eşime hiç bir seyi söyleyemiyorum

canım sırf bu konuya yönelik deilde zaten bütünproblemlerimize yönelik gittik ama çok bişi farketmedi .... acıkcası suan için yaşadıklarımı çokta problem etmiyorum çünkü zaten evden dışarı çıkmıyorum bebeklerm küçük haliyle çıkamıyorum ... beni korkutan ilerisi ve bu zihniyetteki bi insanla yaşayabileceklerim tutupta 10 yıl sonra boşanmak 10 yılımı heba etmek istemiyorum .. nası bi ortak yol bulabiliriz nasıl bi çıkış .. ileride ne olabilr .. çünkü böyle bi ömür gecmez ..... kaldı ki artık bir birimize karsı saygı sınırlarını da zorlar oldu ... gerci o başlatıyo hakaretleri hep ama artık bende susamıyorum karsılığını veriyorum ... işte bu yüzden çok üzgünüm

ya alışacaksın söylediklerine, tepki vermez olacaksın iyice sineceksin ya da sen de ona benzeyeceksin söylediğin gibi.Ama iki ihtimalde de çocuklarınız için iyi birer örnek olamayacaksınız ne yazıkki.İlerde hızını alamayıp çocuklarının yanında böyle söylediğini,senin de karşılık verdiğini ya da susup kabullendiğini düşünebiliyor musun?Allah kolaylıklar versin.
 
Erkeklerdeki bu psikolojiyi çözemiyorum ben,kıskanmanın ötesinde hastalık diye düşünüyorum.
Bana göre size yapılan şiddetin en büyüğü..karısından banyo yaptı diye şüphelenen adamları duydum,bizlerde onları böyle kabullenip kendi kendimize ah vah dedikçe hem onlara hemde kendimize kötülük yapıyoruz.
Keşke razı edebilsenizde bir psikiyatristle görüştürebilseniz.
 
ya alışacaksın söylediklerine, tepki vermez olacaksın iyice sineceksin ya da sen de ona benzeyeceksin söylediğin gibi.Ama iki ihtimalde de çocuklarınız için iyi birer örnek olamayacaksınız ne yazıkki.İlerde hızını alamayıp çocuklarının yanında böyle söylediğini,senin de karşılık verdiğini ya da susup kabullendiğini düşünebiliyor musun?Allah kolaylıklar versin.[/QUO


sunduğunuz iki örneğinde kabul edilebilir olmadığını biliyorsunuz madem neden 2 sık sunuyorsunuz ...
 
merhaba arkadaşlar bugunlerde evliliğimin beni ne kadar değiştirdiğini farkettim.....
evlenmeden önce sosyal özgüveni son derece yerinde bi insandım ...
ama evlendikten sonra eşimin sayesinde kapıdan çıkarken bile 10 kere düşünen( acaba gitsem kocam bişi dermi yine mi tartışırız gibi..)
bi olay yaşasam örneğin anahtar kapının yüzünde kalmış bunu bile söylemeye cekinen.... ki dün akşam bu olayı yaşadım ... ve eşim kim geldi neden geldi die sorduğunda cvp veremedm israra karsı söyleyincede bir sürü tepki aldım ... nasıl insanmışım nasıl böle bi hata yaparmışım çok dikkatsizmişi vs...
sonra kapı calınca kapıyı acmıycakmışım eşim acmalıymış karsıda erkek varsa kendi için açtığını falan düşünürmüş...
eve bi erkek misafir gelse sürekli kendimi göstermeye calışıyormusum ... örneğin camlara sineklik yapılmaya geldi nasıl yapıyolar die bakmaya gitmiştim 2 dk kadar kaldım .
bunun gibi milyonlarca sayabilirim ....
yaNİ anlıyacagınız çok bunaldım ..... sürekli tepkili bir eşş.... asla korkmuyorum ama ne biliyim çok cekiniyorum kendi öz güvenimi tamamen yitirdim ... eşimle ise çok konuştum öle sey olmaz sacmalama bana güvenmiyormusun bak kaç yıl oldu yapma böle dedim ... ama nafile fikir zikir aynı .... birlikte oturmaya bile gidemiyoruz ... bayanlı ortamda oturmak istemiyormuş haremlik salamlık olsa gidermiş .... kaldı kii eşim gerek iş arkadaşları gerekse üniv. teden kız arkadaşlarıyla çok güzel sohbet edebilen bi insan .. yani bayanı erkeği yoktur normaL SARTLARDA ... AMA SÖZ KONUSU BEN OLUNDA TAM TERSİ Bİ İNSAN NE YAPMALIYIM NASIL Bİ YOL İZLEMELİYİM SİZCE

