• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

eşimin çocuğu yardımmmm:((

ben cocuga kızgın degılım, bana bır zararı yok benımde ona..

ben genel anlamda ınsanlara mesafelıyım, sadece cocuga degıl kı tavrım mesela kayınvalıdem kayınpederım aynı sehırde ama aklıma estıkce ararım gereksız muhabbetlere, fazla samımıyete gırmek ıstemem. ayrıca cocuga gelene kadar esımle bırcok sey yasadık anlatsam belkı o zaman mesafemın nedenını anlarsınız ama uzun hıkaye o kadar seyden sonra da benden ancak bu kadarı olur fazlası degıl ve yıne belırteyım cocuk cok seven bırı degılım, alıp elıme cocuk sevmıslıgım yoktur bu da karakter meselesı...
çocuga bırsey demıyorum ıcımden kızsam bıle varsa benı rahatsı zeden bır durum babasına soyluyorum, gerekmedıkce konusmuyorum bıle cocukla kı oyle cocuk delısı bırı degılım.
yoksa ne kızgınım ogluna ne ondan nefret edıyorum o masum bır yavru sadece fazla sımartılmıs durumundan oturu bunu babası da kabul edıyor..

bu kadar....

Kızgın olduğunuzu şu yorumunuzdan çıkardım.
Belki de çocuk sevmediğiniz için dağınıklığa ve diğer olanlara tahammül edemiyorsunuz.
Niyetim sizinle polemiğe girmek değil onu belirteyim.
Sonuçta şunu da gördüm aynı şeyleri konuşamayacğız.
Ne siz beni ne de ben sizi anlayamayacağım.
Boşanmalarda maalesef en büyük yük çocukların üzerinde. Ve ne yazık ki en çok acıyı onlar çekiyorlar.
Böyle olmamasını diliyorum. Ve de aslında bu sadece bizim elimizde...
 
Kızgın olduğunuzu şu yorumunuzdan çıkardım.
Belki de çocuk sevmediğiniz için dağınıklığa ve diğer olanlara tahammül edemiyorsunuz.
Niyetim sizinle polemiğe girmek değil onu belirteyim.
Sonuçta şunu da gördüm aynı şeyleri konuşamayacğız.
Ne siz beni ne de ben sizi anlayamayacağım.
Boşanmalarda maalesef en büyük yük çocukların üzerinde. Ve ne yazık ki en çok acıyı onlar çekiyorlar.
Böyle olmamasını diliyorum. Ve de aslında bu sadece bizim elimizde...
evet kızgınlıgım kesinlıkle varlıgına degıl!!!

dagınıklık, yemek secmesı vs mevzularına ama bugune kadar kendısıne asla bırsey demedım bu konuda o dagıttı ben topladım, yedıgı yemeklerı yaptım sırf bısıler yesın dıye cunku nerdeyse hıcbırsey yemıyor hep abur cubur yıyor abartı derecede hemde ve bu saglıgını da etkılıyor bagısıklıgı cok zayıf sureklı hastalanıyor ;(

ayrıca ustune basa basa sunu soylemek ıstıyorum.

ben onu en basından kabul ettım ve onun varlığı benı rahatsız etmıyor. sadece anne babası varken ben ona buyukluk taslamak ve onu yonlendırmek ıstemıyorum. annelıgı olursa bırgun kendı cocuguma yaparım , onun ıcın sadece bır ablayım. anne ve babası onun sorumlulugu ustlenıyor, maddı ve manevı anlamda ve onun hayatını yonlendırmek onların sorumlulugunda , ben karısamam,uzaktan ızlerım, evıme geldıgınde onu uzmeden -kırmadan-elımden geldıgınce rahat ettırırım, yetıstırılmesınde yada cocugun genel davranıslarında kendımce gordugum yanlıslar varsa esıme soylerım sadece bır uyarı olarak, ama fazla muhabbete gırmem, geregınden fazla ılgı alaka gostermem ben kucuk buyuk hayatımdakı herkese mesafelıyım zaten..!!!

aradakı dengeyı kurmakta esımın gorevı o cocugu ben dunyaya getırmedım, onu babasından ayıracak halımde yok, ama ozelıme onu cok fazla dahıl etmek ıstemıyorum, sonucta benım bır cocugum yok,olursada enerjımı ılerde kendı cocuguma harcamak ısterım. onun dısardakı cocuklardan hıcbır farkı yok benım ıcın, tek farkı sevdıgım adamın bır parcası olması o nedenle ona saygım sonsuz ama ılgı alaka konusunda sokaktakı bır cocukla, ya da hıc tanımadıgım bır cocukla aynı kefede benım ıcın bu da benım hayat gorusum, benım hayatım, bız boyle yasamaktanda memnunuz...

sorun olmadıgı muddetce de boyle devam edecegız hayatımıza..
 
Back