- Konu Sahibi ebrudenizz
-
- #1
çok kötüyüm arkadaşlar daha öncede bu konuyu paylaşmıştım o günden beri ne uzadık ne kısaldık kısaca anlatmak gerekirse ben eşimle beraber eşimin ailesiyle oturuyorum ama artık kaldıramıyorum yaptıklarını yani herşeyim batıyo onlara sabaha blaşık bırakmama bile laf ediyolar nete girmeme daha neler neler ve ben hamileyim bebeğimin doğmasına az kaldı bende bebek doğana kadar ayrı eve geçmek istiyorum eşim hep sabret diyo ama bnm sabredecek gücüm kalmadı evlendiğimden beri hergünüm zehir oluyo..eşimi ayrı ev konusunda ikna edemiyorum geçinemiyeceğimizi düşünüyo çnkü ben çalışmıyorum kendiside 1.000 lira maaş alıyor evet zor olucak ama en azından mutlu olucaz ..ne olur bana yardım edin bir yol gösterin nasıl davranmalıyım ne yapıp ikna edebilirim
o kdr acınacak haldeyim ki şuan ist.gibi bi yerden başka şehre gelin geldim eşim için bir çok fedakarlık yaptım burda kimsem yok eşimde beni ailesi karşısında yalnız bırakıyor bebeğim olmasa çalışıcam ama 3 ay sonra doğacak ben herşeyi kabullendiğimde herşey süper ama bu hayatı yaşamak o kdr zormuş ki eşimin ailesi hiç anlayışlı değiller anlayışlı olsalar yine biraz dayanıcam ama şuanda hiçbirşey yapamıyorum her yaptığım suç bir kayınpeder gelinine karışırmı ya...şuanda herşeyi düşünüyorum ayrılmayı bile çünkü bu hayata dayanamıyorum yüzlerini bile görmek istemiyorum o kadar soğuttular kendilerinden
diğer konularına bir göz attım canım konuyu okuyunca. 8. ayda 7 aylık evli olduğunu ve hamile olduğunu yazmışsın. ne desem bilemedim. mantık olarak bakınca, baştan beri kayınvalidenlerle birlikte oturuyorsun ve bu durumdan memnun değilsin. ama ona rağmen hamile kalıyorsun. lütfen bana bilmeden oldu falan demeyin çünkü günümüzde istemeden hamile kalmamak için bir sürü seçenek var. buna açıkçası bir anlam veremiyorum. eşinizin babasıyla çalıştığını ve arada harçlık gibi para aldığınızı yazmışınız önceki konuda ama burda 1000 maaş aldığını yazıyorsunuz. anladığım kadarıyla iş değiştirdi ve artık bir maaşı var. nerde oturduğunuzu bilmiyorum ama şunu söyleyebilirim bebiş gelmeseydi siz o parayla geçinebilirdiniz, olmadı sen de bir işe girip ailene destek olabilirdin. ama şimdi tabii durum daha karışık çünkü bir bebek geliyor. ablamın da bebeği var ne kadar masraflı olduğunu gayet net görüyorum. üzgünüm ama 1 yılda üst üste bir sürü hata yapmışsınız, eşinizin ailesiyle oturmayı kabul etmek, çalışmamak, üstüne bir de hamile kalmak... şu saatten sonra yapabileceğiniz tek şey sesinizi çıkarmadan aynı evde yaşamaya devam etmek. en azından çocuğunuz biraz daha büyüyünceye kadar. Allah hakkınızda hayırlısını versin, özellikle de bebeğin için hayırlısının olması için dualarım sizinle...
O ağırlığı baştan koyamadık hepimiz bu olaydan muzdaripiz..
Şimdide ahh kafam vahh kafam diyoruz..
Ben kendime ağız dolusu sövüyorum şahsen..
Birde o kaynana mülayim biri değilse tamamdır...
__Mesela benim kaynanamın yanında uzanamazdım..
__bacak bacak üstüne atamazdım..
__sigara asla! içemezsin(kullanmıyorum)
__Evimi birini davet edemiyordum (saçma sapan konuşuyor insanların bulundukları odaya gelmiyor ayrı oturuyor, oflanıp poflanıyor, kalabalığı sevmiyor)
__Hiç birşeyimi (para ,kremlerim,aburcubur..vs)alenen ulu orta bırakamazdım alıyordu çantaya cukka
__Ben evden çıkar çıkmaz soluğu odamda alıyordu..
__Oğlu gelince hep hastaydı..
__Sessiz sakin pısır pısır beni oğluna şikayet ediyordu (çok geziyor,evle ilgilenmiyor,ahh evladım başını yaktın gibi kaç defa duydum)
__Ben tabağımın yeri orda dursun istemiyorum o yerini değiştiriyor
__t.v kumandası hep onun elinde asla! oğluma ve bana sıra gelmiyor
__en son artık hakaretleri kavgalar cabası oldu..
Artık çekmiyorum ama çekmicemde..
Kölemiyim neyim anlamadım gittii..
Herkes hadiini bilcek.. Haddini bildircem o karıya..
bende ayni seyler yasadim 3 sene. ben bastan kabul etmisttim. bi tek annesi vardi onuda yalniz brakamazdi. bende hic dusunmedim zorluk cekecegimi. malesef evlendigim hafta basladi hersey ve hep devam etti. 6 ay sonra hamile kaldim. uykum gelirdi rahat rahat yatamazdim. ins hersey geride kaldi. bana resmen hizmetci muamelesi yapildi.ama ben sadece son bi yilda okadar degistimki, laf soyletmezdim kendime ve aileme. hic umursamazdim, takmazdim. ama yinede olmuyor. o 3 seneyi kara leke gibi hatirliyorum))) ama yinede cok ders aldim, hayattan birsuru sey ogrendimO ağırlığı baştan koyamadık hepimiz bu olaydan muzdaripiz..
Şimdide ahh kafam vahh kafam diyoruz..
Ben kendime ağız dolusu sövüyorum şahsen..
Birde o kaynana mülayim biri değilse tamamdır...
__Mesela benim kaynanamın yanında uzanamazdım..
__bacak bacak üstüne atamazdım..
__sigara asla! içemezsin(kullanmıyorum)
__Evimi birini davet edemiyordum (saçma sapan konuşuyor insanların bulundukları odaya gelmiyor ayrı oturuyor, oflanıp poflanıyor, kalabalığı sevmiyor)
__Hiç birşeyimi (para ,kremlerim,aburcubur..vs)alenen ulu orta bırakamazdım alıyordu çantaya cukka
__Ben evden çıkar çıkmaz soluğu odamda alıyordu..
__Oğlu gelince hep hastaydı..
__Sessiz sakin pısır pısır beni oğluna şikayet ediyordu (çok geziyor,evle ilgilenmiyor,ahh evladım başını yaktın gibi kaç defa duydum)
__Ben tabağımın yeri orda dursun istemiyorum o yerini değiştiriyor
__t.v kumandası hep onun elinde asla! oğluma ve bana sıra gelmiyor
__en son artık hakaretleri kavgalar cabası oldu..
Artık çekmiyorum ama çekmicemde..
Kölemiyim neyim anlamadım gittii..
Herkes hadiini bilcek.. Haddini bildircem o karıya..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?