Eşimin ailesini sevemiyorum ve görüşmek istemiyorum

nessslyyy

Üye
Kayıtlı Üye
22 Kasım 2023
149
163
Selamlar herkese.Konuşmak istediğim fakat konuşamadığım bir konuyu burdan anlatmak istiyorum. 2 buçuk yıllık evliyim eşimin ailesi ile hep mesafeliydik merhaba merhabadan öteye ne yazık ki muhabbetimiz ileriye gidemiyor hiç bi zaman,kültürel farklılıklar var evet ama ben bunu hiç bi zaman sorun etmedim sonuçta eşimin ailesi saygı çerçevesi içerisinde görüşmek zorunda olduğum zamanlarda çizgimi bozmadan Güler yüz ve samimiyetimi hiç esirgemeden yaklaşım sergilediğimi düşünüyorum keza onlarda bana karşı öyleydi (babası hariç) babası oldum olası hoşgeldin’den öteye benimle konuşmadı bişey söyleyeceği zaman bile eşime seslenir söyler bana bişey demez sanki ben bi birey değilmişim ve o ortamda yokmuşum gibi. Ta ki 9 aylık hamileyken yaşadığımız olaya kadar bunları sorun etmiyordum. Yazın en kavurucu sıcak Olduğu zamanlarda karnım burnumda evin içinde babası evden gitmişken mini şort ve göbeği açık bir bluz giymiştim toz alıyordum iş yaparken babası bir anda eve geldi sıcaktan Ve hareketten bunalmış olmalıyım ki bir an tansiyonum düşer gibi olduğu için salona tv karşısına oturup soluklandım.(ki ben zAten hep açık giyinen bi kadınım, beni ilk defa öyle görmüyor) Babası da beni o vaziyette görünce kafasını çevirip bir hışım ayakkabılarını alıp dışarı çıktı. Annesi de eşime gidip durumu söylemiş eşim ben hamile olduğum için gelip bana tek kelime etmedi ama ben babasının bir hışım evden çıkmasından bi gariplik olduğunu hissederek eşime gidip ne olduğunu sordum ve bu durumdan eşimi suçladılar neymiş efendim beni uyarması gerekirmiş onların örf adeti bunu kaldırmazmış bu yüzden evi terketti aynı şehirde yaşayan akrabalarına gitme kararı aldılar.Ve ben de bu tür bi gerginlik yaşandığı için çok üzülüp akşama kadar ağladım annesi de bana gelip sen onu tanımıyormusun giyim konusunda takıntılı ben biraz dekolte giyeyim benimle nasıl kavga ediyor vs diye beni suçlar gibi konuştu doğumuma 3 gün kala bu durumu yaşamak doğuma stresli girmeme sebep oldu ve üzüntüm artık kin ve öfkeye dönüşmüştü. Çübkü eşim ne bana ne de doğacak olan çocuğumuza uzun bir süre odaklanamadı neymiş efendim annesi bir ay önceden sırf doğumda yanımda olmak ve bebeğin ilk banyosunu yaptırmak için hayallerle gelmiş ama nasıl dönmüş, ben orda seni uyarabilirdim aslında uyarmadım o yüzden hatalıyım gibi kendini suçlayıcı bir psikolojiye girdi ve ben eşimi böyle depresif bi hale girmesine istemedende olsa sebep olduğum için onun üzüntüsünü yaşadım uzun bir süre. O gün bu gündür ailesine karşı içimde bir öfke var ve her söyledikleri bana batıyor asla görüşmek istemiyorum çünkü o durumda beni tolere edebilirlerdi kafasını çevirip çıktığında üzerini değiştirsin rahatsız oldum ben gezinip gelirim dese ve eşim bana uygun bir dille söylemiş olsa belki durumdan utanıp üzerimi değiştirebilirdim ama bunu yapmayıp doğum heyecanımızı öldürdüler ve asla bende bu durumu tölere edemiyorum ne yapacağımı bilmiyorum.
 
