eşimin arkadaş düşkünlüğü

nurse_asya

Tuğra'nın Annesi
Kayıtlı Üye
4 Ağustos 2011
230
9
68
Kocaeli
Günaydın hanımlar bende uzun zamandır üyeyim ve ne zamandır konu açmamıştım.Benimkisi dert mi çok bilmiyorum ama dönem dönem hep kafama taktığım bir dert.Eşimin arkadaşlarına çok değer vermesi zaman zaman beni kötü hissettiriyor ve sanki beni 2. plana atıyormuş gibi hissediyorum.Benim önceliğim her zaman çocuğum ve eşim oluyor ama sanki onun öyle değil.Eşimi çok seviyorum onunda beni sevdiğini biliyorum böyle küçük şeylere takılmamalıyım belki ama hep arkadaş mevzusu onlar yüzünden ihmal edilmem içimde büyüyorda büyüyor.Arkadaşlarına yaptığı fedakarlıklar için ne kadar yıprandığımı anlatsam sayfalar yetmez ama ara ara yer veririm sorularınız olursa tabi.Bende dayanamıyorum ve şikayet ediyorum, söyleniyorum böyle olunca o dönemki arkadaşından benim laf sokmalarımla soğuyor ama bu sefer başka bir arkadaşına odaklanıyor.Kısacası ali yle samimiyeti azaltsa veli yle arttırıyor.Çıkmadım işin içinden.Yorumlarınıza çok ihtiyacım var
 
Arkadaş düşkünlüğü derken konuyu açsanız yani gece yarıları mı eve geliyor, her haftasonu sizi bırakıp arkadaşlarıyla mı görüşüyor, tavırlarını beğenmediğiniz arkadaşları mı var. Bakın birinden soğutuyorum öbürüyle arkadaşlık yapıyor diyorsunuz ne istiyorsunuz evlendi diye kapı dışarı çıkmasın mı arkadaşlarıyla görüşmesin mi. Ne gibi fedakarlıklar yapıyor. Yani onlara fedakarlık yapıcam derken sizin rızkınızdan mı çalıyor anlamadım ben. Arkadaşlar arasında paylaşım olur hem evleniyoruz diye kendimize köle almıyoruz ne deme hep dizimizin dibinde mi otursun bende öyle eş istemem şahsen sosyal olsun isterim. Sizin arkadaşlarınız yok mu hiç gidip gelmez misiniz onlar size gelmez mi, dostlarınız yok mu fedakarlıklar yaptığınız. Asosyal mi yaşıyorsunuz evlendiğiniz beri? Şunun ayrımına varın siz eşisiniz ama onlarda arkadaşları evlendi diye silmesini tüm hayatının sizden ibaret olmasını beklemeyin onunda kafasını dağıtmaya arkadaşlarıyla biraz vakit geçirmeye muhabbet etmeye ihtiyacı olabilir sizin ihtiyacınız yok mu ben mesela görüşürüm eşimden ayrı kız arkadaşlarımla muhabbet ederiz güleriz farklı bir ortam olur kafam dağılır.
 
eşinin çocukluğu nasıl geçmiş baba hep yanındamıymış ilgilenmişmi, babanın ilgisiz oluşundan genelde
 
