Bu durumu yaşamış biri olarak anlatayım ama diğer kadın gözünden...
Erkek arkadaşımın ev arkadaşı benle inanılmaz derecede ilgilenirdi.
Kendisinin o sırada zaten 4 yıllık bir ilişkisi vardı ve benden de oldukça büyüktü.
Bu sebeple ilk zamanlar hiçbir art niyet duymadım(hala da duymam), başka bir şey düşünmedim.
Ama nasıl diyeyim, kız arkadaşıyla ikimiz yemek yapsak benim yaptığıma övgü dolu sözler, bir konuda yorum yapsam sürekli ne kadar mantıklı yaklaşıyorsun, senin gibi biri olmak isterdim cümleleri, evlerine diğer kızla beraber hediye seçsek kesin bu senin zevkin, ancak senden çıkar böyle güzellikler...
Dediğiniz gibi fikirlerime çok önem verir, dünya karşısında olsa hayır dese ben ısrar edince evet derdi.
Kız arkadaşı beni uyarana kadar hiç bu durumun farkında bile değildim, hatta ilk söylediğinde ' ne terbiyesizlik bu benim de ilişkim var nasıl düşünür' diye ona kızmıştım.
Daha sonra laf arasında x beyi uyardım, sevgilisinin yanında bu tarz davranışların çok ayıp olduğunu, hayatında o varken başka bir hanıma övgü dolu sözler sarfetmesinin niyeti çok masumca bile olsa yanlış anlaşılacağını söyledim.
Söylemez olaydım kabak bana patladı tabiki

O beni çok sevdiği bir dostu olarak görüp, davranışlarımı takdir ediyormuş, bunun altında başka bir şey aramak gereksizmiş, sözlüsünü de çok seviyormuş hayattaki tercihi ondan yanayken bu tarz düşünceler ancak hasetlik olabilirmiş, kardeşi gibi sevdiği birinin doğrularını tebrik etmek ne zamandır kötü niyetlilik olmuşmuş...
Sonuç mu 3 yıldır ne selam ne sabah...
Bu süreçte daha tarafsız olaya bakmaya çalıştım, hakikaten kesinlikle başka bir niyetle bu şekilde davrandığını düşünmüyorum hatta inanmıyorum, sadece boşboğazlık ve gereksiz yere samimiyet.
Özellikle anlattım bu olayı; eşinize fazla yüklenmeyin, bir hoşlantı ya dabeğeni söz konusu olmayabilir ama takdir ettiği bir insandır belki.
Zaten başka bir şey olsa sizin gözünüzün önünde bunu savunacak, hala diretecek kadar saf değildir...