorun olarak görmediği hatta şımarıklık olarak adlandırdığı cinsten. Eşim avukat. Ben de 4 yıllık üniversite mezunuyum. Okurken sürekli kendi islerimi kendim hallettim girişken biriyim yani. Ama eşim sürekli beni kontrol etme ihtiyaci hissediyor. Bildiğim şeyleri bile sürekli bana tembihliyor. Mesela disari çıkıcam 50 defa gittigim yeri bana yol tarifi ediyor aman sakın karıştırma su kavsaktan dön aman şu caddeden git. Sofraya otururum. Reçelle başlarım. recel yeme peynir ye diye tutturur ben peyniri yiyene kadar susmaz. sürekli ayağına terlik giy, ustune hırka giy. Duşa girmek icin hazırlanirim. Şimdi alma yatmadan once al hasta olursun der. Bazen uyku tutmaz telefonda film acar izlerim uykum gelsin diye kizar telefona bakarak uyku mu gelirmiş. gideriz kahve siparis ederim bence latte içme türk kahvesi iç der. ( ya bunun sencesi mi var canim ondan istiyor iste) .Pizza isterim pizzami kendi önüne alir küçük parçalara ayirip oyle verir cocuk gibi .al ye diye ama ben artik utaniyorum sanki ben yemeyi beceremiyomusum gibi . Dışarı çıkarken o ayakkabıyı giyme oburlerini giy daha rahat edersin der. Yemeklerimin güzel olduğunu herkes söyler. yemek yaparken bile başımda bekler. Söyle yap ilk önce salatayi yap . ya sanki o soylemese ben yapmiycam. Yani sanki ben cocukmusum gibi davranmalar. Bunu söyleyince o benim iyiliğimi istiyormus ben iyilikten anlamıyormusum öyleymiş. Onun bu tavirlari yüzünden ailesi de bana saygi duymuyor her seye o kadar karışıyor ki ailesi her şeyi kendi ogullari yapıyor gibi düşünüyor. Kendimi evin hanimi gibi değil çocuğu gibi hissediyorum çünkü bana eşim gibi davranmıyor ebeveynim gibi davranıyor. bunun kavgasini etmekten cok yoruldum. Ne yapabilirim artık boğuluyorum gerçekten. Şimdi de pandemiden dolayı 8 aydir evde. 5 aylık bebegim var Zaten artık canim burnumda. Bi de sürekli evde her şeyime karışmasından biktim. Sürekli evde bi huzursuzum. sürekli talimatlar veriliyor. karşılık verip kavga çıkarmaktan da yoruldum . aa buldun da bunuyosun diye düşünür o ayri bir dert. yorumlarinizi beklyorum
Hiç de şımarıklık değil. Ciddi bir sorun sizin için ve haklısınız hissettiklerinizde.
Aşırı kontrolcü tavırlar bunlar, hakimiyet kurma hatta. Psikolojik destek alması gerek. Sizi birey olarak görmüyor çünkü. Bu şekilde evlilik de olmaz zaten.
Rahatsız olduğunuzu ifade eden ciddi bir konuşma yaptınız mı hiç?
 
Ne şımarıklıgı kafa yedirtecek şeyler yazdıklarınız.

Sizde aynısını eşinize yapın, herşeyine onun iyiliği! için müdahale edin mesela.

Şunu şöyle yap bunu böyle yap dediği şeyleri anında bırakın sen yap deyin.

Kendinizle ilgili şeylerde de duymazdan gelip istediğinizi yapın. Fikrinizi değiştirmeyin kesinlikle.

Ben olsam güzel bir cinnet geçirirdim bu saçma tavırlar karşısında.
 
Yok bence haklısınız. Ama eşinizle konusup ikna etmeniz gerek. O istiyor diye neden latte içiyorum, neden pizzamı dilimliyor belki ısırarak yiyeceğim. Böyle şeyler şahsi keyfe bağlıdır. O yemek mutfak olayına hiç girmiyorum ben olsam yer gök salata yemek falan olmuştu. Hiç tahammül edemem mutfakta ikinci birine
 
Merhaba, benim sorunum aslında bir çok kişinin sorun olarak görmediği hatta şımarıklık olarak adlandırdığı cinsten.
Öyle düşünmedim, bunalmakta çok haklısınız. Hiç kimse karşısında annesi gibi davranan bir eş istemez.
 
Biri nefes al dese nefesimi tutasım gelir, eşinizin tavrı çok sinir bozucu.
Ilgi alaka başta güzel gelse de işin iç yüzü öyle olmuyor, anlıyorum sizi.
Konuşmak işe yaramadığına göre isteklerine karşı diretmekten başka çare yok.
 
Benim eşim de ilacını içtin mi üzerine hırka giy vs der ama sizinki aşırı fazla. Inadına yapmazdım eşinizin söylediklerini. Yemek yaparken basimda beklersen yapmam kafede ne istiyorsam onu icerim. Sofrada reçel yemenize bile karışıyor. Siz ters tepki verince ne yapıyor veya onun dediğini yapmadiginizda.
 
Benim eşimde çok karışır bana. Evet bunaltıcı bir durum. Ben çok kavga ettim bu yuzden. Eskiye nazaran düzeldi ama huy iste tamamen geçmiyo.
Ben ilk zamanlar bosanmayı bile düşündüm bu yüzden.
Ilk evlendigimiz zamanlar üniversitedeki bir hocama birsey soracaktim. Mailmi atsam yaninami gitsem diye düşündüm sonra yanina gidip sormaya karar verdim. Esimde ısrar etti mail at diye. Neyse ben gittim hocanın odasina soru sordum baktim adam şaşkın şaşkın bakiyo bana. Kizim sabah mail attinya bende cevap yazdim niye tekrar soruyosun dedi. Esim atmis maili megerse. Benim agzimdan hocayla konusmus. O kadar kizdimki. Bu yaptigi bana göre buyuk saygisizlik. Ama o asla kabul etmiyo hata yaptığını.
 
Aranızda çok mu yaş farkı var bir baba gibi davranıyor sana bu güzel bişey ama eşinin ki fazladan aşırıya kaçmış
 
X