Canım yorumlarında çok haklısın bende eşimde sosyal insanlarız açıkcası ama ben fedakarlık konusunda aileme öncelik veriyorum eşimin böyle bir önceliği yok.Birde işten arta kalan vaktimde evimle çocuğumla ilgileniyorum arkadaşlarımla çok fazla takılmıyorum canım sıkılırsa alıyorum arabamı oğlumla avm ye faslan gidiyoruz gezip alışveriş yapıp dönüyoruz.Arkadaşlarımla vakit geçirme konusunda çok da ısrarcı değilim açıkcası kendi kendime kafa dinlemeyi bir kafede kahve içip kitap okumayı daha çok seviyorum.Eşime gelince arkadaşlarının işlerine çok koşturuyor yoksa arkadaşlerıyla takılması çok fazla dert değil ama bazen maddi olarakta onlara harcadığını görmüyor.Mesela her yere eşimin arabasıyla gidiliyor ya da arkadaşlarının işi için vakitl ivakitsiz arabayı alıp gidiyor evde benle oturmaktansa onların işlerine koşturuyor.Sorsam o da sıkılıyor ama yok.Geçenlerde ben hasta yatıyorum ve çocukla biraz ilgilenmesini istedim tam yattım uykuya daldım bir arkadaşı aramış bişey istemiş çocuğu bana bırakıp koşa koşa gitti ve acil bir durum değil mahrumiyet bölgesinde yaşamıyoruz.Herkes herşeye çok kolay ulaşabilir eşimi ayağına çağırması ve eşimin karım hasta yatıyor çocukla ilgileniyorum demeyip yine beni mağdur etmesi.Yada başka bir arkadaşının gece yarısı biz yatarken eşimi arayıp dertleşmek istemesi ve eşimin beni yatakta bırakıp gitmesi.Sonuçta biz karı kocayız ve önceliğim olmasını istiyorum böyle basit durumlarda
 
benim eşimde öyle ben hadi gezmeye gidelim desem yorgun olur 10 dk sonra arkadaşı çağırsa hadi içelim gel dese koşa koşa gider.evde oldugumuz için değersizleşiyoruz herhalde onların gözünde.nasılsa hep ordayız.bir gün dönüp bakacaklar aaa gitmiş deyip oturacaklar popolarının üstüne.

insanı bu duruma neden getirirler anlamıyorum.
 
Reactions: bay
Eşimin babasıylada arası iyiymiş eskiden şimdide iyi sorunun babayla ilişkisinden kaynaklandığını sanmıyorum.Eşim ilişkilerinde çok fedakar ve benim ona olan zaafımı bildiği için böyle durumlarda affeden olacağımı bildiği için beni bırakıp arkadaşlarına gitmesi kolay oluyor
 

Bakın herkesin kişiliği farklıdır siz yalnız kalıp tek başınıza cafede oturabilirsiniz ama eşiniz arkadaşlarıyla görüşmek isteyebilir evlendi diye evlendim ben görüşmeyelim az görüşelim yapamayabilir ama abartmaması lazım tabii. Erkekler cafede oturup kitapta okumaz gördünüz mü tek başına dışarıda takılan bir erkek. Neden evlendiniz diye arkadaşlarınızla itribatı kopardınız yani yok mu hiç gittiğiniz görüştüğünüz muhabbet ettiğiniz kimse insan bazen dertleşecek konuşacak insan arıyor, eşlerin ilgi alanına giremeyebiliyor kadın kadına sohbet başkadır yani. Çok sıkılırsam oğlumu alıp gezdiriyorum diyorsunuz ama oğlunuz büyüyecek zamanı gelince sizi yanında istemeyecek kendi arkadaşlarıyla vakit geçirmek isteyecek, eşiniz işte olacak sıkılmayacak mısınız ben haftada bir de olsa bayan bayana sohbeti severim. Hadi çay koy geliyorum demeyi yada kahvaltı hazırladım gel demeyi siz de eşinize bırakın çocuğu bir gün o ilgilensin siz arkadaşlarınızla görüşün o zaman gidemez ama siz hiçbir yere gitmezseniz sürekli evi beklerseniz eşiniz nasılsa evde bir yere gitmiyor deyip kendisi gider. Biraz sosyal hayatınıza bakın çocuk eş için bunlardan vazgeçmeyin hem de eşiniz anlasın evde bırakılmayı evet hastayken bırakması hoş olmamış ama keşke hayatım hastayım gitmesem olmaz mı deseydiniz gitmezdi biraz nazlanmak lazım bu erkeklere.
 


