yaa evlenmeden öncede tartışmalarımız olurdu..ama yinede onu sevdiğim için sanırım...gözüm görmezdi yaptıklarını..ama şuan 1,5 yıllık evliyiz 3 aylık kızımız var..ama nedense...artık mutlu olma zamanıyken..şimdi yine mutsuzum..eşim bazen çok yakın olabiliyor..ama bazende umarsamaz oluyor..ne bileyim bebeğimizle ilgileniyor gibi görünüp agucuk yapıp gidiyor..bebeğimiz biraz arsız olduğu için bende sana yardım edeyim demiyor..çocuk ağlamaya başladığı zaman öbür odalara yatmaya gidiyor..evdeyim dışarı çıkamıyorum..durmayan bir bebeğim var oturup iki sohbet edeyim demeyen bir kocam var...işten geliyor. hemen televizyonu açar.sürekli izler iki muhabbet etmez..sonra yemek hazırmı der yer ve sonra ya tekrar televizyon izler yada odasına gider yatar...bende bebekle başbaşa kalırım...ve bazen bebeğim çok ağlayınca ne yapacağımı şaşırıyorum...gelipte yardım edeyim demez..artık daralmaya başladım..evlilik böyle bişeyse ben istemiyorum evlilliği..oysaki ne hayallerim vardı..sizce ne yapmam lazım...elimde mesleğim var öğretmenim..ama kendime bi çare bulamadım..yavaş yavaş ayrılığı düşünür oldum..ama kızım için ne yapmam gerekiyor bilmiyorum...onuda düşünmem lazım...evliliğim çatırdıyor...YARDIMMMMMMMMMMMMMM...........
