eşimin ailesinin bana hissettirdikleri =( ne yapmalıyım=(

simurg_ · 18 Mart 2012

toprak39 .!.:
psikologa ben de gitmek istiyorum ama kaynanam ya da eşimin ailesini psikolog değiştiremeyeceğine göre bana nasıl faydası olacak? gerçekten işe yarayacağını bilsem bi şekilde giderim ama =(

genelde ilk yazılana bakıp yorum yaparım. ama bu cümlenize görünce dayanamadım, yorum yapmak istiyorum.

bu düşünce ''onlar değişsin ben niye değişeyim'' sizi asla istediğiniz şeye ulaştırmaz. eğer birşeylerin değişmesini istiyorsanız önce kendinizi değiştirin. kendindeki zayıf yönleri değiştirmeden başkasını değiştirmeye çalışmak çok faydasız bir düşüncedir. onlar değişse ne olacak ki? siz yine geçmişte ve gelecekte yaşadıkça onlar isterse sizi el üstünde tutsun. siz yine altında bir art niyet arayacaksınız ''zamanında bana böyle yapmışlardı'' deyip yine nefret etmeye devam edeceksiniz.

bu yüzden bırakın başkasını değiştirme düşüncesini. değiştirebileceğiniz tek şey kendinizdir. bunun üzerinde çalışın. ve gerçekten çaba gösterirseniz işe yarayacaktır. buna emin olun. başkaları aynı davransa bile sizin bakış açınız değişeceği için hissettikleriniz ve düşünceleriniz değişcektir. zaten amacımız da bu...

toprak39 · 18 Mart 2012

simurg_ .!.:
toprak39,

diğer konularınıza da biraz baktım. bu konuyu sizin de farkettiğiniz gibi saplantı haline getirmişsiniz. bir uzmana gitme imkanınız varsa gidin. daha şimdiden bu konu sizi gastrit edecek kadar sıkıyor ve bunaltıyorsa ilerde daha kötü de yapabilir. tek başınıza aşmanın yollarını bulamıyorsanız muhakkak destek alın...

bunların yanında yine de birkaç öneride bulunayım. belki faydası olur...

---geçmişte yaşanılan şeyleri kendi kendinize çok fazla tekrar edip onları hatırlıyor ve aynı duyguları yine hissederek aynı acıları tekrar yaşıyorsunuz. bunu yapmayın. geçmişte olan biten ve artık değiştiremeyeceğiniz şeylere odaklanıp bugünü kendinize zehir etmeyin.

bu durumun aynısını gelecek için de yapıyorsunuz. işte ''memlekete gidersek bunlar şöyle olacak ben sinir olacağım, ya da çocuğum olunca (ki daha ortada çocuk falan kesinlikle yok) bize gelip uzun süre kalacak ya da memlekete gidince eşimin ailesi ile vakit geçirmek zorunda kalıcam..'' daha gelmemiş bir geleceğin elemin çekiyorsunuz. yarın yaşayacağınız garanti değilken siz olmamış çocuğunuzun sıkıntılarını çekiyorsunuz. bu şekilde hayatı kendinize zorlaştırıyorsunuz.

bu konuda birşeyler yapmak için zihninizi kontrol etmeyi öğrenmeniz gerek. iç sesinizi susturursanız bugüne odaklanır ve geçmiş gelecek kaygısından kurtulursunuz. işte bunu yapmak için bunu size öğretmesi için bir uzmana gidin. zihninin her an farkında olmak düzenli çalışma isteyen bir süreçtir ve bir uzman size yardım ederse bu yönden hayatınız çok kolaylaşır, sıkıntılarınız da gider...

