Benim başıma geldi bu olay , oğlumun doğumunda annemin arkadaşı çeyrek takmıştı. Kızıyla da çocukluktan arkadaşız ama nasıl diyeyim çocukken çok samimi değildik anneler görüştüğü için mecburen arkadaş olmuştuk. Büyüdük birbirimizi daha iyi anladık durumlar değişti samimileştik. Yalnız altın takma olayı bana çok saçma geliyor arkadaşımın hamile olduğunu öğrendiğim zamandan itibaren arkadaşıma ve bebeğine sepet yaptım. Gördüğüm beğendiğim takımları,çorapları , giyeceği ilk ayakkabısını, battaniyesi sabunu şampuanı vs vs arkadaşımın hamileliği boyunca biriktirdim. Doğum yaptı ve sepeti götürdüğümde annesinin yüzü asıldı; kuyumcuya gidip atıyorum 400 tl verip çıkmak yerine belki ben 15-20 kere alışveriş yapmıştım kaç para harcadım hesabını yapmadım ama ya çeyrek fiyatını geçmiştir yada daha fazladır. Burda esas olan pahası da değil ama gittiğim yerlerde arkadaşımı ve bebeğini düşünüp her ayda yada bebek büyüdükçe kullanabileceği hediyeler almıştım. İnanın biri bana böyle birşey yapsa çok sevinirdim , bence altından daha değerli birşey . Onları alırken de bir sürü emek veriliyor çünkü sonuçta . Ama sonuç olarak ne oldu biliyor musunuz? Arkadaşımın annesi artık bizimle görüşmeyi kesti. O yüzden demedi ama başka bir olay da olmadı. Yıllar geçti ben 3. Çocuğumu doğurdum arkadaşım beni aramadı bile. Oysa ki ben sadece arayıp nasılsın demesini beklemiştim. Keşke daha önce çıksalardı hayatımdan . Maalesef ki görgü bir yerden satın alınacak birşey değil ve herkeste olmuyor.