Bence şükredin. Yani şöyle ki biz de eşimle her şeyi kendimiz yaptık. Takılarımıza kadar. Öyle ki daha öncesinden eşimin borç verdiği insanlar bile ödeyecekleri paraları ödemediler. Zırnık almadık onlardan da kendi ailemden de. Düğün bitti gitti, kimse de bu çocuklar düğününü her şeyini kendi yaptı demedi. Üstüne borç istemeye kalktılar. Düğünden sonra ailem bir ihtiyacınız var mı diye sorup durdu, annem gizliden kuytudan elinde hiçbir şey olmamasına rağmen tek gram altınını elime tutuşturmaya kalktı. Diğer taraf borç isterken.
Haaa işte orda sınırımı çizdim. Bize kim ne destek oldu? Hiç kimse. Tamam bundan sonra da olmasın. Genciz, çalışıyoruz, her şeyin altından kalkarız. Ama kimseye de bir zırnık koklatmam.
Bu kadar sorunlu bir aileden bir de destek almayın. Sınır çizmek için çok güzel bir bahaneniz olmuş. Ben beklentiniz saçma demiyorum çünkü varken aileler çocuklarına destek olmalılar. Ama olmuyorlarsa da burdan kendinize güzel bir pay çıkarın.
Madem allı güllü gelin almadılar, dört dörtlük hizmet beklemeyecek kimse. Evlerinde ziyarette bulunduğunuz sürelerde üstünüze düşen kadarını yapıp oturacaksınız. Bu benim kararım, bu benim sözüm diye lafınızı gediğine oturtacaksınız. Kimseyi alttan almayacaksınız. Size bir söyleyene bir söyleyip arkanızı döneceksiniz.
Destek beklemeyin. Bu çok güzel bir şey. Tekrar ediyorum, destek beklemeyin. Lütfen.