bu bizdede vardı ama ilk yıllarda ,yeni evliyiz eşim bana gelen misafirlerle çok konusuyormusum sonuçta ben öğretmenim aynı okuldan arkadaslarım gelince muhabbet bitmiyor kaldıki ev sahıbiyim. tabiki izleri bendeded kaldı simdi bir evime misafir gelse rahat olamıyorum acaba gidince misafirler eşim bişi dermi oluyorum. küçükken misafirlige giderdik yaramazlık yapardık atlar zıplar eve gelince annem kızardı niye uslu durmadınız evi mahvettiniz derdi misafirliğin bitip eve gitmek istemezdim..
aslında nisanlıykende olmustu ama gözüm kör görmemistim . simdi pek bir yere gitmiyoruz sorunda yok. fikri neyse zikri odur mantığındaıym . demekki eşim gittiğimiz aileleri öle bakabiliyorki bana o gözle bakıldığını düsünüyor
 
Erkeklerdeki bu psikolojiyi çözemiyorum ben,kıskanmanın ötesinde hastalık diye düşünüyorum.
Bana göre size yapılan şiddetin en büyüğü..karısından banyo yaptı diye şüphelenen adamları duydum,bizlerde onları böyle kabullenip kendi kendimize ah vah dedikçe hem onlara hemde kendimize kötülük yapıyoruz.
Keşke razı edebilsenizde bir psikiyatristle görüştürebilseniz.

cnm psikiyatrist cözüm olmadı cünkü bu düşünce yapısını asla bi psikiyatritle paylaşmaz ... çünkü karsı gelecegini bilir onun düüncesine .... psikologa gittik önce ben girdim anlattım bana dediği sende celişki görmüyorum kararlılığını sürdür demek oldu ... eşim ise hala ne deddiğini bilmiyorum psikoloğun asla söylemedi...
 
cnm psikiyatrist cözüm olmadı cünkü bu düşünce yapısını asla bi psikiyatritle paylaşmaz ... çünkü karsı gelecegini bilir onun düüncesine .... psikologa gittik önce ben girdim anlattım bana dediği sende celişki görmüyorum kararlılığını sürdür demek oldu ... eşim ise hala ne deddiğini bilmiyorum psikoloğun asla söylemedi...

Eşin psikoloğun dediklerini söylemediyse işine gelmemiştir.
O halde sen onun istediği gibi değilde neye inanıyorsan onu yapmaya devam et.
Eninde sonunda kabullenecektir.
 
QUOTE=glzrkndl;22055262]ya alışacaksın söylediklerine, tepki vermez olacaksın iyice sineceksin ya da sen de ona benzeyeceksin söylediğin gibi.Ama iki ihtimalde de çocuklarınız için iyi birer örnek olamayacaksınız ne yazıkki.İlerde hızını alamayıp çocuklarının yanında böyle söylediğini,senin de karşılık verdiğini ya da susup kabullendiğini düşünebiliyor musun?Allah kolaylıklar versin.[/QUO


sunduğunuz iki örneğinde kabul edilebilir olmadığını biliyorsunuz madem neden 2 sık sunuyorsunuz ...

Nasıl yani anlayamadım, ben size böyle devam ederse ilerde olacak ihtimalleri yazdım hani beni cevapladığınız mesajınızda "ilerde ne olabilir" demiştiniz ya ona binaen.Yoksa kabul edilmek üzere 2 şık sunmadım.
 
