Başlık da çok şey böyle, hani sonbaharda yaprak sararır düşer üzerine şiir yazılır; şiir gelecek gibiydi;
EŞİMİN SARARMIŞ DONU
Sararmış donlar, solmuşlar birer birer
Kocam dediğim adam, benden don ister.
Donunun takibinden ben mi sorumluyum?
A dostlar, bu dertle bu gece uyur muyum?
Beyaz slip donlar çamaşır suyuna yatırılmalı,
Ne olur ne olmaz onlara büyüteçle bakılmalı,
Hadi kocacığım uzat o narin bacaklarını,
Donunu yıkadım, bir de giydirmez miyim?
Sararmış don dediğin nedir ki gülüm, gönlüm sarardı,
Kocam donunu sepete değil, ömrümün ortasına çıkardı.
Ah slip don, beyaz don ak don;
Bütün renkler aynı hızda kirlenirken birinciliği sen aldın.
aklıma komançero sarkısı eslıgınde sahılde slıplı kosan adamlar geldı, tam ıngılız aksağanı
