Erkekler,kur yapma döneminde,kendileri gibi davranmıyorlar.
Filmlerde,kitaplardan gördükleri,kadınların hoşuna gidecek davranışları taklit ediyorlar.
Evlenince,mecburi yaptıkları bu görevlerin çoğunu sona erdiriyorlar.
Senin asıl sorunun,sanıyorum evde hapsolman ve çok boş kalman.
Yapacak başka işin yok,tüm ilgiyi eşinden bekliyorsun.
O da sana eskisi gibi ilgi göstermeyince sorun çıkıyor.
Sen evde sıkılıyorsun.O işte meşgul olunca,tabii telefonda sana istediğin cevapları veremez.
Ben olsam,kısıtlamalar konusunda biraz adım atarım.
Canım çok sıkıldı,biraz dışarı çıkacağım diyebilirsin.
Ne yapacak ki ? Hayır çıkarsan boşarım mı diyecek ?
Veya haber vermeden markete çıkıp,akşam söyleyebilirsin.
Fazla tutuculuğa alıştırmamak lazım.
Zindanda gibi dört duvar arasında otur.
Beyefendi uygun gördüğü zaman lütfenlerle güleryüz göstersin.
Sonra mutluluk oyunu oyna oynayabilirsen.
Sıkılıyorum diyeceksin,hepsi bu.
Çekinecek birşey yok.İnsansın sen,bitki değilsin.
benimkide öyle ki ben daha nişanlıyım imzadan sonra artık nasıl olucaksa küsme huyu yok sadece tek fark ama hep o haklı hep ben haksızım benim aklım ermiyo ben ne desem başkasıda tasdiklerse doğru olduğu nu düşünüyo. Karşılıklı konuştuğumda öyle olmadığını düşüncelerimi hep onayladığını abarttığımı falan söylüyoo . Artık takmıyorum uzak duruyorum karşıdan izliyorum bazen o bağırıp saçmalarken . Ben umursamadığım ilgilenmediğim zaman üstüme düşüyo , tam tersi oluyoo aşkından ölüyo sanırsın bi anlık gafletime gelse mayışsam hemen anında eski haline dönüyoo...
İşte o zaman ağzının ortasına bi tane yapıştırasım geliyo... seviyoz işte bi şekilde
Ama gerçekten şimdi böyleyse evlendikten sonra nasıl olcak dahada abartırmı diye korkularımda yok değil o hep evlilik stresi diye geçiştiryo ama bakalım.... sabrım ne kadar dayanıcak
çok iyi anladım seni canım..çoğu erkek böyle demek ki..:.
bence eşinin sözleri çok ağır, ne demek kameradan kimleri izledin, eşinn asıl kendine güven sorunu var, aşağılık komplexi var belkide bilemiyorum
ikinizinde psikolojisi bozulmuş gibi, bence daha çok çiftlerle ailecek görüşmelisiniz, kendinizden 5-10 yaş büyük çiftlerle, onları gözlemleyerek kendinizdeki anormalliklerin farkına varabilirsiniz belki
hele son alıntıladığım mesajın buna ne kadar ihtiyaçınız olduğunu gösteriyor, hayır canım çoğu erkek böyle değil, böyle olan erkeklerde normal değil
Çoğu erkek böyle değil.
Ayrıca yorum yazan arkadaşın yazdığı model,mutlu ve başarılı bir evlilik değil.
Birbirini önemsemeyen,yoksayan,birşey paylaşmayan bir çift,ne derece mutlu olabilir ?
Herkes böyleymiş,ben de susup çekeyim diye düşünme.
Genç bir kadınsın.Duygusal ve fiziksel ihtiyaçların var.
İllaki cinsellik değil,bir dokunma,sarılma,okşama bile zaman gelir daha önemli olur.