Son düzenleme:
Nasıl yani anlayamadım, ben size böyle devam ederse ilerde olacak ihtimalleri yazdım hani beni cevapladığınız mesajınızda "ilerde ne olabilir" demiştiniz ya ona binaen.Yoksa kabul edilmek üzere 2 şık sunmadım.

psikologlardan netice alınmadığına göre 3.şık boşanmak başkada seçenek var mı bilmiyorum
 
Nasıl yani anlayamadım, ben size böyle devam ederse ilerde olacak ihtimalleri yazdım hani beni cevapladığınız mesajınızda "ilerde ne olabilir" demiştiniz ya ona binaen.Yoksa kabul edilmek üzere 2 şık sunmadım.

işte bende bu ihtimallerin olabileceğini düşünerekten buraya konu acıp fikirlerinize ihtiyac duydum .. benm ne olacagına dğil ne yapacagıma dair çözümler yazmanızı bekliyorum
 
işte bende bu ihtimallerin olabileceğini düşünerekten buraya konu acıp fikirlerinize ihtiyac duydum .. benm ne olacagına dğil ne yapacagıma dair çözümler yazmanızı bekliyorum

canım zaten o 2 seçenkte ne yapacağınla ilgili, bu durumdaki biri ya herşeyi kabullenir kaderimdir der, ya aynı şekilde karşılık verir çata çat kavga eder ya da boşanır yapabileceklerin bunlar, çünkü psikolog işe yaramamış değişeceğine dair umudun varmı diye sormuştum yok demiştin, benim aklıma başka bişey gelmiyo sen ne yapmayı düşünüyosun neticede bu senin hayatın en iyi sen bilirsin yaşadığını ben birazdan kapatıcam bilgisayarı evime gidicem diğer arkadaşlar başka konulara girecek ya da unutacak bu olayı, önemli olan senin ne düşündüğün
 
arkadaşın söylediği seçeneklere benzer olarak iki seçeneğiniz var bence de; ya bu durumu kabul edip susacaksınız ve zamanla biten, sizi tüketen bir ilişkiye razı olacaksınız ya da ilişkiyi devam ettirmek için zor da olsa savaşacaksınız... tabi ki zorlu bir yol olsa da ikinci seçeneği yapmak daha anlamlı.

bu kolay olmayacak öte yandan ilk seçenek uzun vadede daha zehirli olduğu için yapılabilecek tek şey bununla savaşmak olacak.

yaşadıklarınıza biraz benzer şeyleri bende nişanlımla yaşadım bir dönem. hayatımdaki kararlar konusunda kafamın karıştığı ve özgüvenimin azaldığı bir kaç durumda kendisinin bazı durumlara gösterdiği aşırı tepkilere rahatsız olduğum halde ses çıkarmadım. sineye çektim bir nevi. sonra baktım bu durum ona içerlememe dolayısıyla uzaklaşmama ve öfkelenmeme yol açıyor, ben de susmak yerine sesimi yeniden çıkarmaya başladım. onun tepkilerinin bazılarından rahatsızlığımı belirttim ve zamanla o benim kararlılığımı görünce geri adım attı. şimdi bu tür durumlar olmuyor çok şükür. yani siz özgüveninizi güçlendirin, eşinize karşı ancak böyle karşı koyabilirsiniz.

mesela
ve eşim kim geldi neden geldi die sorduğunda cvp veremedm israra karsı söyleyincede bir sürü tepki aldım ... nasıl insanmışım nasıl böle bi hata yaparmışım çok dikkatsizmişi vs...
bu şekilde bir tepki aldığınızda kendinizi neden savunmadınız? ya da yeterince neden karşı koymadınız? ''ben de bir insanım ve hata yapabilirim ama bu her zaman hata yaptığım ve senin de beni böyle eleştireceğin anlamına gelmez...vs'' tarzı cümlerle kendinizi savunmayı öğrenin.

eğer izin verirseniz sadece eşiniz değil insanlar da zayıflığınızdan faydalanmayı öğrenir. bu yüzden kendinizi güçlendirin, her anlamda. kendinize daha fazla saygı duyun ve karşı tarafın da duymasını sağlayın. sağlamayanla mesafe koyun aranıza gerekirse. eşinizle mesafe koymak doğru olmayacğı için kendinizi savunmayı daha fazla öğrenmeniz gerek.

bu durum böyle eşinizle konuşarak ''özgüvenimi zayıflatıyosun'' demekle çözülmez. en etkili yöntem sizin daha fazla güçlenmeniz ve kendinizi korumanızdır. bunu yaptıktan sonra karşı tarafla böyle bir diyaloğa hiç girmezsiniz bile.