bazı erkeklerde bu var mesela eniştemde bu çok var herp arkadaş gece gündüz hafta sonu bile

ama bu erkeklerin çoğunda var
biz kadınlar gibi olamayız ki bizdeki başka duygu annelik var zaten ve eşde varsa
insan başka bişeye ihtiyac duymuyor
benim eşim de tam tersi dışarı sevmez yani arkadaşlarla çıksın gezsin oda evde otursun yda ailecek arkadaşı gelsin çoluk çocuk oturalım

bence aşırıya kaçmadan görüşmesi lazım evlerini ihmal etmeden ama erkeklerin arkadaşa herzaman ihtiyaçları vardır
haddi aşmıcak şekilde

 
İnsan kendini tam ifade edemiyor burada yazarken bende arkadaşlarımla vakit geçiririm geçirmesine ama eşim hep arkadaşlıklarında kullanılan taraf oluyor beni bu rahatsız ediyor benim bir evim eşim çocuğum var deyip bazen sınır çizemiyor yoksa bizde her fırsatta eşimle dışarı çıkarız gezer eğleniriz bende sosyal bir insanım ama yangeç burcu olmamın özelliği galiba evime aileme çok bağlıyım.Eşimse tam bir kova erkeği belki ondan daha dışa dönük.Birde eşimin benle hiç sorunu yok sanki ben onu kısıtlıyormuşum gibi bir izlenim oldu ama kısıtlamıyorum açıkcası bu seferde kendimi değersiz hissedip üzülüyorum
 
eşinin çocukluğu nasıl geçmiş baba hep yanındamıymış ilgilenmişmi, babanın ilgisiz oluşundan genelde

Bu gercekten dogru.
Esimin babasi uzun yillar ayyasin tekiydi.
Esim 15-16 yasinda hem okuyor hem calisiyordu.
Orta okul bir de tanistigi arkadasi ile hala candan öte dostturlar.
Ailesinden cok onu özler onu arar sorar desem inanirmisiniz?
Bu neyden kaynaklaniyor dediginiz gibi ilgisiz bir babadan.
Ben esimin arkadas cevresine olan düskünlügünden memnunum hatta.
Cünkü arkadaslari gercekten dost denecek dürüst temiz ve dogru insanlar.
Onlar zor günlerinde hep bir birlerine destek olmuslar.
Iyi ki esimin öyle arkadaslari var.
Hatta esimin o cocukluk arkadasiyla bir birimize kumam diyoruz o kadar ki yakinlar bir birlerine :))
 
Ben eşime diyorumki arkadaşlarına değer ver ama bir sınırı olsun öncelik biz olalım.Eşiminde arkadaşlarına bakıyorum önce aileleri geliyor eşim gibi fütursuzca hareket etmiyorlar.Eşim onların herşeyine koşturuyor ben bazen söylenince seninde ihtiyacın olduğu gün oabilir diyor ama en zor zamanda bile örneğin eşim vardiyada çocuk hastalandı ben kimseyi arayıp seferber etmiyorum kendim götürüyorum olmadı taksi çağırıyorum ve çevremizdeki insanlarında ekonomik durumları iyi ama hep bir kullanılma söz konusu.
 
Benim eşiminde bir asker arkadaşı var gerçekten harika bir dostlukları var bende kardeşim gibi seviyorum o arkadaşını keşke bütün arkadaşları öyle olsada bende memnun kalsam arkadaşlıklarından.İnanın ki empati yapıyorum ama beni rahatsız eden düşüncesiz arkadaşları
 
Ben de sizin rahatlama ihtiyacınız ve onun rahatlama ihtiyacının farklı olabileceğini düşünüyorum. Yani siz kitap okuyup oğlunuzla gezmekten keyif alırsınız, bu fedakarlık değildir bunu seviyosunuz demek ki.. ama eşinizin rahatlamak için farklı şeylere ihtiyacı olabilir, arkadaşlarıyla çıkıp iki sohbete ihtiyaç duyabilir. Yalnız ben hastayken sizi bırakıp gitmesi ya da gece yarısı arkadaşının hadi dertleşelim demesi fln.. Eşinizin arkadaşları tarafından biraz kullanıldığını düşünüyorum. Benim arkadaşlıklarımda yoktur böyle şeyler, evliyse arkadaşımı ararken 5 kere daha düşünürüm. Eşinizin de arkadaşlarına karşı koruması gereken o ince çizgiyi koruyamadığını düşünüyorum. Bence siz hastayken sizi bırakıp gidicek olursa kesin bir şekilde "hastayım ve bizim sana ihtiyacımız var, olman gereken şuanda burası" diyebilmelisiniz. Başta yazdığım konuda tek taraflı düşünseniz de konunun genelinde haklı olabilirsiniz diye düşünüyorum.
 