---bundan sonra da kayınvalidenizi affedin. çok zor gelecektir buna eminim. ama onu affetmeyi onun için değil kendiniz için yapın. eğer onu affeder, gıyabında artık iyi konuşursanız kalbiniz ona olan nefretten kurtulur ve bu sıkıntılarınız da biter. zor gelse de onun hakkında kötü konuşmayın. tamam size çok zulmetmiştir, hakkınızı yemiştir belki. ama artık bunlar geçmişte kaldı. siz şimdi evlisiniz ve eşinizle olan mutluluğunuzu bunun bozmasına izin vermeyin.

eğer onu affetmez, hakkında yine kötü konuşursanız maalesef aynı nefret sizi tüketmeye devam edecektir. ve evliliğiniz de tehlikeye girecektir. bu yüzden bir karar verin. ve uygulamaya geçin. emin olun o kadar zor değildir, onu affettikten sonra kalbiniz sükuna kavuşacaktır. hakkında artık ne nefret ne birşey hissetmeyeceksiniz ve hayatınızdan çıkıp gidecektir. bundan sonra ne anne demek zor gelecektir ne de başka birşey...

---son olarak kimse kimsenin birşey hissetmesine sebep olmaz. onlar size birşey hissettirmiyor. siz bunlara izin verdiğiniz için böyle hissediyorsunuz. bu konuyu takıntı haline getirdiğiniz artık ne olsa gözünüze batıyor ve sizi sıkabiliyor. bu yönden koruma kalkanınızı (özsaygınızı, özgüveninizi) güçlendirin. kendinize ne kadar güvenirseniz başkalarının sözlerini yaptıklarını da o da derece önemsemezsiniz. ama eğer özsaygınız azsa söylenen en basit sözlerde bile öfkelenirsiniz. bu konuda biraz çalışın. bir uzman size yol gösterecektir...

çok çok teşekkür ederim... o kadar güzel anlatmışsın ki.. içimdeki öfke, kin ya da adı her ne ise o kadar büyük ki.. kayınvalidemin sadece sesini duymak bile tüylerimi diken diken ediyor ve aşırı derecede çok üşüme geliyor.. kendim yapmıyorum bunu vücudum istemeden bu tepkiyi veriyor.. içimi bi çok kez soğutmayı ya da düşüncelerime hakim olmayı başarıyorum ancak öyle bi zamanda öyle bir laf söylüyor ki hooop en başa dönüyoruz =( aslında eşimin ailesini bu şekilde kabul edip üzerinde fazla düşmesem iş kökünden çözülecek ama onlarla geçireceğim vakitleri düşündükçe hele kaynanamla yalnız bir ortamda kalabilme ihtimalimi düşündükçe deliye dönüyorum. eşime de söylüyorum ne olursa olsun yalnız bırakma beni diye o da alt tarafı 3-4 saat yalnız kalamayacaksan nasıl olacak bu iş diyor =( sonra ben üstelersem anca o ilçede arkadaşının eşinin yanına bırakmayı kabul edebiliyor. ailemin yanına gidersem annesi laf söyleyecek bunu göze alamıyor.. ne bileyim ben hayatım boyunca benden başkası ne der diye düşünmeden gönlümün istediğince hareket ettim şimdi kaynanam ne der laf söyler mi huzurumuzu bozar mı diye düşünerek hareket etmek beni yoruyor, deliye çeviriyor =( off offf neler yaşadıklarımı yazsam şu kadar kısa zamanda kaç sayfa yapar... niye bi insan başka bi insana bunu yapar ki? ya da madem yaptın neden kabul etmez yaptıklarını.. eşime dedim annen yaptığı herşeyi kabul etsin, beni üzdüğü kırdığı için pişman olsun özür dilesin ondan sonra sil baştan başlayalım.. eşimde annesine bi şekilde bu isteğimi annesinin anlayacağı kibar dilden söylemiş, annesinin dediği ben onu üzecek bir şey yapmadım.. ee bunun üzerine yaptıklarını kabul etmeyen birini nasıl affedeceğim? nasıl hiç bir şey yokmuş gibi davranacağım? çok ağrıma gidiyor =(((

