- 13 Ağustos 2015
- 529
- 1.203
- 34
- Konu Sahibi PrensesMononoke
- #1
Merhaba kızlar,
Bir yıldır ruh eşim diyebileceğim bir adamla evliyim. Çok mutlu bir evliliğimiz var ve hemen hemen hiç bir problemimiz yok. Tabi benim ergenvari duygu iniş çıkışlarımı saymazsak.
25 yaşındayım ama hala ergen gibi klişe yaz dizilerinden etkilenip kendimi esas kızın yerine koyup yatağa yattığımda bir yanımda eşim uyurken ben esas oğlanın bana utangaç utangaç açıldığının hayalini kuruyorum.
Aslında bu konu bir yana evlenmeden öncesinde erkeklerden epey ilgi gören bir kızdım. sürekli beğenilerini belli eder,duygularını itiraf eder romantik sürprizler yaparlardı. Ve malumunuz evlendiğimden beri böyle şeyler olmuyor etrafımda ve ben o günleri gerçekten özlüyorum.Bir daha da hayatım boyunca böyle romantik heyecanlar yaşayamayacağım için üzülüyorum. Acaba erken mi evlendim tam anlamıyla bu beğenilme duygusunun hevesini alamadım mı acaba diye düşünüyorum. Tamam eşim sürekli beğenisini dile getiriyor, romantik davranıyor vs. ama işte aynı şey değil.
Şimdi bir çoğunuz yaptığım şeyin şımarıklık, kendini beğenmişlik olduğunu, aldatmanın sadece bedenen değil beynen de olabileceğini, eşimim düşüncelerimle aldattığımı vs .söyleyeceksiniz. Biliyorum, haklısınız ben de böyle düşünüyorum ve kendime çok kızıyorum. Ama kesinlikle özellikle başka bi erkeği hayal etmiyorum sadece o duyguyu hayal ediyorum. Sizlere asıl sormak istediğim sizler de evliliğinizin ilk yıllarında buna benzer duygular yaşadınız mı? Nasıl bu duygularla başettiniz ve zamanla yaş ile birlikte azalıyor mu?
Bir yıldır ruh eşim diyebileceğim bir adamla evliyim. Çok mutlu bir evliliğimiz var ve hemen hemen hiç bir problemimiz yok. Tabi benim ergenvari duygu iniş çıkışlarımı saymazsak.
25 yaşındayım ama hala ergen gibi klişe yaz dizilerinden etkilenip kendimi esas kızın yerine koyup yatağa yattığımda bir yanımda eşim uyurken ben esas oğlanın bana utangaç utangaç açıldığının hayalini kuruyorum.
Aslında bu konu bir yana evlenmeden öncesinde erkeklerden epey ilgi gören bir kızdım. sürekli beğenilerini belli eder,duygularını itiraf eder romantik sürprizler yaparlardı. Ve malumunuz evlendiğimden beri böyle şeyler olmuyor etrafımda ve ben o günleri gerçekten özlüyorum.Bir daha da hayatım boyunca böyle romantik heyecanlar yaşayamayacağım için üzülüyorum. Acaba erken mi evlendim tam anlamıyla bu beğenilme duygusunun hevesini alamadım mı acaba diye düşünüyorum. Tamam eşim sürekli beğenisini dile getiriyor, romantik davranıyor vs. ama işte aynı şey değil.
Şimdi bir çoğunuz yaptığım şeyin şımarıklık, kendini beğenmişlik olduğunu, aldatmanın sadece bedenen değil beynen de olabileceğini, eşimim düşüncelerimle aldattığımı vs .söyleyeceksiniz. Biliyorum, haklısınız ben de böyle düşünüyorum ve kendime çok kızıyorum. Ama kesinlikle özellikle başka bi erkeği hayal etmiyorum sadece o duyguyu hayal ediyorum. Sizlere asıl sormak istediğim sizler de evliliğinizin ilk yıllarında buna benzer duygular yaşadınız mı? Nasıl bu duygularla başettiniz ve zamanla yaş ile birlikte azalıyor mu?