Selamlar herkese.Konuşmak istediğim fakat konuşamadığım bir konuyu burdan anlatmak istiyorum. 2 buçuk yıllık evliyim eşimin ailesi ile hep mesafeliydik merhaba merhabadan öteye ne yazık ki muhabbetimiz ileriye gidemiyor hiç bi zaman,kültürel farklılıklar var evet ama ben bunu hiç bi zaman sorun etmedim sonuçta eşimin ailesi saygı çerçevesi içerisinde görüşmek zorunda olduğum zamanlarda çizgimi bozmadan Güler yüz ve samimiyetimi hiç esirgemeden yaklaşım sergilediğimi düşünüyorum keza onlarda bana karşı öyleydi (babası hariç) babası oldum olası hoşgeldin’den öteye benimle konuşmadı bişey söyleyeceği zaman bile eşime seslenir söyler bana bişey demez sanki ben bi birey değilmişim ve o ortamda yokmuşum gibi. Ta ki 9 aylık hamileyken yaşadığımız olaya kadar bunları sorun etmiyordum. Yazın en kavurucu sıcak Olduğu zamanlarda karnım burnumda evin içinde babası evden gitmişken mini şort ve göbeği açık bir bluz giymiştim toz alıyordum iş yaparken babası bir anda eve geldi sıcaktan Ve hareketten bunalmış olmalıyım ki bir an tansiyonum düşer gibi olduğu için salona tv karşısına oturup soluklandım.(ki ben zAten hep açık giyinen bi kadınım, beni ilk defa öyle görmüyor) Babası da beni o vaziyette görünce kafasını çevirip bir hışım ayakkabılarını alıp dışarı çıktı. Annesi de eşime gidip durumu söylemiş eşim ben hamile olduğum için gelip bana tek kelime etmedi ama ben babasının bir hışım evden çıkmasından bi gariplik olduğunu hissederek eşime gidip ne olduğunu sordum ve bu durumdan eşimi suçladılar neymiş efendim beni uyarması gerekirmiş onların örf adeti bunu kaldırmazmış bu yüzden evi terketti aynı şehirde yaşayan akrabalarına gitme kararı aldılar.Ve ben de bu tür bi gerginlik yaşandığı için çok üzülüp akşama kadar ağladım annesi de bana gelip sen onu tanımıyormusun giyim konusunda takıntılı ben biraz dekolte giyeyim benimle nasıl kavga ediyor vs diye beni suçlar gibi konuştu doğumuma 3 gün kala bu durumu yaşamak doğuma stresli girmeme sebep oldu ve üzüntüm artık kin ve öfkeye dönüşmüştü. Çübkü eşim ne bana ne de doğacak olan çocuğumuza uzun bir süre odaklanamadı neymiş efendim annesi bir ay önceden sırf doğumda yanımda olmak ve bebeğin ilk banyosunu yaptırmak için hayallerle gelmiş ama nasıl dönmüş, ben orda seni uyarabilirdim aslında uyarmadım o yüzden hatalıyım gibi kendini suçlayıcı bir psikolojiye girdi ve ben eşimi böyle depresif bi hale girmesine istemedende olsa sebep olduğum için onun üzüntüsünü yaşadım uzun bir süre. O gün bu gündür ailesine karşı içimde bir öfke var ve her söyledikleri bana batıyor asla görüşmek istemiyorum çünkü o durumda beni tolere edebilirlerdi kafasını çevirip çıktığında üzerini değiştirsin rahatsız oldum ben gezinip gelirim dese ve eşim bana uygun bir dille söylemiş olsa belki durumdan utanıp üzerimi değiştirebilirdim ama bunu yapmayıp doğum heyecanımızı öldürdüler ve asla bende bu durumu tölere edemiyorum ne yapacağımı bilmiyorum.
Evinizin anahtarını kayinbabaya vermişsiniz galiba hata etmişsiniz.
 
