Eşimin duyarsızlığı..

DAha 3-4 gün öncede Kocamın ilgisiz ve sorumsuz davranışları diye ben topic açmıştım..Hiç üzülme yalnız değilsin:)
Bebek için öncelikle tebrik ediyorum canım seni..Maalesef hamilelik döneminde çok daha fazla hassas oluyoruz elimizde olmadan ve geçmişte bize normalmiş gibi gelen yada idare edebilecek seviyedeki davranışlar bir süre sonra birikim yada bilinçaltına atmamızdan kaynaklı böle bi anda patlayıveriyo..

Ama yine de hayat güzel iyi taraflarınada bakmayı öğrenmeliyiz ZORDA OLSA.:81:

Takdir etmek işe yarayabilir.Pekiştirmek yani.Aynen bir çocuk gibi.Benim eşim de bu yaşa kadar işten güçten anlamaz, düşünmeye, bulmaya, keşfetmeye kafa yormadan yönetilmişti.Şimde komple değişti mi? Hayır ama gelişti.
Alışverişe yollardım, salata için kuru soğan isterdim misal ki biz çeyrek küçük soğan koyarız salataya, adam gider tanesi rahat yarım kilo çeken soğanları doldururdu torbaya, ya da patates kızartacağım gider en miniğinden, bebek yumruğu gibi alırdı, len neresini soyayım, neresini kızartayım? Ya da o kafam kadar soğanı komple salataya koyayım da mide spazmından mı ölelim ? Ama anlattım, gösterdim ve hep takdir edip, teşekkür ettim.Şimdi benim aldığım/seçtiğim meyve sebzelere bir kulp takar, tüm alışverişi kendisi yapar.İyide yapar.
İlk ütü yapışında resmen ağlamıştım ütülenen şeyin çektiği eziyetten, ama "aferin","ben bile böyle ütüleyemezdim"ler işe yaradı, şimdi benim gibi ütü yapabiliyor, en azından kendi t-shirtlerini bile ütülemesi yükümü azaltıyor.
Akşamları "parkta yürüyelim","şuraya gidelim"ler "ayy ne harika bir fikir, nasılda buluyorsun bu harika fikirleri?" (sanki cennet bahçesi, evin karşısındaki park işte ama gene de takdir var) işe yaradı, şimdi daha güzel fikirlerle geliyor.

Yani demem o ki; eğitim şart.Hem de bir ömür boyu.Şimdiki durumunuzda sanırım hamilelikle alakalı biraz da.Eskiden tek kişiyi yönlendirmek, eğitmek, ya da onu taşımak durumundayken şimdi 2. birey yolda.Endişelerinizde, kaygınızda haklısınız.Elişi işler gibi sabırla, anlayışla, yavaş yavaş durumları değiştirebilirsiniz.Ama "bir gece konuştuk, ertesi gün amanın hemen de değişti","2 seans terapiste gittik, mükemmel oldu"lara inanmıyorum.35 yılda elde edilen huylar değişse değişse sonraki 35 yılda değişir.Kimileri sabreder, kimileri "eaah yeter be" der.

Umarım mutlu ve sorunlardan uzak bir hamilelik geçirir, sağlıkla bebeğinizi kucağınıza alırsınız.

teşekkür ederim yanıtlarınıza..
malesef takdir bizde işe yaramıyoki..yani bi öneri gelmiyoki ondan yada şunu yapim edim alışverişe mi gidicek bensiz olmaz almaz öle soğan patates bilmezde seçmesini..kendi gömleğini ütülemek mi denese bile şimdi hamileyim diye açar ütüyü gene çağırır yanına olmadı der verir elime ramazanda zekatı nereye vericemizi bile ben sölüyorum bilmiyorum beynim durdu artık benimde sınırlarım var diyip ağlıyorum çekip gidesim var gidemiyorumm hayır bunları ona anlatıyorum güzel güzel herşeye tamam diyo unutuyorum diyo değişçek diyo ama 2 gün geçmesin hooop herşey aynı gene..o kadar ki doğumdan sonra ona aldıramam diye herşeyimi şimdiden tamamlamaya çalışıyorum bu öğlen güneşin alnında gittim bebeğin perdesinin yan askılarına,lohusa şekerine bile baktım aman bişey unutmayımda uğraşmıyım diye..

Bi insanı değiştirmek çok zor hatta ımkansız.Sen onu degıstıremedıysen bundan sonra hıc degısmez.bence sen bu duruma alısmaya calıs.

öle yapıyorum zaten mecbur kabullenip duruma alışıyorum ama nereye kadar onu bilmiyorum insan sonunu göremeyince yada karanlıksa önü dahada boğuluyo çıkmaza giriyo..

mayathebee .!.:

iyide bazen isiyosunki o alsın eline kumandayı o düşünsün bişeylerde ben ona uyayım..
sürekli onu evi işi düşünmek yoruyo beni..üstüne bile bensiz bişey almaz..hatta ev alışverişlerine bile birlikte gideriz git şunları al gel desem hadi sende gel der..tek başına yapmaz hiçbişeyi, herşeyi de benden bekler..hayatı paylaşamıyoruz yani tüm yükü üzüerimde hissediyorum..
e şimdi bebekte geliyo napıcaz biz böyle bilmiyorumm

Genişletmek için tıkla...

offff işin çok zor canım çok iyi anlıyorum seni..insan sinir oluyıor böle durumlarda beni eşimde hemen hemen aynı tek değilsin yani bu konuda.afedersin ama sanki kendi beyinleri yok gibi sürekli yönlendircen bunları oysaki işlerined egelen mevzularda kafaları tıkır tıkır çalışır üzme kendini herşeyin bi çaresi var elbet gerçi konu üsütnden epey zaman geçmiş ama yazma ihtiyacı hissettim kendimi gördüğüm için sende.evlenmek hayatı paylaşmak düşünceleri paylaşmak erkekler sorumluluktan herzaman kaçar bunu unutma yaradılışları böle.. bence oluruna bırak güzel taraflarını görmeye çalış kimseyi değiştiremezsin olan sana olur ben öle yapıyorum bazen söleniyorum ama ozamanda otomatiğe alınmış gibi drdırcı kadın profiline giriyoruz onların gözünde ..oluruna bırak...sen daha değerlisin unutma!

bennebileyim .!.:

Aynı benım eşim gibi eşiniz..O da herşeyı bana sorar
her cewabı da sen bılırsın olur..
Bıktım bundan gerçekten..
Bir kere de sen karar wer,herkesle arada kalmaktan bıktım diyorum..
Mesela bır arkadaslarımız cagırdıgından gıtmedıysek herkes benden bılır,
çunkı esımın herşeye uyumlu oldugunu bılırler!
Ama flört dönemı herşeyın kontrolu ondaydı hep o karar verırdı..
Ben de ''işte sonunda benı yönlendırebılecek bırısı''dıye dusunmustum sewınerek
ama yok ewlenır ewlenmez herşeye ben karar werır oldum
bu da herşeyın sorumlusu sensın demek..
Yanı ne dersen ama sen sectın,ama sen bunu ıstedın oluyor sonra..
Senı çoook iyi anlıyorum,ama maalesef çözumu ögrenırsen bana da söyle cnm..

Genişletmek için tıkla...

bazen erkekleri yönetmek iyidir sanım ama bazen ...herzaman da olmuyor tabi hep bana hep bana ..allah akıl beyin vermemiş sanki bunlara düşünemiyorlar hepsi akıl fukarası