Esiniz bu kadar yardımcı oluyorsa hamileliginizde de yardımcı olacaktir
Öncelikle merhaba. Ben sana kendimi anlatıyım sen karar ver. Eşlerimizle yaş farklarımız aynı hatta siz bizden birer yaş büyüksünüz benim kızım şuanda 26 aylık ben de bir aylık hamileyim. Eşim o kadar çok istedi ki ikinciyi bense kendimi hiç hazır hissetmiyordum. Etrafımızdaki yaşıtlarımızn ikincilerinin olmasıyla az da olsa cesaretlendim. Bir de en büyük etken eşimin kavga esnasında söylediği şu söz oldu sen benim içimdeki ikinci çocuk hevesini öldürdün. Hemen ertesi günü gittim spirali çıkarttım. Üç ay sonra hamile kaldım zaten. Benim hamileliğim de çok çok sıkıntılıydı. Kanamalar ayak şişmeleri bir de sonlarında kolestaz diye bir hastalık... Doğumum desen inanılmaz zordu. Ama ben hepsini unuttum hiç biri beni doğumdan sonra iki çocukla nasıl yaparım düşüncesi kadar korkutmuyordu. Eşim öyle yardım eden birisi de değildir. Yardımını geçtim bana extradan huzursuzluk çıkartmasa psikolojik destek olsa yeter. Yemeği beğenmez bu ne biçim yemek der dünya kadar laf edip surat yapar yani çok zor bir insandur memnun etmesi kolay değildir. Hamileliğimin ilk başlarında dedim değişecek heralde ama son günlerde yine aynı ben kızımı tuvalete alıştırmaya çalışıyorum geceleri uyumuyor kaç gündür bende uyumuyorum bir de hamileliğin en uykuya muhtaç dönemindeyim düşün bunalmışım ev işleri iki yaşında bir kızım sürekli anne anne diyen istekleri hiç bitmeyen bir koca... Hayır fiziksel bir yardım beklemiyorum psikolojik olarak da destek olmuyor. Sürekli ağlıyorum artık kızımın da düzeni şaştı o da saçma sapan şeylere çok fazla ağlamaya başladı aynı benim gibi. Halsizim hiç bir şey yapamıyorum ama evin dağınıklığını gördükçe yine ağlıyorum. Şimdi sana iyi örnek mi kötü örnek mi oldum bilmiyorum ama eşin bu kadar yardım ediyorken ve bu kadar istiyorken bence yap hamilelik dokuz ay sonra geçecek ki anlattığına göre eşin sana ilk çocuğunun yükünü bırakmaz zaten. Sonra ki dönemde yanında olur. Ne güzel işte ben bu konuda eşime güvenebilseydim çok daha önce yapardım. Bir de beni düşün... Daha bu sabah eşim benimle kavga etti öyle gitti işe. Sürekli ağlıyorum böyle mi geçecek hamileliğim diye ondan sonraki süreci düşünmüyorum bile onu da düşünsem direk depresyona girerim heralde..
(
