Tekrar konuşurum ama kabul edeceğini sanmıyorum
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Eşimi affedemiyorum
- Konu Sahibi serpilil
- Başlangıç Tarihi
- 9 Ağustos 2016
- 4.762
- 7.021
- 158
- 37
Düğünle ilgili konuları unuttum demişsiniz ama gayette unutmamışsınız. Burada eşinizin ailesinde çok suç göremedim ben sonuçları onları değişltiremezsiniz burada dengeyi kurması gereken eşiniz oda bu işi becerememiş. Haa bundan sonra akıllandı mı, barışup bir çocuk daha yapsanız düzelir mi? Sanmam o ışığı göremedim. Çocuk bakımına yardım konusuna gelince ailelere güvenip çocuk yapmadınız sonuçta, herkes çocuğuna yalnız bakıyor, wc ye gidemedim falan bunlar normal şeyler. Dediğiniz gibi bu süreci bir yardımcı ile anlatabilirsiniz onu da siZ tercih etmemiştiniz.Herkese merhaba biraz uzun olacak zamanı olan okuyup yardımcı olursa sevinirim.
Öncelikle eşimden bahsedeyim. Eşimle çok severek 6 yıl sevgili olup sonrasında evlendik.
Düğün sırasında eşimin ailesi hiç bir şekilde oynamadı düğüne sahip çıkmadılar erkek tarafı genelde daha baskın oluyor ama bizim düğünümüzde benim ailem benim dostlarım vardı. Maddi olarak hiçbir fayda sağlamadılar yapılacak altınları eksik yaptılar abileri düğünümüzde yabancı gibi çeyrek taktı ve eşim yıllarca çalışıp bekar haliyle tüm aileye lüks bir ev alabilecek kadar maddi destek sağlamış ama kendi ihtiyacı olunca kimse borç bile vermedi ona. Bu arada benim güzel bir birikimim vardı sanmayın ki paraya ihtiyacı olan biriyim. Sadece kıymet verilmemesi zoruma gitti.
Tüm bu olanlara rağmen düğün sonrası kimseye karşı tavrı değişmedi. Hepsini çok sevip saydı.. Ben de uzatmadım ailedir diyip unuttum. Hatta kayınvalidemin bi yere borcu vardı evlendiğimiz günün ertesinde eşimi arayıp ağladı o sırada çok üzüldüm vicdan yaptım eşim anlamadı ama ben anladım ki maddi destek istiyor 3 yıl önceki parayla 25 bin tl verelim dedim. (Eşim telefonla konuşurken kaş göz yaptım) annesi beni bi kere arayıp sormadı teşekkür bile etmedi. Neyse dedim Allah için yaptım. Hep iyi anlaşalım istedim sorun çıkmasın mutlu bir aile olalım falan… Tabi sonrasnda farkettim ki çabalayan sadece benim ve buna bir dur dedim eşimle de konuştum olmaz böyle dedim. Eşim de evet haklısın diyip yine ailesini atmazdı her şeye göz yumardı susardı tartışırdık.
Eşimin ailesi nasıl desem tesettürlü bir aile.. benim ailemde öyle aslında ama tesettürlü olmayana karışmazlar kendi tercihi diyebilirler. Benim giyimim üstü Kapalı bir şekilde problem olmuştu ama açık giyinen biri de değilim kot bluz tarzı. Tabi ki kimse için kılık kıyafetimi değiştiremem. Eşimin ailesi çok tuhaf bir yapıda herkes ama herkes birbirinin yüzüne güler ama kimsenin birbirini sevmediğini hissedersin. Mesela bana o kadar tatlı dille konuşurlar ama o kadar samimiyetsiz gelir ki anlatamam..
Bu tür tutumları yüzünden eşimle çok tartıştık. Eşimle tartışma sebebim de şu onların bana hiçbir faydası yokken eşimin herkesin yardımına koşması.. Herkes derken gerçekten herkes.