simurg_ · 18 Mart 2012

toprak39 .!.:
çok çok teşekkür ederim... o kadar güzel anlatmışsın ki.. içimdeki öfke, kin ya da adı her ne ise o kadar büyük ki.. kayınvalidemin sadece sesini duymak bile tüylerimi diken diken ediyor ve aşırı derecede çok üşüme geliyor.. kendim yapmıyorum bunu vücudum istemeden bu tepkiyi veriyor.. içimi bi çok kez soğutmayı ya da düşüncelerime hakim olmayı başarıyorum ancak öyle bi zamanda öyle bir laf söylüyor ki hooop en başa dönüyoruz =( aslında eşimin ailesini bu şekilde kabul edip üzerinde fazla düşmesem iş kökünden çözülecek ama onlarla geçireceğim vakitleri düşündükçe hele kaynanamla yalnız bir ortamda kalabilme ihtimalimi düşündükçe deliye dönüyorum. eşime de söylüyorum ne olursa olsun yalnız bırakma beni diye o da alt tarafı 3-4 saat yalnız kalamayacaksan nasıl olacak bu iş diyor =( sonra ben üstelersem anca o ilçede arkadaşının eşinin yanına bırakmayı kabul edebiliyor. ailemin yanına gidersem annesi laf söyleyecek bunu göze alamıyor.. ne bileyim ben hayatım boyunca benden başkası ne der diye düşünmeden gönlümün istediğince hareket ettim şimdi kaynanam ne der laf söyler mi huzurumuzu bozar mı diye düşünerek hareket etmek beni yoruyor, deliye çeviriyor =( off offf neler yaşadıklarımı yazsam şu kadar kısa zamanda kaç sayfa yapar... niye bi insan başka bi insana bunu yapar ki? ya da madem yaptın neden kabul etmez yaptıklarını.. eşime dedim annen yaptığı herşeyi kabul etsin, beni üzdüğü kırdığı için pişman olsun özür dilesin ondan sonra sil baştan başlayalım.. eşimde annesine bi şekilde bu isteğimi annesinin anlayacağı kibar dilden söylemiş, annesinin dediği ben onu üzecek bir şey yapmadım.. ee bunun üzerine yaptıklarını kabul etmeyen birini nasıl affedeceğim? nasıl hiç bir şey yokmuş gibi davranacağım? çok ağrıma gidiyor =(((

sıkıntınızı anlıyorum ve size hak veriyorum. bir özür dilese ve gerçekten pişman olsa belki sizin bu takıntınız ve nefretiniz de azalır.

yalnız şu var ki kayınvalideniz de kendine göre kendini haklı görüyor. o yüzden kendini hatalı olarak görmüyor. bunu yapabilmek için insanın iyi bir empati yeteneği olmalıdır. yani kayınvalidenizin sizin bakış açınızdan bakması için empati yeteneği de olmalı. bunu yapabilmek ise zor ve belli bir yaştan sonra ise çok daha zor.

hadi diyelim kendini hatalı gördü...bundan sonra gelip ben hatalıyım özür dilerim demek yine ayrı bir durum. dediğim gibi belli bir yaştan sonra kemikleşen kişiliğin değişmesi çok zordur. bu yüzden bu beklentinizi azaltın bence. kayınvalidenizin hatasını kabul etmesini, özür dilemesini falan beklemeyin.

kayınvalidenizi neden bu kadar saplantı haline getirdiğinizi aslında tam olarak anlamadım. forumda kayınvalidesinden eziyet gören pek çok kişi var. ama sizin durumunuz farklı. bilmiyorum nefretten önceki ilişkiniz nasıldı. bir konunuzda en baştan beni kabul etmedi yazmışsınız. acaba bu çabalarınızın bir sebebi de kendinizi ona kabul ettirmek mi? yani onun sizden özür dilemesini sizin varlığınızı kabul edip değer vermesi olarak mı yorumluyorsunuz acaba. ya da derinlerde böyle bir isteğiniz mi var?

