Çözüm Yolu Arıyorum

papatyaa1818 .!.:

Bu lafı ilk borcum var bende gitmek zorundayım toparlamam lazım demişti. Onun ardından söylemiştim. Malum aileysek borçta ortaktır. Bilmiyorum çok yanlış düşünmüşüm.

Genişletmek için tıkla...

papatyaa1818 .!.:

Öncelikle merhaba yazacaklarım biraz uzun olacak belki ama belki farklı bir pencere görürüm faydası olur diye sıkıntımı yazmak istedim.
Evleneli 2 buçuk ay oldu. Eşimle birbirimizi severek evlendik ve 1 buçuk yıl uzak mesafe ilişkisi yaşamıştık. Eşimin ailesiyle iyi anlaşabildiğimi söyleyemem. Nişan kına düğün süreçlerimde kırgınlıklarım oldu. Fakat onlara olabildiğince bunu yansıtmamaya çalıştım. Onlara bir saygısızlık yapmadım. Kırgınlıklarımı eşime anlattım burada hata yapmışım. Bunlar atlatılabilen şeyler olarak düşünüyorum. Evlenmeden önce çalışıyordum işimden ayrıldım ve eşimin memleketine geldim düğünümüzü yaptık . Problemlerimiz burda başladı.

Burada kimseyi tanımıyorum ve bir alışma sürecindeydim. Memleketimde eşyalarımı topladım eşimin memleketine geldim evimizi yerleştirdik düğünümüzü yaptık artık balayına gideceğiz eşimin eniştesinden eşimin başka bir şehirde çalışacağını öğrendim. Oysa eşim bana işten ayrıldım ve memlekette işe başlıyorum demişti ve çalıştığı yeri dahi göstermişti.Daha önce orda iş yaptılar tekrardan orada iş başlayacağı gündemdeydi. Oysa ki daha o bile belli değilmiş. Bu yalan o kadar ağır geldi ki hala atlatamıyorum. Bende evde ağlamadım tabii ki iş buldum hala çalışıyorum. Eşim cuma geliyor pazartesi sabah geri dönüyor. İşim gereği 2 gün şehir dışına çıkmam gerekti ve eşimden destek istedim eşim tabii ki diyip benimle gelip işyerinden çağırıyorlar diyerek beni o şehirde bir anda bırakıp çekip gitti. Ben sana yalan söyledim işyerim izin vermemişti dedi. Oysa ki ben 2 hafta önceden ona göre program yapmıştım. Uzun yol tecrübem yoktu destek istedim o an. Sen çözersin halledersin dedi ve otobüse atlayıp gitmiş. Ardından o şehire ailesini gönderdi. ( İşyerime başlarken bu tip durumlarda eşimin gelebileceğini söylediler eşimin onayından sonra farklı şehiri kabul etmiştim.) Eşim halasıyla çalışıyor bütün izinleri ondan alıyor. Ne zaman dönersin dediğimde belli değil diyor nasıl ilerleyeceğiz dedimde bilmiyorum diyor eve kaçta girerim kaçta çıkarım sormuyor bile bu dahi garip geliyor.

Ailesi sabret idare et diyor. İş gereği 1 2 gün başka şehire gittiğim için evinde otur çalışma diyorlar. Bende oğlunuz tamam dedi diye kabul ettim şimdi nasıl böyle dersiniz diyorum. Ben yıllarca okudum neden işimi bırakayım oğlunuz burdan iş bulsun diyorum maaşı iyi diyorlar. Kızlar borcun varsa ödeyeyim gerekirse kredi çekeyim dahi demiştim. Borcu 110 bin kalmış zaten aylık 90 bin maaş alıyor yani borç yüzünden orada değil. Benim borcumu ben ödüyorum. Bu yalanlar gitgide artıyor. Sanki 5 gün sonra gelince hazırda bekleyecekmişim gibi görünce yine işte burda diyor ve gururuma dokunuyor. Aileme saydırıyor sana ailen değer mi vermiş sanki falan diyor ailem burdaydı telefonda öyle laflar etti ki bende hoparlöre aldım benim boş yere çıldırdığım anlaşılsın diye annem ertesi gün memlekete döndü. Sürekli o zaman bende boşanacağım diyorum belki bir şeyleri değiştirmek ister diye fakat gülüyor sadece. Ben gidersem bu evlilik biterse nolacak diyorum nereye gidiyosun sen yaa diyor. Sohbet etmiyoruz muhabbet etmiyoruz. Bende çok tahammülsüzüm farkındayım sürekli kavga ediyoruz.

