- 14 Eylül 2012
- 10.762
- 12.401
- 298
- Konu Sahibi ispanakliborek
- #1
Arkadaşlar merhaba,
Eşim özel bir şirkette çalışıyor. Bir süre önce ameliyat olması gerekti. Önemli bir rahatsızlığı vardı(kötü huylu bir tümör). Pahalı bi doktora gitti. Özel hastanede olmak istedi ameliyatını. Canı da biraz tatlı. Bize bu durum pahalıya patlayacaktı. Kredi çekelim dedik. Sonra patronuna söylemeye ve iş yerinden borç alıp maaşından kestirmeye karar verdik. 5 maaşıyla halledilecek bir şeydi. Patronundan paranın bi kısmını istemiş olmasına rağmen adam paranın tamamını hesabına geçirmiş ertesi gün hemen.
Biz de ezildik bu durumda biraz o yüzden de çabucak parayı topladık ikimiz bir olup. Eşim hemen paranın tamamını aldı şirketin muhasebesine götürdü. Ancak muhasebeci demişki biz şirkette senin ameliyatın için para topladık. Eşim napıcağını şaşırmış önce adama zorla parayı vermeye çalışmış sonra patronu aramış. Yok borcun falan sen iyi ol demiş. Meğerse şirkette herkese anlatmışlar durumu herkes verebildiğini vermiş 100 200 her neyse. Kalanını da patronlar tamamlamış.
Ben bunu duyunca cinlerim tepeme çıktı biz dilenci miyiz muhtaç mıyız diye. Tamam iyi bişey yapmak istemişler ama biz keyfimizden özel hastaneye gitmişiz. Parayı da hallederdik ama hemen ameliyat olsun diye böyle bi yola başvurduk falan. Yani o şirkette bizden çok daha zor durumda insanlar çalışıyor. Bizim ameliyatımız için evini zor geçindiren insanların para vermesini ben yediremedim. Biz de parayı topladık ya. Ben bu parayı bi hayır kurumuna bağışlayıp şirketin tüm çalışanlarına eşimin bir mail atmasını istiyorum. Hem bir teşekkür için hem de verdikleri bağışın bize değil de gerçekten gereken bir yere gittiğini bilmelerini istiyorum çünkü ben onların yerinde olsam söylenirdim benden yardım istendiğinde. Eşim de parayı bağışlama fikrini kabul etti ama şirkettekilere söylememekte ısrarcı. Zaten muhasebedeki adam çok bozulmş parayı zorla vermeye çalışınca. Böyle davranmak kibirlilikmiş. İnsanlar kötü düşünürmüş onun hakkında falan diyo. Ben de gurur yaptım biraz bu meseleyi.
Sonuç : şu an küsüz, o para meselesini halledene kadar konuşmayalım dedim :)
Eşim özel bir şirkette çalışıyor. Bir süre önce ameliyat olması gerekti. Önemli bir rahatsızlığı vardı(kötü huylu bir tümör). Pahalı bi doktora gitti. Özel hastanede olmak istedi ameliyatını. Canı da biraz tatlı. Bize bu durum pahalıya patlayacaktı. Kredi çekelim dedik. Sonra patronuna söylemeye ve iş yerinden borç alıp maaşından kestirmeye karar verdik. 5 maaşıyla halledilecek bir şeydi. Patronundan paranın bi kısmını istemiş olmasına rağmen adam paranın tamamını hesabına geçirmiş ertesi gün hemen.
Biz de ezildik bu durumda biraz o yüzden de çabucak parayı topladık ikimiz bir olup. Eşim hemen paranın tamamını aldı şirketin muhasebesine götürdü. Ancak muhasebeci demişki biz şirkette senin ameliyatın için para topladık. Eşim napıcağını şaşırmış önce adama zorla parayı vermeye çalışmış sonra patronu aramış. Yok borcun falan sen iyi ol demiş. Meğerse şirkette herkese anlatmışlar durumu herkes verebildiğini vermiş 100 200 her neyse. Kalanını da patronlar tamamlamış.
Ben bunu duyunca cinlerim tepeme çıktı biz dilenci miyiz muhtaç mıyız diye. Tamam iyi bişey yapmak istemişler ama biz keyfimizden özel hastaneye gitmişiz. Parayı da hallederdik ama hemen ameliyat olsun diye böyle bi yola başvurduk falan. Yani o şirkette bizden çok daha zor durumda insanlar çalışıyor. Bizim ameliyatımız için evini zor geçindiren insanların para vermesini ben yediremedim. Biz de parayı topladık ya. Ben bu parayı bi hayır kurumuna bağışlayıp şirketin tüm çalışanlarına eşimin bir mail atmasını istiyorum. Hem bir teşekkür için hem de verdikleri bağışın bize değil de gerçekten gereken bir yere gittiğini bilmelerini istiyorum çünkü ben onların yerinde olsam söylenirdim benden yardım istendiğinde. Eşim de parayı bağışlama fikrini kabul etti ama şirkettekilere söylememekte ısrarcı. Zaten muhasebedeki adam çok bozulmş parayı zorla vermeye çalışınca. Böyle davranmak kibirlilikmiş. İnsanlar kötü düşünürmüş onun hakkında falan diyo. Ben de gurur yaptım biraz bu meseleyi.
Sonuç : şu an küsüz, o para meselesini halledene kadar konuşmayalım dedim :)