Bir ara eşime dedimki kenarda takmadığım takı olan altınlarımı altın yüksekken bozdurucam düşüncede yatırım amaçlı külçe altın alıp çocuğum için kenara koyacağım.Tamam dedi ama cümleyi kurduğumun daha haftası gelmeden bu altınlarımı bozdurup arkadaşına iş yeri açtı hemde altın yüksek değildi ve ben zarar ettim.Sonra arkadaşı işler iyi olduğu halde çalışmak zor geldi dükkanı devretti ve açarkenki masrafa göre 3000 tl zarar oldu.Borcunu ödedi ama ben çok mutsuz oldum hem maddi zarara uğradım hem manevi çünkü doğum iznimin son bir ayı kalmıştı ve eşime işe başlamadan son bir ayı bol bol birlikte geçirelim dedim ama o tam o dönemde dükkan için gece gündüz koşturdu kendi işyeriymiş gibi ve ortak bile olmadı.İnanması zor amam öylesine dükkan açtı arkadaşına beni hiç dinlemedi ama sonrada çok pişman oldu
 

Ben yorum yapana kadar aklımdan geçenleri de yazmışsınız zaten :)
 
Şimdi daha iyi anlaşılabildiğimi düşünüyorum evet bencede arkadaşlarıyla vakit geçirsin sohbet etsin gezsin ama benim ona ihtiyacım olduğu dönemde ben kal desemde gitmenin yolunu buluyor ben buna içerliyorum.Yoksa bende kal demesini biliyorum ama o gitmemesi gerektiğini bilmiyor.Eşimde evli arkadaşlarını arayıp rahatsız etmek istemez bu konularda hassas ama bize gelince kimse evli olduğumuzu farkında değil sanki buradaki ironide diğerleri daha yeni evli sayılırlar biz onları rahatsız etmeme konusunda dikkatliyiz ama biz 6 yıllık evliyiz ya sanki yıllanmış yaşlanmış gibi sanıyorlar sanırım
 

anlattıklarının hepsi sorun bence evli insanlar arasında. hani diyorsun arkadaşlarına zaman ayırması çok sorun değil..belli sınırları aşınca inanılmaz sorun bana kalırsa. çalışan grup olarak 19:00 civarı evde olabiliyorsak ortalama. çocuklarla ve birbirimizle ilgilenmek için max 4-5 saat var. bu da brüt zaman tabi. her şey içinde...bu zamandan ne ben çalabilirim ne de eşim. ha erkek erkeğe de takılacak ama zamanı ve sınırı var. senin eşin arkadaş düşkününden öte hayır demeyi bilmeyen bir insan sanırım. arkadaşları da bunu kullanıyor.
 
Zaten ikimizde çalışan insanlarız ve ben 8-5 çalışıyorum eşimse bana göre çok çok yoğun çalışıyor bize kısıtlı bir vakit ayırıyor onda da oğlum babasını çok özlemiş oluyor çoğu zaman başbaşa sohbet etmeye bile vakit bulamıyouz.Örneğin saat 21:00 de işten geliyor yorgun argın 22:00 de de uykusu geliyor çoğu zaman bense 5 ten sonra eve gelince yemek, bulaşık sonrada çocukla ilgileniyorum eşimide özlüyorum gelişini pencerede bekliyorum sonrada haber vermeden yarım saat arkadaşlarıyla takılıncada içten içe kızıyorum kısıtlı zamanımızı çaldığı için
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…