Tomurcuk64 · 18 Mart 2012

canım konuyla ilgili birçok arkadaş birbirinden güzel yorumlarda ve tavsiyelerde bulunmuşlar sağolsunlar, inanki ben bile şu yaşımdayım kendi payıma diyeyim,baya birfaydalandım diyebilirim.bende sana naçizane şöyle bir tavsiyede bulunabilirim ki anlattığın şeylerin bir kısmını yıllar önce yaşamış biri olarak,manevi yönden kendini biraz güçlendir,çünkü bu olylar sende vesvese halini almış,aç netten vesvese için okunacak şeyler var onları oku inşallah çok faydasını görürsün,tecrübeyle sabittir.ben buradan yazardımda yasakmış sanırım

gaye_05 · 19 Mart 2012

benimde aynı sorunlarım var. flört döneminden beri ailesi bizi ayırmaya çok uğraştı, nişanlıyken de. kayınvalidem çok iyi biridir. derdim kayınpederim. herşeye kadın gibi karışır eşini konuşturmaz, hep ben iyisini bilirim havalarında. beni resmen sinir hastası etti. evlenince eşimin işi dolayısıyla başka şehirdeyiz çok şükür. hep iyi davrandım alttan aldım saygıda kusur etmedim ama belli bi süreden sonra olmuyo. en iyisi araya mesafe koymak. eşimde aynısını düşünüyo..

toprak39 · 19 Mart 2012

simurg_ .!.:
sıkıntınızı anlıyorum ve size hak veriyorum. bir özür dilese ve gerçekten pişman olsa belki sizin bu takıntınız ve nefretiniz de azalır.

yalnız şu var ki kayınvalideniz de kendine göre kendini haklı görüyor. o yüzden kendini hatalı olarak görmüyor. bunu yapabilmek için insanın iyi bir empati yeteneği olmalıdır. yani kayınvalidenizin sizin bakış açınızdan bakması için empati yeteneği de olmalı. bunu yapabilmek ise zor ve belli bir yaştan sonra ise çok daha zor.

hadi diyelim kendini hatalı gördü...bundan sonra gelip ben hatalıyım özür dilerim demek yine ayrı bir durum. dediğim gibi belli bir yaştan sonra kemikleşen kişiliğin değişmesi çok zordur. bu yüzden bu beklentinizi azaltın bence. kayınvalidenizin hatasını kabul etmesini, özür dilemesini falan beklemeyin.

kayınvalidenizi neden bu kadar saplantı haline getirdiğinizi aslında tam olarak anlamadım. forumda kayınvalidesinden eziyet gören pek çok kişi var. ama sizin durumunuz farklı. bilmiyorum nefretten önceki ilişkiniz nasıldı. bir konunuzda en baştan beni kabul etmedi yazmışsınız. acaba bu çabalarınızın bir sebebi de kendinizi ona kabul ettirmek mi? yani onun sizden özür dilemesini sizin varlığınızı kabul edip değer vermesi olarak mı yorumluyorsunuz acaba. ya da derinlerde böyle bir isteğiniz mi var?

kayınvalidem daha beni tanımadan istemedi. sürekli bizi ayırmaya çalıştı, ben eşimi çok seviyorum o da beni, böyle haksızca bir istek yüzünden aşırı öfkeliyim. çünkü sadece benim biraz da olsa kilom fazla ya da ayak numaram 40 olduğu ya da başkalarının bizi yakıştıramadığı düşüncesi yüzünden ayırmaya çalışmasını kabullenemedim. tanıdıktan sonra da artık beni istemediği düşüncesi hakim olduğu için sürekli eşime laf söyleyerek ve yalan söyleyerek bizi ayırmaya çalıştı. evledikten sonra da anne demediğim için eşime 'annesine anne demeyen karı ile aynı yatakta yatmam gibi bir yığın bağırdı." bu sözü gibi hayatım boyunca unutamayacağım bir sürü söz söyledi.. hani derler ya insanlar ne söylediklerinizi belki unutur ama ne hissettirdiklerinizi asla unutmazlar... ben işte her iki durumu da unutamıyorum. bi arkadaş vesvese ile ilgili dua olduğunu yazmış bugün sabahtan beri onu söylüyorum içimden, kendimi telkin ve yaşanılanları boşvermeye çalışıyorum. artık olmaz ise psikoloğa giderim. bakalım yorulduğumu ve hayattan zevk almayı bıraktığımı hissediyorum... off =(