İlk 1 yıl çocuk düşünmedik gezdik tozduk sonrasında rabbime şükür ki hamile kaldım. Her şey çok güzel gidiyordu eşimi çok seviyordum her şeyi kafamdan atıp önüme bakıyordum çok mutluydum hem de deli gibi. İnsanlar beni görünce o kadar pozitiftim ki herkesin enerjisini arttırıyordum. Herkese evlenin falan diyordum
Doğumum sırasında kayınvalidem aynı gün bize geldi annem de aynı şekilde ve eşim annesine söylemişti “anne ilk hafta kayınvalidem gelecek haftaya da sen gel” diye. Niye geldiğini anlamamıştık meğerse çocuğun hediyesini takıp bi daha gelmemek içinmiş. Doğum yaptığım gün annem yanımda kalmıştı ben de o da çok yorgunduk kayınvalide gelince annem bi de ona hizmet etti yemek meyve vs. Kayınvalide de yardım ediyormuş gibi gözüküp etmedi. Akşamı gitti ve oğlunu aradı oğlum ben çok hastayım ilaç alıyorum fln diyip bana yardıma gelmedi ben tam 6 ay boyunca bu çocuğa tek başıma baktım. Kolik bir bebekti o ağlardı ben de ağlardım ama bikaç saat değil uyanık olduğu her saniye ağlardı hep kucağımdaydı yemek yemezdim su içmezdim afedersiniz tuvalete bile gidemezdim annem ara ara gelirdi yemek evi toparlardı ama onun da kendi çocukları olduğu için bana yetemezdi. Bebeğim sabah 6da uyanır 3-4e kadar uyumazdı ben de o süreçte ağzıma bir lokma alamazdım emzirdiğim için içim kıyılırdı ama şu an dönüp bakınca o kadar aptalmışım ki çalışan bir kadınım öğretmenim ve bana yardım edecek biriyle anlaşabilirdim ama lohusa depresyonu sonucu hiç mantıklı düşünememişim. Eşim bu zorlu süreçte hiç ama hiç yardımcı olmadı tam tersi bu süreçten ve sıkıntıdan kaçmak için işi bahane edip evden çıkardı ve günden güne ondan soğudum nefret ettim şu an bebeğim büyüdü o zorlu günler geçti ve nedense aklı başına gelmiş eşimin(!) çok pişmanmış ama ben atlatamıyorum. Ailesini değil onu suçluyorum çünkü yazamadığım çok şey var daha. İlk hafta bebeğimi hastaneye yatırdık ve ailesinden bir kişi bile gelmedi bunu eşime söyleyince ailesini savundu tartıştık bunun gibi binlercesi.. Şu an ailesini savunmuyor ve görüşmüyor hepsine karşı tavırlı ama benim içim soğumuyor. Boşanmayı da düşündüm. Fikirlerinizi merak ediyorum
Eşi destek olan kişiler hiç sorun etmemiş bu durumu benim istediğim de buydu aslında
Bu arada benim eşimin ailesi bir çeyrek bile takmadı. Ve benim eşim onlada dünyanın yardımını yapıyor arabalarını aldı evlerini yaptırdı onlar 100.lira vermedi daha da takılan altınları evlerine götürdüler
başta bende çok sinirlendim benim ailemin durumu daha kötü ama ellerinden gelenin en iyisini yaptılarEvet her seferinde üzerine defalarca sünger çektim ama her seferinde aynı şeyi yaşarsam eski konuları da hiçe sayamam. İkinci çocuğu düşünmüyorum. Ailelere güvenmek değil, eşime ben torunuma bakarım diyip bir gün bile destek olmaması şaşırtıyor insanı. Eşimi kendilerine çekmek maddi manevi işlerini bu şekilde halletmelerini hazmedemiyorum. Eşim de bunları hep görmemeyi tercih etti. Yardımcıyı tercih etmedim değil düşünemedim