Aslında hep açık giyinen bir insandım dediğinize göre dışarıda öyle giyinirken kayınbabanızın yanında değiştirmek aklınıza gelmeyebilir gayet normal bir şey.
Torunlarını o kadar görmek isteyen, banyosunu yaptırmak isteyen kişilerin böylesi bir sebepten çıkıp gitmeleri abes. Eşiniz de büyüdüğü ortam ile tercih ettiği ortam arasında fark olduğu için ikilem de kalmış olabilir.
Bazen bir şeyler yolunda gitmeyebilir çok odaklanmadan yaşamak lazım. İlk baştan beri enerjiniz tutmamış, bu sebeple kestirip atmak yerine mesafeli iletişime devam etmek daha makul geliyor ama tercih sizin elbette.
 
aslında buna biraz eşim sebep oldu. Babam sonuçta o da bunun huyu değiştiremeyiz onu bu saatten sonra diyor her seferinde bu sebeple de arkamda bi destek hissetmediğim için hiç bi şekilde tepkimi ortaya koyamıyorum ağlamak dışında.
 
Görüşmeyin. Görüşmek zorunda değilsiniz ki.
Evet ben de böyle düşünüyordum ama bebek olduktan sonra eşim depresyona girdi hiç ağladığını görmemiştim mesela birden odaya kapanıp ağlamaları oldu,babası konuşmadı annesi mesafeli davrandı,kardeşiyle annemler nasıl diye sorduğundaysa o da bebeğin resmine bakıp bakıp ağlıyorlar diye duygu sömürüsü yaptı ve beni durumu düzeltmek adına ailesinin yanına gitmeye ikna etmeye çalıştı. Ve neticede eşimin üzülmesini istemediğim için 2 haftalığına yanlarına gitmeyi kabul ettim şimdide sürekli yaşadığımız şehirde kendilerine bi iş çıkartıp bahaneyle evimize geliyorlar. Babası şuan yaşadıkları evi satıp burdan ev almak istediğini söyleyip duruyor sürekli(bence yapmaz ama bunu sürekli dillendiriyor olması bile tüylerimi diken diken ediyor)
 
sevmek zorunda değilsin görüşme de. Kp şaka gibi Kıyafetin yanlış geldiyse bile girmezsiniçeri gelinin hamile sonuçta. Eş zaten bir garip eşine laf söyletmemesi lazım söyleniyorsa bile laf taşıma zaten hamile üzülüyor kadın. Ağlamak yerine eşine ve ailesine karşı kendini savun.
Çübkü eşim ne bana ne de doğacak olan çocuğumuza uzun bir süre odaklanamadı neymiş efendim annesi bir ay önceden sırf doğumda yanımda olmak ve bebeğin ilk banyosunu yaptırmak için hayallerle gelmiş ama nasıl dönmüş, ben orda seni uyarabilirdim aslında uyarmadım o yüzden
dönmek istemiyorsa seni üzmeyip ağızlarını tutacaktı kocasını susturacaktı kv. sen hemen ağladığın için seni manipüle etmenin kolay olduğunu düşünüp seni suçluyor yeme
 
Evet ben de böyle düşünüyordum ama bebek olduktan sonra eşim depresyona girdi hiç ağladığını görmemiştim mesela birden odaya kapanıp ağlamaları oldu,babası konuşmadı annesi mesafeli davrandı,kardeşiyle annemler nasıl diye sorduğundaysa o da bebeğin resmine bakıp bakıp ağlıyorlar diye duygu sömürüsü yaptı ve beni durumu düzeltmek adına ailesinin yanına gitmeye ikna etmeye çalıştı. Ve neticede eşimin üzülmesini istemediğim için 2 haftalığına yanlarına gitmeyi kabul ettim şimdide sürekli yaşadığımız şehirde kendilerine bi iş çıkartıp bahaneyle evimize geliyorlar. Babası şuan yaşadıkları evi satıp burdan ev almak istediğini söyleyip duruyor sürekli(bence yapmaz ama bunu sürekli dillendiriyor olması bile tüylerimi diken diken ediyor)
Yahu adam sizin arkanızda durup karım o benim kendinize gelin diyeceğine 5 yaşında oğlan çocuğuna bağlamış siz hala üzülmesini istemediğimden diyorsunuz. Ne siz kendinizi koruyup savunmuşsunuz ne eşiniz sizi koruyup savunmuş. Öyle böyle yutmuşsunuz yapılanları. Zamanında vermediğiniz tepkiyi şimdi vermeniz de doğru olmaz sanıyorum. İlk mesajı olayın yeni yaşandığını düşündüğüm için öyle yazmıştım ama olay yaşanmış telafi bile edilmiş evlerine gidilerek. Şu saatten sonra pek yapacak bir şey kalmamış.
 