toprak39 · 19 Mart 2012

Tomurcuk64 .!.:
canım konuyla ilgili birçok arkadaş birbirinden güzel yorumlarda ve tavsiyelerde bulunmuşlar sağolsunlar, inanki ben bile şu yaşımdayım kendi payıma diyeyim,baya birfaydalandım diyebilirim.bende sana naçizane şöyle bir tavsiyede bulunabilirim ki anlattığın şeylerin bir kısmını yıllar önce yaşamış biri olarak,manevi yönden kendini biraz güçlendir,çünkü bu olylar sende vesvese halini almış,aç netten vesvese için okunacak şeyler var onları oku inşallah çok faydasını görürsün,tecrübeyle sabittir.ben buradan yazardımda yasakmış sanırım

canım teşekkür ederim.. sabah yorumunu okuduğum gibi duaya baktım ve sabahtan beri içim daraldığı ya da aklıma bir şeyler geldiği gibi içimden söylüyorum.. umarım faydasını görürüm.. gerçi bazı durumlar vesvese değil de gerçek olduğu için Allah'tan bana bu tarz durumlarını tekrar yaşatmaması içinde dua etmem gerekli sanırım.

toprak39 · 19 Mart 2012

gaye_05 .!.:
benimde aynı sorunlarım var. flört döneminden beri ailesi bizi ayırmaya çok uğraştı, nişanlıyken de. kayınvalidem çok iyi biridir. derdim kayınpederim. herşeye kadın gibi karışır eşini konuşturmaz, hep ben iyisini bilirim havalarında. beni resmen sinir hastası etti. evlenince eşimin işi dolayısıyla başka şehirdeyiz çok şükür. hep iyi davrandım alttan aldım saygıda kusur etmedim ama belli bi süreden sonra olmuyo. en iyisi araya mesafe koymak. eşimde aynısını düşünüyo..

Allah yardımcın olsun canım... mesafe her zaman iyidir. eşin de senin ile aynı fikirdeyse ne mutlu sana =)

Began · 19 Mart 2012

Benim de başımda aynı dert var yıllardır.

Allah yardımcımız olsun.

orkide_m · 19 Mart 2012

bak canım senin sinilerlerin alt üstü olmuş, kendini anlatıyorsun ya hani her an aklımdalar diye aynı ben işte..
bende bir ara, yemek yerken, içerken, yatarken, rüyalarımda, afedersiiniz wc de, banyoda, tv izlerken, ne bileyim her an aklımdalardı, aynı senin dediğin gibi eşime sürekli laf çarptırıyordum ailesiyle ilgili..sonrada kavga ediyorduk bu yüzden..
neyse baktım bu gidiş gidiş değil, benide kendileri gibi ruh hastası yaptı yapacaklar.. hatta yapmışlardı.psikolojim altüst olmuuştu....
bir karar aldım, onların lafını evde etmiyorum, laf etmedikçede kavga etmiyorum, gerginleşmiyorum vs..
bunu sırrı onların aklından gitmesini istiyorsan görüşmeleri azaltıp, evde laflarını etmeyeceksinnn

yahs · 19 Mart 2012

canım aynı şekilde bende sorunlar yaşıyorum son konumu okursan demek istediğimi anlarsın.yalnız değilsin herkes bişekilde problemler yaşıyor ama ne kadar şanslısın eşin senin arkanda sana laf ettirmiyor.takma kafana rahat ol.benim eşim hatasını görmeyen cinsten etrafıda hatasına göz yuman aman olsunda nasıl olursa olsun cinsinden.yani kafana takma eşine sarıl sımsıkı.Allah hepimizin yardımcısı olsun

kiramit · 19 Mart 2012

Yuutis .!.:
bunu ben de çok merak ediyorum.ben de takıyorum kafama eşimin ailesinin dediklerini.
"Boşver" demek de hiç huyum değildir.

