Merhaba arkadaşlar. Çevremden bu konu ile danışabileceğim kimse yok; anneme falan soramam. Teyzem de yeni evli aslında ama ona da böyle bir konu açamam. Bir tek sizin yönlendirmenize ihtiyacım var yani...
Eşimle evleneli 4 ay oldu. Eşim mi fazla istekli ben mi isteksizim bilmiyorum. Evliliğin ilk zamanlarında normal gibi şeyler okudum forumda. Bana göre eşim çok istekli gibi; yani bana öyle geliyor. Ama yeni evliyiz, burada yazılanları da okuyorum ben isteksizim sanırım diyorum.
Eşime kalsa neredeyse her gün birlikte olcaz, ya da en geç iki günde bir. Bana fazla geliyor bu istemiyorum. Ev işiyle ilgileniyorum gün içinde(mesela bulaşıkları diziyorum fln); önce yardım ediyor sonra sarılıyor. Tv izlemek istiyorum, sarılarak izliyoruz mesela; çok geçmeden öpşmek istiyor birlikte olmaya getirmese de. Ama ben sonu oraya gelicekmiş gibi hissedip öpüşmek de istemiyorum.
Bana sarılması, ellerimi yanaklarımı öpmesi çok hoşuma gidiyor. Onu çok çok seviyorum. Ona sarılarak uyumak ya da oturmak beni öyle mutlu ediyor ki. Ama konu oraya gelince çöküyorum ruhen sanki.
Eşime haksızlık yapıyormuşum gibi geliyor. O öyle anlayışlı ve iyi kalpli ki. Beni zorlamıyor hiç bir şeye asla, ama ben onu böyle davranarak kırıyorum, hissediyorum. Benden soğudun mu, sevmiyor musun gibi şeyler söylüyor. Hatta dün "benden tiksindiğini düşünmeye başlıyorum" dedi. Doktora gitmeyi tavsiye etti eşim ama benim için değil kendi için. Kendini suçluyor "ben fazla istekliyimdir bilmiyorum bir danışalım istersen" diyor.
Aranızda benim gibi olan var mı? Ya da sorunun ne olabileceğini bilen. Her günüm "acaba akşam eşim yakınlaşmak isteyecek mi" diye düşünerek geçiyor bu içimde korkuya dönüşüyor.
Açık yazdıysam özür dilerim; sadece kendimi anlatmak istedim size. Teşekkürler...
Eşimle evleneli 4 ay oldu. Eşim mi fazla istekli ben mi isteksizim bilmiyorum. Evliliğin ilk zamanlarında normal gibi şeyler okudum forumda. Bana göre eşim çok istekli gibi; yani bana öyle geliyor. Ama yeni evliyiz, burada yazılanları da okuyorum ben isteksizim sanırım diyorum.
Eşime kalsa neredeyse her gün birlikte olcaz, ya da en geç iki günde bir. Bana fazla geliyor bu istemiyorum. Ev işiyle ilgileniyorum gün içinde(mesela bulaşıkları diziyorum fln); önce yardım ediyor sonra sarılıyor. Tv izlemek istiyorum, sarılarak izliyoruz mesela; çok geçmeden öpşmek istiyor birlikte olmaya getirmese de. Ama ben sonu oraya gelicekmiş gibi hissedip öpüşmek de istemiyorum.
Bana sarılması, ellerimi yanaklarımı öpmesi çok hoşuma gidiyor. Onu çok çok seviyorum. Ona sarılarak uyumak ya da oturmak beni öyle mutlu ediyor ki. Ama konu oraya gelince çöküyorum ruhen sanki.
Eşime haksızlık yapıyormuşum gibi geliyor. O öyle anlayışlı ve iyi kalpli ki. Beni zorlamıyor hiç bir şeye asla, ama ben onu böyle davranarak kırıyorum, hissediyorum. Benden soğudun mu, sevmiyor musun gibi şeyler söylüyor. Hatta dün "benden tiksindiğini düşünmeye başlıyorum" dedi. Doktora gitmeyi tavsiye etti eşim ama benim için değil kendi için. Kendini suçluyor "ben fazla istekliyimdir bilmiyorum bir danışalım istersen" diyor.
Aranızda benim gibi olan var mı? Ya da sorunun ne olabileceğini bilen. Her günüm "acaba akşam eşim yakınlaşmak isteyecek mi" diye düşünerek geçiyor bu içimde korkuya dönüşüyor.
Açık yazdıysam özür dilerim; sadece kendimi anlatmak istedim size. Teşekkürler...
). yani sevgimin eksikliğinden falan değil. ama içimden affedersiniz ama "şimdi ya bende istiyorum sanarsa" diyip öpüşmeyi bırakıyorum pat diye. ve bu bende son 2-3 haftadır çok fazla.