şu anda yapacağınız değişim biraz zorlu olacaktır, çünkü eşiniz -kusura bakmayın ama- sizi ezmeye de alışmış. güçlenmeniz de tepkiyle karşılanacaktır ama ilişkinin devamı için yapılacak en iyi şey budur. özgüveni güçlendirme konusunda psikologdan yardım alabilir ya da kitaplardan faydalanabilirsiniz...
 
işte bende bu ihtimallerin olabileceğini düşünerekten buraya konu acıp fikirlerinize ihtiyac duydum .. benm ne olacagına dğil ne yapacagıma dair çözümler yazmanızı bekliyorum

Kusura bakmayın ama iki küçük çocuğunuz olduğu için içimden "ayrılın da kurtulun madem" demek gelmedi, zaten size psikolog dedim "eşimi götürsem de işe yaramaz" dediniz, burada kimsenin elinde sihirli değnek yok.Zaten başka önerim de olmadığı için "allah kolaylık versin" diyerek bitirdim.
Ayrıca yazdığınız kadarıyla yardımcı olmaya çalıştım ama sizin o kabul edilemez denilen iki şıkkı paşa paşa kabul eden çok kadın vardır emin olun,ama ben sizin onlardan olup olmadığınızı bilemeyeceğim o yüzden farkındalığınız adına yazmak istedim.Ne güzel siz önünüzü görebiliyormuşsunuz da ben o kadar bilinçli olduğunuzu farkedememişim."ilerde ne olur" demek yerine farkında olduğunuzu belli etseymişsiniz keşke
 
canım zaten o 2 seçenkte ne yapacağınla ilgili, bu durumdaki biri ya herşeyi kabullenir kaderimdir der, ya aynı şekilde karşılık verir çata çat kavga eder ya da boşanır yapabileceklerin bunlar, çünkü psikolog işe yaramamış değişeceğine dair umudun varmı diye sormuştum yok demiştin, benim aklıma başka bişey gelmiyo sen ne yapmayı düşünüyosun neticede bu senin hayatın en iyi sen bilirsin yaşadığını ben birazdan kapatıcam bilgisayarı evime gidicem diğer arkadaşlar başka konulara girecek ya da unutacak bu olayı, önemli olan senin ne düşündüğün

boşanmak benm için 2, 3, yada 10, sık deil olsa olsa sonuncu sık olur ona rakam koyamam cünkü herseyden önce benm 2 tane evladım var .....
çok ciddi düşünülmesi gereken bi konu ....
siddet yok .. aldatma yok .... normal zamanlarda iyide anlaşabiliyoruz su benm ona göre çok fazla olan isteklerim olmasa ve birasda boyun bükmeyi bilsem ....
ama gercek olan bişi de varsa boyun bükmeyide pek bilmem sevgide isterim ilgide isterim sosyalleşmede ...
peki farzedin ki bi başlık daha attım sizce psikolojık baskı iki cocuga rağmen boşanma gerektirir mi ondan kararsızım ...
kaldı ki kadınlarımız ne cefalar cekiyorlar bende sadece psikolojık baskı var die boşansam çocuklarıma haksızlık olmaz mı ? hakkım var mı ki babalarından ayırmaya ....
yoksa cocuklarım için boyun bükük benmde kaderm buymuş deyipte cekmelimiuyim ... b
niraz karısık yazmış olabilrim kusura bakmayın düzeltmeye calısın ..çünkü kafamda çok karışık
 
arkadaşın söylediği seçeneklere benzer olarak iki seçeneğiniz var bence de; ya bu durumu kabul edip susacaksınız ve zamanla biten, sizi tüketen bir ilişkiye razı olacaksınız ya da ilişkiyi devam ettirmek için zor da olsa savaşacaksınız... tabi ki zorlu bir yol olsa da ikinci seçeneği yapmak daha anlamlı.

bu kolay olmayacak öte yandan ilk seçenek uzun vadede daha zehirli olduğu için yapılabilecek tek şey bununla savaşmak olacak.

yaşadıklarınıza biraz benzer şeyleri bende nişanlımla yaşadım bir dönem. hayatımdaki kararlar konusunda kafamın karıştığı ve özgüvenimin azaldığı bir kaç durumda kendisinin bazı durumlara gösterdiği aşırı tepkilere rahatsız olduğum halde ses çıkarmadım. sineye çektim bir nevi. sonra baktım bu durum ona içerlememe dolayısıyla uzaklaşmama ve öfkelenmeme yol açıyor, ben de susmak yerine sesimi yeniden çıkarmaya başladım. onun tepkilerinin bazılarından rahatsızlığımı belirttim ve zamanla o benim kararlılığımı görünce geri adım attı. şimdi bu tür durumlar olmuyor çok şükür. yani siz özgüveninizi güçlendirin, eşinize karşı ancak böyle karşı koyabilirsiniz.