Evet ben de böyle düşünüyordum ama bebek olduktan sonra eşim depresyona girdi hiç ağladığını görmemiştim mesela birden odaya kapanıp ağlamaları oldu,babası konuşmadı annesi mesafeli davrandı,kardeşiyle annemler nasıl diye sorduğundaysa o da bebeğin resmine bakıp bakıp ağlıyorlar diye duygu sömürüsü yaptı ve beni durumu düzeltmek adına ailesinin yanına gitmeye ikna etmeye çalıştı. Ve neticede eşimin üzülmesini istemediğim için 2 haftalığına yanlarına gitmeyi kabul ettim şimdide sürekli yaşadığımız şehirde kendilerine bi iş çıkartıp bahaneyle evimize geliyorlar. Babası şuan yaşadıkları evi satıp burdan ev almak istediğini söyleyip duruyor sürekli(bence yapmaz ama bunu sürekli dillendiriyor olması bile tüylerimi diken diken ediyor)
bu nasıl drama queen ailesi ya.
eşine net ol taşınırsalarda hergün istemiyorum de. (insan ailesinde ayrıldığı zaman kendi ailesine bile katlanamıyor bazen birde kvler falan.)
 
Aslında hep açık giyinen bir insandım dediğinize göre dışarıda öyle giyinirken kayınbabanızın yanında değiştirmek aklınıza gelmeyebilir gayet normal bir şey.
Torunlarını o kadar görmek isteyen, banyosunu yaptırmak isteyen kişilerin böylesi bir sebepten çıkıp gitmeleri abes. Eşiniz de büyüdüğü ortam ile tercih ettiği ortam arasında fark olduğu için ikilem de kalmış olabilir.
Bazen bir şeyler yolunda gitmeyebilir çok odaklanmadan yaşamak lazım. İlk baştan beri enerjiniz tutmamış, bu sebeple kestirip atmak yerine mesafeli iletişime devam etmek daha makul geliyor ama tercih sizin elbette.
Kesinlikle.Zaten ben de odaklanmadan yaşamaya çalışıyorum fakat aşağıda da bahsettim durumu düzeltmek için yanlarına gittikten sonra daha sık bize gelir oldular sürekli kendimi stresli hissediyorum üstelik annesi eşimle dertleşirken güya ben onu evimizde istemiyormuşum gibi hissettirmişim salonda yanlarında rahat uzanamadığım için bir kere yatak odama geçip uzanıp kitap okuyordum teyzem gelip bana baktı salona geçtiğindeyse teyzeme beni sormuş nerde diye odasında kitap okuyor demiş. Neymiş efendim teyzeme ne yapacağımı haber verip geçiyormuşum odaya ona hiç haber vermiyormuşum bu hareketimden onu istemediğimi ve rahatsızlık duyduğumu hissetmiş. Ki o karnı burnumda halimle hizmeti eksik etmedim teyzemle ikimiz dört döndük etraflarında (kendisi ayakta durmakta güçlük çekiyor çünkü kaza sonrası denge kaybı yaşadığı için) nasıl buna rağmen böyle hissettiğini anlamış değilim.
 
Doğum sırasında bu eş ailelerine sanırım birşey oluyor. Oğlumuzun çocuğu olacak sevinelim değil de önceliği artık iyice ailesi olacak diye sanırım daha çok çıldıriyorlar. Bende doğumdan sonra kayınvalidemle saçma sebeplerden sorun yaşadım insan lohusayken yaşadıklarını unutamıyor . Doğum yapacak kadının yanında işi neymiş bu adamın ?
 