Ayrıca insan gezmek,eğlenmek,hoşça zaman geçirmek ister.
içimdekileri söyledin valahi bir gün denedim dedimki ben çok bunalıyorum evde dedim bana vakitte ayırmıyorsun ben hayvan mıyım bu evde dedim birde zincir bağla dedim tam olsun dedim.diyorki ben seni zorlamı tutuyorum bu evde diyor, git ozman bu hayatı begenmiyor diyor gözün dışarda demekki diyor bana ..:S
canm bende kızlara katılıyorum öncelikle alışamamaktan. bizde böleydik aynı mahalledeki tuhafiyeye bile ip almaya beraber giderik kaynanam bile dalga geçerdi sanki bitek senin karın var sıkı tut kaçmasın die. bende şöle yaptım kızları topladım eve ki kızlarda durumumu bildiği için destek oldular ne oldu bu sefer kendi mecbur dışarıya çıkmaya başladı bir süre sonra haliyle hep onlar bana geldiği için bende gittim o götürdü o getirdi sonra zamanla alışmaya başladık hala o kadar serbest deilim ama aştık enazından
Biraz sen de onun yaptığı gibi ol, umursamaz gözük, belki bir şeyler değişir, eşinle konuşmanın pek bir faydası olmamış anlaşılan... :44:
keşke benimde arkadaşlarım olsada senin gibi olurdu belki eşim yüzünden bir tane bile arkadaşım yok .s. görüştüğüm bir tek annem babam o kadar..
arkadaşım biraz sakin ol,çok yıpratmışsın kendını bukadar üzülme sinir krizleri geçirme sürekli kendını anlatmaya,savunmaya çalışma..
eşin olabilir karşındaki ama sen neden sürekli savunma modundasın??
bide bişey söyliyim erkekler eleştirlmekten nefret ettikleri için hep eleştirirler,kadın kendını savunmaktan karsısındakını eleştirmeye fırsat bulamaz:)
valla bence o ne derse desın kendını savunmak yerine sen onu eleştir
mesela;
bu böyle olmaz böyle olur sen bunu yapamıyosun dediğinde hayır bu böyle olur yada ben böyle yapıyorum demek yerine
onun söyledıgını duymadan sen onu baska bı konuda eleştrmeye basla sen bana bunu şunu yapıyosun falan diye(şuan aklıma konu gelmedı ama bende bu taktık etkılı olmuştu)
yada ne derse desin üzülüp karalar baglamak yerıne evde neşeli ol,kendini zorla sana bi laf ettıgınde(delimisin sen falan gibi evet delıyım senın delinim de,sonra afallıyolar:)
özellikle evde hapis hayatı yaşamanızın değişmesi lazım. ilk önce ondan başlayın. siz evlenmişsiniz neden altıntan psikopatlık yapıyorki. o tip biri olsaydınız evli olmazdınız zaten... siz her gittiğiniz yeri (market bakkal gibi) eşinize mi söylüyorsunuz... makaleler okuyun nasıl değiştirebileceğinize dair. yada netten danışmanlık yapan doktorlara danışın.
eşiniz size fark ettirmeden özgüveninizi elinizden alıyor...
ilgisizlik konusunda da eşimin bazen benimle ilgilinemediğini hissediyordum. şimdi iş yeri değiştiği için daha rahatım. eşim işte nekadar az yorulursa okadar ilgili oluyor.
evliliğin başında eşim iş hakkında konuşmuyordu. morali bozuk olsa surat atıp susuyordu. ama sonra konuşturdum eşimi. şimdi eve geldiğimizde yarımsaat bir saat iş hakkında konuşup deşarj oluyoruz. sonra hayatımıza bakıyoruz. böle çözüm bulduk...
eşinizden ilgili görememiniz sebebi iş yeride olabilir. kendi içinde adamın sorunları olduğu bellii...
ozaman yenı arkadaslar edin,eve davet et konu komşu eskı arkadasların akrabaların kuzenlerın vs..
hiçbiri yoksa annenı eve davet et..
sen baba evıne dönüyorum desen ve aılenın yanına gitsen ailenın tutumu ne olur,aranızda nasıl bir ilişki var?
Kızlar merhaba o kadar dolu ki içim içimdekileri birilerine anlatmak içimi dökmek istiyorum..Bu arada 1 senelik evliyim
Eşimin davranışları beni o kadar yıpratıyor ki ben ölmek istiyorum o duruma kadar geldim..Olur olmaz şeyden bir şeyden bir tartışma çıkıyor mesela ben bi konuda kızıyorum ona fikrimi söylüyorum yok saçmalıyorsun sen diyor ,işte sen hep böylesin diyor bana.Bir konu hakkında benimle aynı fikirde olmuyor hep karşı çıkıyor bana ben çok üzülüyorum bu duruma.ne olursa olsun herhangibir konudan tartışma çıksa hep bana diyorki sen delisin diyor herşeyi sen yapıyorsun diyor ben bişe yapmıyorum diyor hep beni suçlamasından bıktım ben artık kendıni hep haklı görüyor.oturup güzelce konusmayıda denedim tam 2 saat boyunca anlattım içimdekileri ama halen aynı hiç bişe demiyor susuyor hep konusmuyor benimle napıcagımı şaşırdım ben ..