Günün sonunda benim tavırlarım yüzünden ben suçlu oluyorum ve eşim dönüp bana ne yaptın sanki sen diyor ve ardından tekrar gidiyor. Sorunu olmadığım şeyin nasıl çözümü olabilirim ben ? Eşimin eline bakan ondan para alan insan değilim bu kadar özgüvensizleştirmesini kabullenemiyorum. Bu eve geldiği ve benim kaldığım her dakika egosu tatmin oluyor gibi hissediyorum zoruma gidiyor. Bütün ailesi beni arayıp beni suçlar gibi tavır sergiliyorlar. Gel burda kal burdan işe gidersin orada da kalacaksan kayınvalidemle evimizde kalsam iyi olabilirmiş. Ailem bana düğünümde ev verdiler. Tapu sorma noktasına kadar geldiler. Tapu benim olabilir bu ailemi evden göndereceğim anlamına gelmiyor. Eşimde aileside bununla ilgili laflar soktular sonra gönderdim ve senin haddin dahi değil bu dedim. Ailem emek emek yaptılar onu sana yarasın diye değil diyip patladım. Bilezik eksik çıktı kendi bileziğimi çalacak halim yok günün sonunda ordan da hırsız damgası yedim. Bu aralarda yalancı diyor. Arada dönüp vicdanın rahat mı diyor ailemle konuşmamı duyup halasına anlatmış. Biz eşimle evli değiliz ben ailesiyle evliyim ve eşim ortada yok. Evine dön çekirdek ailemizi kuralım dönmüyorsan da sürecini sen seçmiş olursun dedim. dönmedi tabii ki. Eşimin ailesi bir şey söylediği zaman savunmak değil zaten kendisi de beni şikayet ediyor ve beni arıyorlar. Sakin konuştum, sinirli kavga hepsini denedim artık dalga geçiyor. Daha bunun gibi yaşadığım birçok şey oldu işin kötüsü 2 buçuk ay içerisinde. Bu şekilde aile olunur mu gerçekten ben sabretmeli miyim? Büyük hata mı yapıyorum?

Genişletmek için tıkla...

papatyaa1818 .!.:

Öncelikle merhaba yazacaklarım biraz uzun olacak belki ama belki farklı bir pencere görürüm faydası olur diye sıkıntımı yazmak istedim.
Evleneli 2 buçuk ay oldu. Eşimle birbirimizi severek evlendik ve 1 buçuk yıl uzak mesafe ilişkisi yaşamıştık. Eşimin ailesiyle iyi anlaşabildiğimi söyleyemem. Nişan kına düğün süreçlerimde kırgınlıklarım oldu. Fakat onlara olabildiğince bunu yansıtmamaya çalıştım. Onlara bir saygısızlık yapmadım. Kırgınlıklarımı eşime anlattım burada hata yapmışım. Bunlar atlatılabilen şeyler olarak düşünüyorum. Evlenmeden önce çalışıyordum işimden ayrıldım ve eşimin memleketine geldim düğünümüzü yaptık . Problemlerimiz burda başladı.

Burada kimseyi tanımıyorum ve bir alışma sürecindeydim. Memleketimde eşyalarımı topladım eşimin memleketine geldim evimizi yerleştirdik düğünümüzü yaptık artık balayına gideceğiz eşimin eniştesinden eşimin başka bir şehirde çalışacağını öğrendim. Oysa eşim bana işten ayrıldım ve memlekette işe başlıyorum demişti ve çalıştığı yeri dahi göstermişti.Daha önce orda iş yaptılar tekrardan orada iş başlayacağı gündemdeydi. Oysa ki daha o bile belli değilmiş. Bu yalan o kadar ağır geldi ki hala atlatamıyorum. Bende evde ağlamadım tabii ki iş buldum hala çalışıyorum. Eşim cuma geliyor pazartesi sabah geri dönüyor. İşim gereği 2 gün şehir dışına çıkmam gerekti ve eşimden destek istedim eşim tabii ki diyip benimle gelip işyerinden çağırıyorlar diyerek beni o şehirde bir anda bırakıp çekip gitti. Ben sana yalan söyledim işyerim izin vermemişti dedi. Oysa ki ben 2 hafta önceden ona göre program yapmıştım. Uzun yol tecrübem yoktu destek istedim o an. Sen çözersin halledersin dedi ve otobüse atlayıp gitmiş. Ardından o şehire ailesini gönderdi. ( İşyerime başlarken bu tip durumlarda eşimin gelebileceğini söylediler eşimin onayından sonra farklı şehiri kabul etmiştim.) Eşim halasıyla çalışıyor bütün izinleri ondan alıyor. Ne zaman dönersin dediğimde belli değil diyor nasıl ilerleyeceğiz dedimde bilmiyorum diyor eve kaçta girerim kaçta çıkarım sormuyor bile bu dahi garip geliyor.

