- 18 Şubat 2018
- 1.640
- 3.021
- 133
- Konu Sahibi salinger29
- #61
EvetSizde de göz teması sorunu var mı
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
EvetSizde de göz teması sorunu var mı
Herkesé karşı mı oluyor bende çok ilerledi bu durum eşim ailem dahil herkese oluyor. Bununla nasıl baş ediyor sunuz. İlaç kullanıyor musunuz
Kesinlikle anlıyorum sizi.ayy evet aynı beni anlatmışsınız. Dışarı çıktığımızda sürekli problem çözmeye çalışan karaktere dönüştüm. Böyle ömrünü kocasını rahat ettirmeye adayan teyzelerimiz olur ya, kendimi öyle hissediyorum bazen, yola çıkmadan yanıma minder, şemsiye, yemek, ilaç, klima, kulak tıkacı falan alasım geliyor. Bu konuda mağdur bendim aslında ama anlaşılamadım:)
:) hepsi aynı anda değil, sıcak olduğu için kumsala gitmemek, kalabalık olduğu için doğum gününe gitmek istememek, gürültülü diye müzikli ortamı terketmeye çalışmak, vesaire vesaire... Mutsuz olmak istediğimizde bahane edecek çok şey oluyor maalesef.
Çok kalabalık düğün , parti gibi ortamları sevmiyorum. Ama mesela alışveriş yapmayı severim .Ailemle vakit geçirmeyi severim. Bir işe girdiğimde basta insanlarla iletişim kuramıyorum,kolay kolay arkadaş olamıyorumHerkesé karşı mı oluyor bende çok ilerledi bu durum eşim ailem dahil herkese oluyor. Bununla nasıl baş ediyor sunuz. İlaç kullanıyor musunuz
her şeyi eşinizle yapmayınMerhaba hanımlar,
Bir seneyi aşkın evliyim. Eşim evin içinde minnoş bir kişilik diyebilirim. Sevgi gösterisinde bulunur, derli topludur, neşelidir, ev işlerine ortaktır, az çok huzurludur. Amma ve lakin ev sınırlarının dışına çıktığımız an anlaşmak çok ama çok güçleşiyor. Küçük bebekler kalabalığın içine girince hırçınlaşır bunalır ya, aynı öyle bir haller.. Sakin yerlerde, yeşilliklerde, ovalarda, market alış verişinde problemli değil fakat insan kalabalığı olan bir yere girdiğimiz an suratında sürekli acı çekiyormuş gibi bir hal söz konusu. Ne bir konserden zevk alabiliyorum, ne şehir kalabalığına dahil olmanın o garip mutluluğunu yaşayabiliyorum. Adam bildiğin insan sevmiyor, sıcak hava sevmiyor, gürültü sevmiyor, mutlaka rahatsız olacak bir şey buluyor. Kalabalık aile, akraba toplanmalarında kendini kuytu köşeye saklamaya çalışıyor, herkes mutlu fakat benimkinde ciddi bir yüz ifadesi... Onun yüzündeki bu memnuniyetsizlik sebebiyle bir yere gitmek istemez oldum veya kendim takılmak daha cazip gelmeye başladı. Türkiye'de yaşarken biraz daha dışarı çıkmaya meyilliydi, sevdiği bir kaç mekan ve aktivite vardı ama buraya taşındığımızdan beri 10 gün evden çıkmasa problem etmeyecek bir hale geldi. Ne yapacağım ben bu emekli ruhlu yarimle, inatlaşıp çabalamaya değer mi? Yoksa böyle gelmiş böyle gider diyip, beklentiyi mi sıfırlayayım? O zaman da neden evlendim diye düşünüyor insan..
Ben artık ne başta ne sonda kuramıyorum. Göz teması bile kuramıyorum kimse yle. Ben çok zor durumda yim. İlaç kullanacağım günü iple çekiyorum.Çok kalabalık düğün , parti gibi ortamları sevmiyorum. Ama mesela alışveriş yapmayı severim .Ailemle vakit geçirmeyi severim. Bir işe girdiğimde basta insanlarla iletişim kuramıyorum,kolay kolay arkadaş olamıyorum