Dün eşim beni aradı iş yerindeydi konuştuk falan soğuktu biraz sonra ben işimin başına dünüyorum dedi bende kolay gelsin dedim seni seviyorum dedim baktım telefon kapanmış bile suratıma kapattı telefonu çok garip oldum çok üzüldüm mesaj attım neden yüzüme kapattın diye yok yüzüne falan kapatmadım dedi birdahada mesaj atmadı bende bidaha mesaj atmadım..neyse işten çıkınca aradı beni yine konuşuyoduk konuşmakta denmez hiç konuşmadı bir şey söylüyorum cevap vermiyor diyorum duydun mu beni diyorum ney dedin diyor deli oluyorum hep 2 3 kere tekrarlatıyor bana dalgın gibi hep..neyse kapattı eve geldi ve benimle hiç konuşmadı.Hep böyle yapıyor en küçük şeye benim 1 kelimeme günlerce surat yapıyor bana ben yanına gitmesem o hiç konuşmuyor benimle..Hep ben suçluymuşum gibi davranıyor konuşmuyor susuyor hep düşünüyor bende çok sinirlendim ve dün akşam patladım yine kızdım sen neden böyle yapıyorsun ben senin karınım dedim bu kadarcık şeye bu surat ne neden konuşmuyorsun dedim ,hep sen yapıyosun hep senin şeylerin yüzünden oluyor diyor bana çok sinirlendim bende tabi.Kızdım falan birazcık sesimi yükselttim bu ne böyle sen ne yapmaya çalışıyorsun dedim.Ağladım bide çok hassaslaştım artık hep aynı şeyler yüzünden..yok niye ağlıyorsun ağlanılıcak ne var ki ağlıyorum yanıma gelmiyor gidiyor başka odaya oturuyor benim sinirden elim ayağım titriyor ama gelipte yanıma bana bakmıyor bile.Soğudum bu hayattan diyor küfür ediyor bağırıyor bana ben sinir krizi geçirdim. her kavgamızda üzüntüden bayılıyorum tansiyonum fırlıyor çok kötü oluyorum ama nafile hep aynı hiç bir şey olmuyor üzülmüyor.bir tartışma olunca gene aynı. Beni umursamamamazlığından çok sıkıldım kendimi değersiz hissediyorum kendimi bir eşyadan farksız hissediyorum ya ne yapıcağımı şaşırdım..çok çaresiz hissediyorum kendimi kocamı da çok seviyorum ama gücüm kalmadı benim artık beni aldatıyormu diye düşünüyorum çok yıprattı beni daha evleneli 1 sene oldu ama imzayı atınca böyle oldu eve kapattı bide beni hiç gün yüzü göremiyorum anneme bile yollamıyor beni ikimiz gidiyoruz beraber ama çok sıkıldım bunaldım derdimi kimseye anlatamıyorum kızlar ne olur yardım edin ne yapım ben ne ..(
biraz uzun oldu ama içimi dökmek istedim size şimdiden sagolun yardımcı olursanız..50:
Canım hepimiizn evliliğin ilk dönemlerinde sorunlar oldu. Çok severek evleniyorsun ama aynı eve girince adam olduğu gibi değişiyor. Aynı dili konuşmadığınızı anlıyorsun. Ama sabret sen üstüne gittikçe olaylar daha ters tepecektir. sakin olmaya çalış. Ama bence annene gitme konusunu kavga etmeden çözmeye çalış. eğer izin verirse ihtiyacınız olmasa da çalış derim ben. Kendine güvenin yerine gelsin. O bütün gün işte kendini bi şekilde eğliyor. Ama sen evde bi sıkıntı olmasa da kendini bunaltırsın daha çok üstüne gidersin. Zamanla bütün taşlar oturacaktır yerine.
bu dediğinide deniycem canım.inşallah bende de i şey yarar..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?