yalnız değilsiniz,bende öyleyim sizin yaşadıklarınızı birebir bende yaşıyorum,ah keşke boşver diyebilsek, gamsız olmak isterdimmmmm

parkon · 19 Mart 2012

toprak39 .!.:
geçmiyor, geçmesinin imkanı da yok.. ama asıl önemli olan bu nasıl başarılır, nasıl onların bana yaptıklarını sindirip kafamda kurmamayı başarayım? nasıl onlara karşı nötr olacağım =(

hayat o kadar kısa ki,
sorun onlara karşı nötr olmaya başlaman değil,kendine iyi davranmayı öğrenmen.kendini çok sev,biraz benci ol.
o ne dedi,öbürü laf soktuyla geçen zaman senin kendinden çaldığın zaman!
kendine vakit ayır ve bir hobi edin,

bxoxrtxuxlbxoxcek · 19 Mart 2012

siz sizden uzak olan insanlar için kendinize ne kadar zarar verdiğinizin farkındamısınız?

sizin yaşadıklarınıza benzer sıkıntılar bende yaşadım,içim öfkeyle doluydu.

kayınvalidemin bırak yüzünü görmeyi telefonda sesini duymaya tahammülüm yoktu.

ve arkama baktığımda ne gördüm biliyormusun?

onun yüzünden ne kadar acı çektiğimi,oğluma eşime ne kadar zarar verdiğimi gördüm..

bu işin sırrı onu kafandan silmenden geçer bunu yapabilmen içinde affetmiş olman gerekiyor..

burda affetmek derken; Allah'a havale edip ben affettim Allah affetsin demen seni rahatlatacaktır.

ben ancak o şekilde öğrendim eşimin annesini önemsememeyi.

sizden daha önemli kimse yok bu hayatta...

ve her bunaldığınızda şems-i tebrizi'nin şu yazısını hatırlayın,beni acayip motive etti;

SANA AFFEDİLMEYECEK KADAR HATA YAPAN BİRİNE, AKIL SINIRLARININ BİTTİĞİ YERDEN BAŞLAYACAK CEZA VERMEK İSTİYORSAN

BÜTÜN SAMİMİYETİNLE AFFET!

HİSSEDİLEN HERŞEYİ ARŞİVLEYEN KADER,KENDİSİYLE EN İYİ BİÇİMDE İLGİLENECEKTİR.

SelenSeymen · 19 Mart 2012

börtülböcek .!.:
siz sizden uzak olan insanlar için kendinize ne kadar zarar verdiğinizin farkındamısınız?

sizin yaşadıklarınıza benzer sıkıntılar bende yaşadım,içim öfkeyle doluydu.

kayınvalidemin bırak yüzünü görmeyi telefonda sesini duymaya tahammülüm yoktu.

ve arkama baktığımda ne gördüm biliyormusun?

onun yüzünden ne kadar acı çektiğimi,oğluma eşime ne kadar zarar verdiğimi gördüm..

bu işin sırrı onu kafandan silmenden geçer bunu yapabilmen içinde affetmiş olman gerekiyor..

burda affetmek derken; Allah'a havale edip ben affettim Allah affetsin demen seni rahatlatacaktır.

ben ancak o şekilde öğrendim eşimin annesini önemsememeyi.

sizden daha önemli kimse yok bu hayatta...

ve her bunaldığınızda şems-i tebrizi'nin şu yazısını hatırlayın,beni acayip motive etti;

SANA AFFEDİLMEYECEK KADAR HATA YAPAN BİRİNE, AKIL SINIRLARININ BİTTİĞİ YERDEN BAŞLAYACAK CEZA VERMEK İSTİYORSAN

BÜTÜN SAMİMİYETİNLE AFFET!

HİSSEDİLEN HERŞEYİ ARŞİVLEYEN KADER,KENDİSİYLE EN İYİ BİÇİMDE İLGİLENECEKTİR.

Söze bayldım.
Beni de motive edecek sanırım...

eşimin ailesinin bana hissettirdikleri =( ne yapmalıyım=(

Ayrıntılı Düzenleme

simurg_

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

toprak39

Aktif Üye

simurg_

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Tomurcuk64

Aktif Üye

gaye_05

Nirvana

toprak39

Aktif Üye

toprak39

Aktif Üye

toprak39

Aktif Üye

Began

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

orkide_m

Yeni Üye

yahs

Aktif Üye

kiramit

Aktif Üye

parkon

bence bitti

bxoxrtxuxlbxoxcek

T.C

SelenSeymen

2 kız 2 oğlan :)

Benzer Konular