Çok kötü olmuşBu arada benim eşimin ailesi bir çeyrek bile takmadı. Ve benim eşim onlada dünyanın yardımını yapıyor arabalarını aldı evlerini yaptırdı onlar 100.lira vermedi daha da takılan altınları evlerine götürdüler
- 14 Ağustos 2011
- 4.341
- 10.847
- 408
Doğum sonrası anne zaten hassas olduğundan annenin herşey gözüne daha da batıyor. Bunları düşünmeniz çok normal. Çalışan bir kadın olarak sosyal hayatınızdan ve rutininizden de uzaklaştığınız için yaşadığınız şeyleri eşinizle paylaşmanız ve evet ya sen haklısın kelimesini duymak istiyorsunuz. Aynı şehirde ya da yakın şehirlerde olup bebeği 6 ay görmemek garip bir olay. Siz de bayramdan bayrama özel günlerde gidin görüşün o halde. Kavgalarınızı ve kalp kırıklıklarınızı yansıtmadan kısa görüşmeler yapın. Artık kendi bebeğiniz var ve onun için yatırım yapmalısınız. Büyük rakamlarda yardımda bulunmayın. Bunu eşinizle de paylaşın. İşe döndünüz mü dönecek misiniz bilmiyorum, bakıcı işi için kayınvalideyi düşünmeyeceksinizdir diye umuyorum. Eşiniz sizin yanınızdaysa gerçekten yanınızda olduğunu hissettiriyor bebek bakımında destek oluyorsa sünger çekmeye çalışın bir süre. Eski konuları açmamaya gayret edin.
- 25 Ekim 2018
- 3.939
- 7.106
- 158
Benim eşimin iki ablasi var.esim en kucuk kardes.Eşim bekarken yeğenleri, ablalari ,ailesi ile o kadar cok ilgilenmis ,emeği olmuş ki halen anlatir.Biz evlendikten sonra bunlarin zerresi bize de yapilmadi.Hani diyorsunuz ya eşim ailesine laf söyletmedi tarzından vs benim eşim de yillarca öyleydi ama sonradan gerçekleri gördü ve anladi.Sizin sürekli esinize bunlari saymaniz esinizi sizden uzaklastirir.Birakin kendisi anlasin ki anlamis zaten yavas yavas.Bundan sonra size tavsiyem mesafeli olmaniz ailesine karsi ama esinize hic bir laf demeden.Beklenti icinde de olmayin onlardan.Siz eger seviyor ve devam ettirmek istiyorsanız esiniz ile aranizi hos tutmaya bakin.O zaman mutlaka güzel dönüşleri alacaksiniz.
- 20 Ocak 2013
- 4.048
- 9.200
- 408
Bu bazı türk kadınlarında ki altın avamlığını hiç anlamıyorum. Çok mu muhtaçsınız, düşkünsünüz milletin size vereceği paraya? Oturun çalışın kazanın kendi geleceğinizi kendiniz garanti altına alın. Kendiniz beceremiyorsanız da bi zahmet sizi doğuran ana baba senin geleceğin için yatırım yapsın.
Hiç tanımayıp 30 yıl sonra hayatıma giren bi kadına, sırf oğlum evleniyor diye yüzbinlerce lira para mı vereceğim? Eşşek gibi çalışıp yaptığım birikimi hayatımda hiç yeri olmayan bi kadına vereceğim? Yemin ediyorum baştan aşağı saçmalık…
Çok haklıymış gibi birde millete bu sebepten kuruluyorsunuz. Aç gözlülükten başka hi şey değil.
Hiç tanımayıp 30 yıl sonra hayatıma giren bi kadına, sırf oğlum evleniyor diye yüzbinlerce lira para mı vereceğim? Eşşek gibi çalışıp yaptığım birikimi hayatımda hiç yeri olmayan bi kadına vereceğim? Yemin ediyorum baştan aşağı saçmalık…
Çok haklıymış gibi birde millete bu sebepten kuruluyorsunuz. Aç gözlülükten başka hi şey değil.
