nazik yanıtınız için teşekkür ediyorum önce. aynı şeyi farklı açıdan savunabiliriz, farklı şeyleri savunabiliriz ama konuşmak beni zenginleştirir. Açıkladığınız için başta beni şaşırtan cevabınızı şimdi anladım ve yadırgamadım. teşekkürler
tabi ki çok var böyle öyküler, inkar edemeyiz.
Anlıyorum siz de kendi tecrübelernizi iyi niyetle yol göstermek için yazıyorsunuz, ben de. zaten BDV'de hep böyle yapmıyor muyuz :)
ben de şöyle düşünüyorum -herkese uymaz eyvallah- biz kadın olarak "bu doğru olan ama aslında gerçek değil, mümkün değil" dersek, "yanlış ama böyle gelmiş böyle gider" dersek bitmeyecek ki yanlış. Kavga kjıyamet değil önerim, hakkını ve sınırını bilmek, iki taraf için de.
Yani kadın annesinin para yüzünden eşi tarafından azarlanmasına göz yumdu sustu diyelim. için de kalmayacak mı? bu hırsını başka bir şekilde, kv den, görümceden yol açıp belki hırsını almayacak mı? alamazsa bu hırs bu öfke çocuğundan çıkmayacak mı? ya da kızı "boyun eğersem değerliyim" diye düşünmeyecek mi? oğlu "gücüm yeterse varım" demeyecek mi? konu sahibi ne yapar bilemem, ama bi şekilde bir genç kız okur ilham olur belki, huyum kurusun dilimi tutamıyorum işte. sevgiler