- 6 Eylül 2015
- 2.688
- 3.866
- 83
Kızlar biraz uzun olabilir. Konuya dahil olmamaya çalışacağım ama fikirlerinize ihtiyacım var.
Eşimin abisi ve ailesi yurtdışından memlekete geldi. Problemlerse gelmeden başladı. Kısa tutabilmek için maddeler hâlinde yazacağım.
Eşimin yeğeni iki hafta önce yurtdışından geldi. Gelir gelmez bizim memleketteki evimize gidiyor. Orada olmadığımızı bildiği hâlde. Garaja girip aracımızı görüyor. Babaannesi de aynı şehirde yaşamasına rağmen, 1 saatlik uzaklıktaki ile dayısının yanına gidiyor. Dayısına eşimi aratıp arabayı istiyor. Eşim de yeni olduğu için arabayı vermek istememiş, gideceği yol kötü olduğu için. Görüşmeden sonra haberim oldu. Bu durum abine yansır, ara düzgünce yeğeninle konuş dedim. Konuştu. Yeğeni o kadar avam bir muhabbete girdi ki. Içeriğine hiç girmiyorum. Öyle havada kaldı bu durum.
Bir hafta sonra eltimin yengesi beni aradı. (Bu bahsettiğim dayının eşi)
Kalp hastası, memlekette benim de kendi kardiyoloğum var ondan randevu almamı istedi. Aynı akşam hastanelik olmuş. Tekrar randevusuna gidip gitmediğini öğrenmek için aradığım zaman, hastaneden iki gün önce çıktığını o anda da işyerinden izin alıp eltimin isteği üzerine bir hafta sonra gelecekleri için Türkiye'deki evini temizlemeye geldiğini öğrendim. Arada il var ve eltim kesinlikle durumu olmayan bir insan değil. Yardımcı alabilir. Eşimin yeğeni de bu arada yengesini temizlemeye getirdiği zaman içerisinde babaannesini 1 kere görüyor iki hafta boyunca.
Üç gün önce eşimin kızkardeşi beni arıyor. Sebep? Bu bahsettiğim elti hanım, siz annenize bakmıyorsunuz, ilgilenmiyorsunuz vs. vs. çemkiriyor.
Bizim açımızdan alakası yok. Her ay 1 hafta kayınvalidemin yanına gider, temizliğinden eksiğine kadar her şeyini yaptırır ve yaparız. Olmadığımız zamanlarda da her ihtiyacı kapısına kadar günlük bir şekilde gider. Eve ve bahçeye bakan bir yardımcı ve etrafında oldukça fazla akraba mevcut bunların yanında. Yine de onlara ihtiyaç kalmaz.
Bunun dışında bu bahsi açan eltim senede 1 kere gelmek dışında ne arar, ne de sorar. Geçen sene zor bir durumda kalana kadar hiçkimseye haber vermeden tatil yapan ve kayınvalidemi bir kere görmeyen insan. O zor durumda da koşturan yine eşimdi.
Aramasın, sormasın, herhangi bir sorumluluk almasın, umurumda değil gerçekten tek derdim yapamadıklarını eleştirmesin.
Eşim abisini karşılamak, hem de annesinin ufak tefek ihtiyaçlarını gidermek için birkaç gün önden memlekete gitti. Ben gitmedim, bazı durumlardan ötürü mesafeli duruyorum. Eşim de karışmıyor zaten. Bugün iyi ki de gitmemişim dedim.
Eşim bugün öğleye doğru abisini karşılamak için evine gidiyor. Kapıyı çalıyor, açan yok. Evet, bilerek açmıyorlar. Daha sonra kayınvalidemin bahçede karşılaşıyorlar, eşim abisiyle konuşmaya çalışıyor. Cevap yok. Suratını dönüp gidiyor. Sebep? Eşimin Türkiye'deyken yeğeni ile ilgilenmemiş olması.
Eşim o kadar içerlemiş ki, o anlatınca kendimi aynı durumda düşününce açıkçası sinirden deliye döndüm yapılan haksızlığa. Orada olsaydım şayet bir saniye orada durmaz, sesini dahi duymak istemezdim o insanların.
Benim tepkim çok daha ağır olurdu.
Yine de eşime karşı daha fazla üzülmesin diye o insanların yaptıklarını alttan alarak konuştum. Açık söylemem gerekirse kayınvalidem arada olmasa, eşimin orada bir saniye daha durmasını istemiyorum.
Konuya dahil olup o insanlarla yüz göz olmakta istemiyorum ama eşim için ne yapabilirim kızlar? Gerçekten morali çok bozuk ve onu öyle görmeye tahammül edemiyorum.