mesela bu şekilde bir tepki aldığınızda kendinizi neden savunmadınız? ya da yeterince neden karşı koymadınız? ''ben de bir insanım ve hata yapabilirim ama bu her zaman hata yaptığım ve senin de beni böyle eleştireceğin anlamına gelmez...vs'' tarzı cümlerle kendinizi savunmayı öğrenin.

eğer izin verirseniz sadece eşiniz değil insanlar da zayıflığınızdan faydalanmayı öğrenir. bu yüzden kendinizi güçlendirin, her anlamda. kendinize daha fazla saygı duyun ve karşı tarafın da duymasını sağlayın. sağlamayanla mesafe koyun aranıza gerekirse. eşinizle mesafe koymak doğru olmayacğı için kendinizi savunmayı daha fazla öğrenmeniz gerek.

bu durum böyle eşinizle konuşarak ''özgüvenimi zayıflatıyosun'' demekle çözülmez. en etkili yöntem sizin daha fazla güçlenmeniz ve kendinizi korumanızdır. bunu yaptıktan sonra karşı tarafla böyle bir diyaloğa hiç girmezsiniz bile.

şu anda yapacağınız değişim biraz zorlu olacaktır, çünkü eşiniz -kusura bakmayın ama- sizi ezmeye de alışmış. güçlenmeniz de tepkiyle karşılanacaktır ama ilişkinin devamı için yapılacak en iyi şey budur. özgüveni güçlendirme konusunda psikologdan yardım alabilir ya da kitaplardan faydalanabilirsiniz...
cnm zaten herseye bir cvp ve savunmam olduğu için yaşıyoruz bu sıkıntıları ona göre susması bi kerede karsılık vermemesini bilmiyorum .....sürekli beni ezme cabası içinde ... sürekli üste cıkma .. pohpohlanma sen haklısın dememi bekliyor.... ee bende haklı görmediğim yalnış bulduğum bişeye oeşimi tatmin etme adına haklısın diyemem ki
 
Son düzenleme:
Bak delinin zoruna!! Ne kıskançmış...
Benim kocam da seninkinin biraz değişiği idi. Sabrettim baktım susmakla birşey olmuyor, bi gün yüzüne "saçmalama, ben düşündüğün gibi şeyler yapsam evladımın yüzüne nasıl bakarım" diye bir çemkirdim biraz daha yumuşadı sanki...
Vallahi kötü örnek olurum akıl verirsem şap kat yemeğine sakinleşir belki. Benimki aynı devam etseydi katacaktım sonra "oooh, hani kuşlar ağaaaçlaaarrr..." =))
 
cnm zaten herseye bir cvp ve savunmam olduğu için yaşıyoruz bu sıkıntıları ona göre susması bi kerede karsılık vermemesini bilmiyorum .....sürekli beni ezme cabası içinde ... sürekli üste cıkma .. pohpohlanma sen haklısın dememi bekliyor.... ee bende haklı görmediğim yalnış bulduğum bişeye oeşimi tatmin etme adına haklısın diyemem ki

hmm...tamam o zaman farklı bi yöntem deneyelim =)

bir süre eşinizin yaptığı güzel davranışları övseniz? insanlar kendilerini öven insanlara karşı iyilik yapmak zorunda hissederler. belki eşiniz de bir tür kompleks yaşıyordur ve size üstüne gelmeye çalışma çabasıda bundan dolayıdır. yaptıklarını sineye çekip susmayın ama arada yaptığı şeyler için onu övün. bir hediye alıp duygularınızı ve onun iyi yönlerini anlatan bir kart ekleyin. arada güzel mesajlar çekin...bu tarz yöntemlerle yumuşatabilirsiniz biraz....

bunun haricinde eğer derinlerde sorunlarınız varsa bu tartışmalar onların yüzeye çıkması olabilir. bu yönden ilişkinizin de eksiklikleri ve neye ihtiyacınız olduğunu düşünün biraz. ya da eşinizin neye ihtiyacı olduğu...bazen insanlar ihtiyaçlarını direk söylemek yerine karşı tarafa eziyet ederler. ''benimle ilgilen, sevgi göster'' demek yerine karşı tarafa saldırmak daha kolay gelir. tabi bu isteğimizi almaktan öte nefrete de sebep olur. ironik bir durum ama bazen böyle davranabiliyoruz.
 
