- 23 Ekim 2015
- 84
- 166
- 23
- 38
- Konu Sahibi tahterevalli23
- #1
merhaba kk hanimlari! Yeni evli sayilirim. kucuk bir sehirdeyiz ve pek arkadasimiz yok. Bir aile dostlarimiz var ki kizla cok iyi anlasiyoruz, gercekten cok iyi ve cok sevdigim biri. Ama o kadar guzel ki
inanilmaz kiskaniyorum ve kendimden de cok utaniyorum bu yuzden. Soyle ki, genelde birbirimize gidersek kadin erkek ayri oturuyoruz. Esimle arkadasim nadiren muhabbet ederler. yalniz yakin zamanda birsey farkettim ki esim arkadasima bir konudan bahsedecekti, o kadar heyecanli utangac gibi oldu ki sanki. saniyelik birseydi ama normalden farkliydi, bana mi oyle geldi bilemiyorum. ve birkac defa onlari biyerlere davet etmekten soz acti. ama kadinlar erkekler ayri takilmayacagimiz yerler mesela piknik veya doga gezileri. birileriyle gitsek mesela onlarla diyor direk. baska kisileri soylemiyor. erkekler de o kadar asiri samimi degiller. ben de konuyu gecistiriyorum hic istemiyorum karsilasmalarini. birkac defa da arkadasima gittim diyorum mesela, hangi arkadasin o arkadasin mi diye sordu. arkadaslar kiz gercekten cok cok cok guzel. yani ben bile fizigini filan suzuyorum bazen. esimin aklindan gecmemesi mumkun degil gibi geliyor. Allah var birbirlerine karsi hic bir samimi hareketleri olmadi. yanlis anlasilmaya sebep olacak bi hareket yok fakat ben kiskancliktan catliyorum. sanki esim hep onu dusunuyormus gibi.. ve arkadasimdan uzaklasmak istemiyorum, kendimden utaniyorum ama engel olamiyorum. ne yapabilirim