Ailesi sabret idare et diyor. İş gereği 1 2 gün başka şehire gittiğim için evinde otur çalışma diyorlar. Bende oğlunuz tamam dedi diye kabul ettim şimdi nasıl böyle dersiniz diyorum. Ben yıllarca okudum neden işimi bırakayım oğlunuz burdan iş bulsun diyorum maaşı iyi diyorlar. Kızlar borcun varsa ödeyeyim gerekirse kredi çekeyim dahi demiştim. Borcu 110 bin kalmış zaten aylık 90 bin maaş alıyor yani borç yüzünden orada değil. Benim borcumu ben ödüyorum. Bu yalanlar gitgide artıyor. Sanki 5 gün sonra gelince hazırda bekleyecekmişim gibi görünce yine işte burda diyor ve gururuma dokunuyor. Aileme saydırıyor sana ailen değer mi vermiş sanki falan diyor ailem burdaydı telefonda öyle laflar etti ki bende hoparlöre aldım benim boş yere çıldırdığım anlaşılsın diye annem ertesi gün memlekete döndü. Sürekli o zaman bende boşanacağım diyorum belki bir şeyleri değiştirmek ister diye fakat gülüyor sadece. Ben gidersem bu evlilik biterse nolacak diyorum nereye gidiyosun sen yaa diyor. Sohbet etmiyoruz muhabbet etmiyoruz. Bende çok tahammülsüzüm farkındayım sürekli kavga ediyoruz.

Günün sonunda benim tavırlarım yüzünden ben suçlu oluyorum ve eşim dönüp bana ne yaptın sanki sen diyor ve ardından tekrar gidiyor. Sorunu olmadığım şeyin nasıl çözümü olabilirim ben ? Eşimin eline bakan ondan para alan insan değilim bu kadar özgüvensizleştirmesini kabullenemiyorum. Bu eve geldiği ve benim kaldığım her dakika egosu tatmin oluyor gibi hissediyorum zoruma gidiyor. Bütün ailesi beni arayıp beni suçlar gibi tavır sergiliyorlar. Gel burda kal burdan işe gidersin orada da kalacaksan kayınvalidemle evimizde kalsam iyi olabilirmiş. Ailem bana düğünümde ev verdiler. Tapu sorma noktasına kadar geldiler. Tapu benim olabilir bu ailemi evden göndereceğim anlamına gelmiyor. Eşimde aileside bununla ilgili laflar soktular sonra gönderdim ve senin haddin dahi değil bu dedim. Ailem emek emek yaptılar onu sana yarasın diye değil diyip patladım. Bilezik eksik çıktı kendi bileziğimi çalacak halim yok günün sonunda ordan da hırsız damgası yedim. Bu aralarda yalancı diyor. Arada dönüp vicdanın rahat mı diyor ailemle konuşmamı duyup halasına anlatmış. Biz eşimle evli değiliz ben ailesiyle evliyim ve eşim ortada yok. Evine dön çekirdek ailemizi kuralım dönmüyorsan da sürecini sen seçmiş olursun dedim. dönmedi tabii ki. Eşimin ailesi bir şey söylediği zaman savunmak değil zaten kendisi de beni şikayet ediyor ve beni arıyorlar. Sakin konuştum, sinirli kavga hepsini denedim artık dalga geçiyor. Daha bunun gibi yaşadığım birçok şey oldu işin kötüsü 2 buçuk ay içerisinde. Bu şekilde aile olunur mu gerçekten ben sabretmeli miyim? Büyük hata mı yapıyorum?

Genişletmek için tıkla...

papatyaa1818 .!.:

Bu lafı ilk borcum var bende gitmek zorundayım toparlamam lazım demişti. Onun ardından söylemiştim. Malum aileysek borçta ortaktır. Bilmiyorum çok yanlış düşünmüşüm.

Genişletmek için tıkla...