hmm...tamam o zaman farklı bi yöntem deneyelim =)

bir süre eşinizin yaptığı güzel davranışları övseniz? insanlar kendilerini öven insanlara karşı iyilik yapmak zorunda hissederler. belki eşiniz de bir tür kompleks yaşıyordur ve size üstüne gelmeye çalışma çabasıda bundan dolayıdır. yaptıklarını sineye çekip susmayın ama arada yaptığı şeyler için onu övün. bir hediye alıp duygularınızı ve onun iyi yönlerini anlatan bir kart ekleyin. arada güzel mesajlar çekin...bu tarz yöntemlerle yumuşatabilirsiniz biraz....

bunun haricinde eğer derinlerde sorunlarınız varsa bu tartışmalar onların yüzeye çıkması olabilir. bu yönden ilişkinizin de eksiklikleri ve neye ihtiyacınız olduğunu düşünün biraz. ya da eşinizin neye ihtiyacı olduğu...bazen insanlar ihtiyaçlarını direk söylemek yerine karşı tarafa eziyet ederler. ''benimle ilgilen, sevgi göster'' demek yerine karşı tarafa saldırmak daha kolay gelir. tabi bu isteğimizi almaktan öte nefrete de sebep olur. ironik bir durum ama bazen böyle davranabiliyoruz.

övgüye gelince hep derim ii bir baba sonrası ise hüsran eve 5 de gelir oturur tv karsısına sorulara bile pek cvp vermez hediye işinide hiç sormayın dün akşam çıktım bişiler almaya dedim eşimede bi gecelik alıyım güzel di .. aldım geldim verdim aman allahım bi hava attı neden onsuz almışım giymezmiş geri verecekmişim .. sonra gitti mac izlemeye dışarı eve geldi yatağın üzerine koyduğum o asla giymem geri ver dediği yeni pijamaları aldı giydi... ne enteresan dimii.....
 
övgüye gelince hep derim ii bir baba sonrası ise hüsran eve 5 de gelir oturur tv karsısına sorulara bile pek cvp vermez hediye işinide hiç sormayın dün akşam çıktım bişiler almaya dedim eşimede bi gecelik alıyım güzel di .. aldım geldim verdim aman allahım bi hava attı neden onsuz almışım giymezmiş geri verecekmişim .. sonra gitti mac izlemeye dışarı eve geldi yatağın üzerine koyduğum o asla giymem geri ver dediği yeni pijamaları aldı giydi... ne enteresan dimii.....

ilginç bir eşiniz var =) benim aklıma başka fikir gelmiyor açıkçası, umarım bu durumu çözecek fikri başka arkadaşlar verir :44:
 
eşinin yaşı 30'un üstündeyse değişeceğini sanmıyorum bunu sende belirttin zaten, dediğin gibi cefakar nice kadınımız var o zaman çocuklarını babasız büyütmiceksin eşinle huzuru bulmaya çalışacaksın, makyaj yapmazsın kapalı giyinirsin kapılara bakmazsın kapıda anahtar unutmak ya da başka insani dikkatsizlikler yapmazsın sadece aile eşrafıyla görüşürsün çocukların büyür evlenir ömrün yeterse sonrasında da torunlarınla oyalanırsın hakkında hayırlısı olsun
 
eşinin yaşı 30'un üstündeyse değişeceğini sanmıyorum bunu sende belirttin zaten, dediğin gibi cefakar nice kadınımız var o zaman çocuklarını babasız büyütmiceksin eşinle huzuru bulmaya çalışacaksın, makyaj yapmazsın kapalı giyinirsin kapılara bakmazsın kapıda anahtar unutmak ya da başka insani dikkatsizlikler yapmazsın sadece aile eşrafıyla görüşürsün çocukların büyür evlenir ömrün yeterse sonrasında da torunlarınla oyalanırsın hakkında hayırlısı olsun
:1::1::1::1::1:
saol cnm yaşaması anlatmak kadar olay olmuyor ne yazık ki ... ne deyim iişallah DÜZELİRİM
 
Back
X