- 25 Ekim 2018
- 3.939
- 7.106
- 158
Bir de şunu yazmadan gecemeyecegim; eger evin küçük cocuguysaniz ve eger sizden önce evlenen ,dogum yapan kardesler varsa, en sondan evlenen ve cocugu olana onlara yapilanlar ne emek olarak ne maddi olarak yapilmiyor genellikle.Ben kendim de evin küçük çocuğuyum, eşim de öyle.Büyük kardeşler anne babalarin maddi manevi gücünü yeterince emiyor zamaninda ve siz bunlar olurken kendinizce de emekler veriyorsunuz aile icinde bekarken. Sona kalan böyle oluyor biraz da maalesef.....ilk cocuk ilk düğün,ilk torun ilk heyecan gibi düşünün.
- 7 Kasım 2022
- 945
- 1.722
- 28
Hanımefendi kadın size kul köle olup bakmak zorunda mı ya. Kayınvalidenize güvenerek mi çocuk yaptınız kadından beklediğiniz ilgiyi alakayı kendi annenizden bekleyin bence. Oldu kadın özel hayatı yaşamasın gezmesin yemesin icmesin size baksın. Böyle bi mantik olabilir mi? Anneniz baksaymis o zaman.
- 25 Ekim 2018
- 3.939
- 7.106
- 158
Aslinda konu sahibinin burda anlatmaya calistigi haksizlik zannimca.Yani eşinin onlara cok yapmasi,yanlarinda olmasi vs vs ama eşinin karsilik görmeyişi.Kucuk cocuklar hep böyle oluyor genel olarak maalesef..
- 19 Kasım 2014
- 3.003
- 2.995
- 333
kiz bütün kV ler oyle bizimkide ben hamileyken ilkime biz 1 ay size tasiniriz ay cok heyecanliyim diyen kadin dogumdan sonra eve geldim 2saat ugradi altinini takti gitti. Inan sadece seninki öyle degil hepsi oyle.
- 31 Ekim 2022
- 1.677
- 6.095
- 108
- 25
- 15 Eylül 2018
- 3.116
- 3.990
- 133
Eşim ailesinin hatasını kabul etmiyor ki ben hiç bir zamab gündeme bile getirmedim getirseydim evliliğim sizi ki bile olmazdı biterdi zaten bende istemem ailesiyle kötü olsun sizin derdiniz bu bence ailesi onu yaptı bunu yapmadı. Bakalim siz cocuklariniza ne kdrini yapacaksınız siz mükemmel olun öyleyse. Herkesin yetişme tarzı farklı. Meyve tabağıyla odasına gelen arkadaşımın annedi vardı benim annem hiç birzmn odama meyve tabağı getirmedi ama farklı bir sekilde fedakardir düşünceli bir anne. Siz istyrsnz ki eşiniz ailesi için kötü. Dean görüşmesin
- 12 Ekim 2009
- 1.030
- 4.968
- 658
Bu konuda ilk gözüme çarpan ve "ben mi yanlış anlıyorum?" dedirten nokta "Düğün sırasında eşimin ailesi hiç bir şekilde oynamadı düğüne sahip çıkmadılar" demeniz. Yani düğünde oyun havası çalınırken çıkıp oynamadılar diye mi bozuldunuz? Bilmiyorum, oynamayı vs sevmeyen bir aile olabilir. Tesettürlü bir aile demişsiniz, belki müzik düğün bile yapmak istememiş olabilirler. Herşey olabilir. İlla ki şıkıdım şıkıdım oynamaları mı gerekiyor. Erkek tarafı düğünde daha baskın olabilir ama bu bir kural değil ki... Tamemen bir köşede toplanıp somurtup oturmadıkları sürece çok büyük bir sorun olmaz bence. Veya sizin taraf düğün işlerini daha çok seviyor olabilir. Ben de mesela düğünlerde oynamayı vs sevmem, böyle ortamlar gürültülü gelir. Bana kalsa nikah ve sonrasında yakın arkadaşlarla bir yemek yeter de artar bile. Herkes düğün sevecek, çıkıp oynayacak diye bir kaide yok sonuçta. "Ben de uzatmadım ailedir diyip unuttum" demişsiniz ama şimdi gelmiş bunu dile getiriyorsunuz.
