Öncelikle herkese iyi akşamlar dilerim. Kendime göre zorlu sayılabilecek bir dönemden geçiyorum.Nereden başlasam bilemiyorum.
Yaklaşık olarak iki yıl evvel evlendim. Esimle son zamanlarda aramıza soğukluk girdi. Benim iş bulamama, çalışma isteği problemlerim. Onun asla buyuyememesi, kendi kimliğini arayışları, sadece kendini onemsemesi gibi durumlar derken iş buralara geldi.
Özet geçecek olursam son zamanlarda bana karşı duygusal olarak çok ilgisiz. Kendini sorgulayacak kendini kesfefecek yaşı bir hayli geçmesine rağmen bir kaç aydır kimlik arama problemleri yasiyor. Sürekli kendini sorguluyor. Evlendikten sonra belli bir kalıba girdiği kanısına vardi. Eskisi gibi zevk aldığı kişilerle takılmak onlarla haftada bir de olsa vakit geçirmek istediğini soyledi.(oturup kalkmaktan boş muhabbet yapmaktan zevk aldığı kesim yasimizin iki katı neredeyse) Ben de nasıl yaşamak isterse öyle olmasini söyledim.
Mutlu olsun diye oturup kalkmaktan asla zevk almayacagim eşim olmasa aynı ortamda asla bulunmayacagim insanlari ağırlamak durumunda kaldım bu süreçte.o kendini iyi hissetsin derken ben kendimi kötü hissettim.
Babamla ilgili sağlık problemleri yaşıyoruz. Sürekli ataklar geçirmeye basladi.Yine geçtiğimiz hafta iki kez atak geçirdi ambulans geldi. Hastanede yatmaya başladı derken ruhen iyice yoruldum. benimkine bakıyorum da ben ruhen etkilenmiş değilim de sanki o etkilenmiş gibi. Asla yanımda olmuyor gidiyor uykum var diyor yatıyor.basim agriyor diyor yatıyor.
Kendini ararken her seyden etkilenip bir anda şeyini çıkarıyor.bu süreçte benden uzaklasiyor ruhen ben hissediyorum. Ben onu kalıplara sokmak istemedikçe, mutlu olmasını istedikçe benden uzaklasiyor. Ben o mutlu olsun derken bakıyorum da sanki ne bana karşı duygusal bir ilgisi var ne de sanki sevgisi...
Uzun olduysa özür diliyorum herkesten. Acaba ben mi abartiyorum bilmiyorum. Kaç yaşına gelmiş insan aile olmayı bir turlu ogrenemedi. Sanki beni hiç sahiplenmemis gibi hissediyorum...
Yaklaşık olarak iki yıl evvel evlendim. Esimle son zamanlarda aramıza soğukluk girdi. Benim iş bulamama, çalışma isteği problemlerim. Onun asla buyuyememesi, kendi kimliğini arayışları, sadece kendini onemsemesi gibi durumlar derken iş buralara geldi.
Özet geçecek olursam son zamanlarda bana karşı duygusal olarak çok ilgisiz. Kendini sorgulayacak kendini kesfefecek yaşı bir hayli geçmesine rağmen bir kaç aydır kimlik arama problemleri yasiyor. Sürekli kendini sorguluyor. Evlendikten sonra belli bir kalıba girdiği kanısına vardi. Eskisi gibi zevk aldığı kişilerle takılmak onlarla haftada bir de olsa vakit geçirmek istediğini soyledi.(oturup kalkmaktan boş muhabbet yapmaktan zevk aldığı kesim yasimizin iki katı neredeyse) Ben de nasıl yaşamak isterse öyle olmasini söyledim.
Mutlu olsun diye oturup kalkmaktan asla zevk almayacagim eşim olmasa aynı ortamda asla bulunmayacagim insanlari ağırlamak durumunda kaldım bu süreçte.o kendini iyi hissetsin derken ben kendimi kötü hissettim.
Babamla ilgili sağlık problemleri yaşıyoruz. Sürekli ataklar geçirmeye basladi.Yine geçtiğimiz hafta iki kez atak geçirdi ambulans geldi. Hastanede yatmaya başladı derken ruhen iyice yoruldum. benimkine bakıyorum da ben ruhen etkilenmiş değilim de sanki o etkilenmiş gibi. Asla yanımda olmuyor gidiyor uykum var diyor yatıyor.basim agriyor diyor yatıyor.
Kendini ararken her seyden etkilenip bir anda şeyini çıkarıyor.bu süreçte benden uzaklasiyor ruhen ben hissediyorum. Ben onu kalıplara sokmak istemedikçe, mutlu olmasını istedikçe benden uzaklasiyor. Ben o mutlu olsun derken bakıyorum da sanki ne bana karşı duygusal bir ilgisi var ne de sanki sevgisi...
Uzun olduysa özür diliyorum herkesten. Acaba ben mi abartiyorum bilmiyorum. Kaç yaşına gelmiş insan aile olmayı bir turlu ogrenemedi. Sanki beni hiç sahiplenmemis gibi hissediyorum...