Kesinlikle.Zaten ben de odaklanmadan yaşamaya çalışıyorum fakat aşağıda da bahsettim durumu düzeltmek için yanlarına gittikten sonra daha sık bize gelir oldular sürekli kendimi stresli hissediyorum üstelik annesi eşimle dertleşirken güya ben onu evimizde istemiyormuşum gibi hissettirmişim salonda yanlarında rahat uzanamadığım için bir kere yatak odama geçip uzanıp kitap okuyordum teyzem gelip bana baktı salona geçtiğindeyse teyzeme beni sormuş nerde diye odasında kitap okuyor demiş. Neymiş efendim teyzeme ne yapacağımı haber verip geçiyormuşum odaya ona hiç haber vermiyormuşum bu hareketimden onu istemediğimi ve rahatsızlık duyduğumu hissetmiş. Ki o karnı burnumda halimle hizmeti eksik etmedim teyzemle ikimiz dört döndük etraflarında (kendisi ayakta durmakta güçlük çekiyor çünkü kaza sonrası denge kaybı yaşadığı için) nasıl buna rağmen böyle hissettiğini anlamış değilim.
Kesinlikle iyi niyetli insanlar değiller olabildigince uzak durun
 
senin kıyafetlerine kayınbaba karışamaz. sen onun eşi değilsin kaldı ki eşi olsan bile karışamazdı. beğenmeyen evlenmeseydi. okurken midem bulandı. hamile kadına temizlik yaptıracaklarına kendileri kadın tutsaydı. evde ne giydiğine karışması, habersiz gelmesi, kocana seni kötülemesi hem de doğum esnasında evde giydiğin şort yüzünden cezalandırmaları gerçekten çok kötü insanlarmış. oğlum gelinle kavga etsin geline kötü davransın diye resmen tahrik etmişler. eşin seni o hafta bu şort yüzünden dövseydi herhalde aslan oğlum diyeceklerdi. ben de sizin gibi bir daha konuşmazdım.
 
Yahu adam sizin arkanızda durup karım o benim kendinize gelin diyeceğine 5 yaşında oğlan çocuğuna bağlamış siz hala üzülmesini istemediğimden diyorsunuz. Ne siz kendinizi koruyup savunmuşsunuz ne eşiniz sizi koruyup savunmuş. Öyle böyle yutmuşsunuz yapılanları. Zamanında vermediğiniz tepkiyi şimdi vermeniz de doğru olmaz sanıyorum. İlk mesajı olayın yeni yaşandığını düşündüğüm için öyle yazmıştım ama olay yaşanmış telafi bile edilmiş evlerine gidilerek. Şu saatten sonra pek yapacak bir şey kalmamış.
Teyzeme karşı o akşam oturup bizim örf ve adetimizle başlayan bi konuşma yapmaya kalktı ister geri kafalı deyin ben böyleyim ve rahatsız oluyorumla devam eden -kızımızı suçlamıyorum ben burda oğluma kızıyorum onu uyaracaktı diyede ekledi buarada-teyzemde örf adetten bahsedecek olursak doğum yapmasına günler kala gelininizin yanında olmamalıydınız çünkü her an kanaması olabilir suyu gelebilir örf adetini düşünen bi kayınbaba benim ne işim var orda derdi ama siz durumu göze alıp gelmişsiniz zaten,şimdide örf adet deyip gerginlik yaratıyorsunuz bu olayı lütfen unutalım şu anda tolere edilecek kişi kim diye bakacak olursak hamile kızımı söylerim sizde baba olarak aile içinde olan bişeyi büyütmeyin lütfen dedi annesi bunu da yanlış anlayarak babaya seslendi ve çekip gittiler o akşam.Dolayısıyla aslında o akşam tepki gösterilmiş oldu sadece babası benimle direkt muhattap olmadığı için ben ağzımı açmak istemedim daha da hoş Olmayan şeyler olmasından korktuğum için
 