Burada yazdığınız pek çok şey bana biraz abartılmış gibi geldi. Yazınız boyunca ben uzatmadım, her şeyi kafamdan atıp önüme baktım vurgusu yapmış olmanıza rağmen yaşanan ufak tefek sorunları gelip burada sıralamanız çok da öyle olmadığını gösteriyor. Belki yaşanan başka şeyler de vardır bilemiyorum ama bence gerçekten uzatmayıp ailedir demiş olsanız bunları dile getirmezdiniz.
Bebek bakımında eşinizin tavrı konusunda ise sizi haklı buldum. Sonuçta o bebeği tek yapmadığınıza göre sizinle sorumluluğu paylaşması gerekir. Bu konuda sonuna kadar haklısınız.
Burada yazdığınız pek çok şey bana biraz abartılmış gibi geldi. Yazınız boyunca ben uzatmadım, her şeyi kafamdan atıp önüme baktım vurgusu yapmış olmanıza rağmen yaşanan ufak tefek sorunları gelip burada sıralamanız çok da öyle olmadığını gösteriyor. Belki yaşanan başka şeyler de vardır bilemiyorum ama bence gerçekten uzatmayıp ailedir demiş olsanız bunları dile getirmezdiniz.
Bebek bakımında eşinizin tavrı konusunda ise sizi haklı buldum. Sonuçta o bebeği tek yapmadığınıza göre sizinle sorumluluğu paylaşması gerekir. Bu konuda sonuna kadar haklısınız.
Son düzenleme:
- 30 Nisan 2014
- 5.475
- 17.107
- 248
İstenmeyen gelin olabilirsiniz. Veya sizi sevmiyor olabilirler. Kimin umrunda? Sizi sevmek zorunda değiller. Siz de onları sevmek zorunda değilsiniz. Sizin kendi ailenizden başka hiç bir zaman gerçek aileniz olmayacak. Herkes isterdi iyi insanlar olsunlar, sıcacık aile ortamı olsun ama sonuca bakın. Durduk yere kendinizi konularda kabartmayın, eşinize yansıtmayın. Bir kenara yazın. Bunlar oldu, bir daha bu imkanı sağlamayacağım ki tekrarlanmasın.
Çok şükür sağlıklısınız, bebeğiniz sağlıklı ve bu insanların eşine bakmıyorsunuz. Allah size sağlıklı aile, çocuk, anne baba versin. Siz ne kadar şanslısınız ki anneniz var, yanınızda. Aile sıcaklığını hiç başka ailelerde aramayın. Kadına anne demenize bile gerek yok. Sınır çekin, surat asmayın ama mesafeli olun.
Allah sizi kimseye muhtaç etmesin. Yiyecek ekmeğiniz var, yanınızda anneniz varsa inanın ne koca ne koca ailesinin önemi yok.
Akıllanırsa ne ala, aynı annesinin memesinden devam ederse kendi bilir.
Siz hepsini geriye atın, şükür edin, kendinizi sınır ve mesafe ile koruma altına alın. İlerisine bakın. Sırf kavga etmeden eşinize hislerinizi anlatmak için terapiye götürün zorla.
Olduğu kadar.
Keşke dediğiniz gibi oyunu sevmeyen ya da tesettürlü oldukları için düğün yapmak istemeyen kişiler olsaydı. Tam tersi bizim aile daha sevmez ama onlar düğün bitince aylarca anlatır konuşur düğünde de tüm kurtlarını dökerler bizim düğün yaş gibiydi eşim evlendiği için üzülüyorlardı. Ben her seferinde konuları kapatmaya çalıştım ama hep üst üste bişeyler oldu yazamadığım çok şey var maalesef