Eşimin abisi ve ailesi yurtdışından memlekete geldi. Problemlerse gelmeden başladı. Kısa tutabilmek için maddeler hâlinde yazacağım.
Eşimin yeğeni iki hafta önce yurtdışından geldi. Gelir gelmez bizim memleketteki evimize gidiyor. Orada olmadığımızı bildiği hâlde. Garaja girip aracımızı görüyor. Babaannesi de aynı şehirde yaşamasına rağmen, 1 saatlik uzaklıktaki ile dayısının yanına gidiyor. Dayısına eşimi aratıp arabayı istiyor. Eşim de yeni olduğu için arabayı vermek istememiş, gideceği yol kötü olduğu için. Görüşmeden sonra haberim oldu. Bu durum abine yansır, ara düzgünce yeğeninle konuş dedim. Konuştu. Yeğeni o kadar avam bir muhabbete girdi ki. Içeriğine hiç girmiyorum. Öyle havada kaldı bu durum.
Bir hafta sonra eltimin yengesi beni aradı. (Bu bahsettiğim dayının eşi)
Kalp hastası, memlekette benim de kendi kardiyoloğum var ondan randevu almamı istedi. Aynı akşam hastanelik olmuş. Tekrar randevusuna gidip gitmediğini öğrenmek için aradığım zaman, hastaneden iki gün önce çıktığını o anda da işyerinden izin alıp eltimin isteği üzerine bir hafta sonra gelecekleri için Türkiye'deki evini temizlemeye geldiğini öğrendim. Arada il var ve eltim kesinlikle durumu olmayan bir insan değil. Yardımcı alabilir. Eşimin yeğeni de bu arada yengesini temizlemeye getirdiği zaman içerisinde babaannesini 1 kere görüyor iki hafta boyunca.
Üç gün önce eşimin kızkardeşi beni arıyor. Sebep? Bu bahsettiğim elti hanım, siz annenize bakmıyorsunuz, ilgilenmiyorsunuz vs. vs. çemkiriyor.
Bizim açımızdan alakası yok. Her ay 1 hafta kayınvalidemin yanına gider, temizliğinden eksiğine kadar her şeyini yaptırır ve yaparız. Olmadığımız zamanlarda da her ihtiyacı kapısına kadar günlük bir şekilde gider. Eve ve bahçeye bakan bir yardımcı ve etrafında oldukça fazla akraba mevcut bunların yanında. Yine de onlara ihtiyaç kalmaz.
Bunun dışında bu bahsi açan eltim senede 1 kere gelmek dışında ne arar, ne de sorar. Geçen sene zor bir durumda kalana kadar hiçkimseye haber vermeden tatil yapan ve kayınvalidemi bir kere görmeyen insan. O zor durumda da koşturan yine eşimdi.
Aramasın, sormasın, herhangi bir sorumluluk almasın, umurumda değil gerçekten tek derdim yapamadıklarını eleştirmesin.
Eşim abisini karşılamak, hem de annesinin ufak tefek ihtiyaçlarını gidermek için birkaç gün önden memlekete gitti. Ben gitmedim, bazı durumlardan ötürü mesafeli duruyorum. Eşim de karışmıyor zaten. Bugün iyi ki de gitmemişim dedim.
Eşim bugün öğleye doğru abisini karşılamak için evine gidiyor. Kapıyı çalıyor, açan yok. Evet, bilerek açmıyorlar. Daha sonra kayınvalidemin bahçede karşılaşıyorlar, eşim abisiyle konuşmaya çalışıyor. Cevap yok. Suratını dönüp gidiyor. Sebep? Eşimin Türkiye'deyken yeğeni ile ilgilenmemiş olması.
Eşim o kadar içerlemiş ki, o anlatınca kendimi aynı durumda düşününce açıkçası sinirden deliye döndüm yapılan haksızlığa. Orada olsaydım şayet bir saniye orada durmaz, sesini dahi duymak istemezdim o insanların.
Benim tepkim çok daha ağır olurdu.
Yine de eşime karşı daha fazla üzülmesin diye o insanların yaptıklarını alttan alarak konuştum. Açık söylemem gerekirse kayınvalidem arada olmasa, eşimin orada bir saniye daha durmasını istemiyorum.
Konuya dahil olup o insanlarla yüz göz olmakta istemiyorum ama eşim için ne yapabilirim kızlar? Gerçekten morali çok bozuk ve onu öyle görmeye tahammül edemiyorum.