Teyzeme karşı o akşam oturup bizim örf ve adetimizle başlayan bi konuşma yapmaya kalktı ister geri kafalı deyin ben böyleyim ve rahatsız oluyorumla devam eden -kızımızı suçlamıyorum ben burda oğluma kızıyorum onu uyaracaktı diyede ekledi buarada-teyzemde örf adetten bahsedecek olursak doğum yapmasına günler kala gelininizin yanında olmamalıydınız çünkü her an kanaması olabilir suyu gelebilir örf adetini düşünen bi kayınbaba benim ne işim var orda derdi ama siz durumu göze alıp gelmişsiniz zaten,şimdide örf adet deyip gerginlik yaratıyorsunuz bu olayı lütfen unutalım şu anda tolere edilecek kişi kim diye bakacak olursak hamile kızımı söylerim sizde baba olarak aile içinde olan bişeyi büyütmeyin lütfen dedi annesi bunu da yanlış anlayarak babaya seslendi ve çekip gittiler o akşam.Dolayısıyla aslında o akşam tepki gösterilmiş oldu sadece babası benimle direkt muhattap olmadığı için ben ağzımı açmak istemedim daha da hoş Olmayan şeyler olmasından korktuğum için
oğlu kimi uyaracakmis, evlenmeseydi ya.
Ben olsam gelininden tahrik mi oldun lan yoksa derim!
terbiyesiz herife bak yahu
Bunlarin icindeki camur varya o camurr!
 
Evet ben de böyle düşünüyordum ama bebek olduktan sonra eşim depresyona girdi hiç ağladığını görmemiştim mesela birden odaya kapanıp ağlamaları oldu,babası konuşmadı annesi mesafeli davrandı,kardeşiyle annemler nasıl diye sorduğundaysa o da bebeğin resmine bakıp bakıp ağlıyorlar diye duygu sömürüsü yaptı ve beni durumu düzeltmek adına ailesinin yanına gitmeye ikna etmeye çalıştı. Ve neticede eşimin üzülmesini istemediğim için 2 haftalığına yanlarına gitmeyi kabul ettim şimdide sürekli yaşadığımız şehirde kendilerine bi iş çıkartıp bahaneyle evimize geliyorlar. Babası şuan yaşadıkları evi satıp burdan ev almak istediğini söyleyip duruyor sürekli(bence yapmaz ama bunu sürekli dillendiriyor olması bile tüylerimi diken diken ediyor)
Resme bakıp ağlanacak ne varmış tövbe tövbe ya
 
İyi katlanıyorsunuz.
Ev kendi eviniz değil mi, doğum zamanı ne diye başınıza gelmişler o sıcakta, hadi geldiniz ev de biri varken kapıyı niye çalmıyorsunuz, anahtarla ne işiniz var, sonsuz saçmalık hepsi.
Bunların saçma sapan tripleri çekilmez, eşiniz akıllanmazsa işiniz zor, çok dirayetli durmanız ve gerekiyorsa boşanmayı göze almanız lazım, önce eşiniz değişmeli.
 
Kp'niz aşırı tuhaf. Kızı gibi göreceğine yaptığı harekete bak. Eşiniz ondan tuhaf. Siz yüz vermeyin eğer taşınırlarsa daha başınız çok ağrır. Ama eşinizin kendine gelmesi lazım böyle çocuk gibi hareketlerle olmaz.
Değil mi:) İşte bende bu yüzden kendimi bu aileden hissedemiyorum ve büyük rahatsızlık duyuyorum.Bi insan çocuğunun eşini kızı gibi görmeli ki bu gibi şeyler sorun olmasın..bu olay yaşandıktan iki gün sonra sabahın beşinde suyum geldiğinde evde çırılçıplak kalmıştım suyumun gelmesi şokuyla. Ya bu olay yaşanmamış olsaydı ve onlarda evimizde olsaydı ne olacaktı? O zamanda örf adet diyecek miydi merak ediyorum. Bunları düşündükçe öfkem kine dönüşüyor bu duruma da dur diyemiyorum içimde.
 
X