beni bu konum da da yalnız bırakmayacağınızı biliyorum..önceki konumda yaşadıklarımı biçok arkadaşım biliyor yenilemek istemiyorum..eşim bana yalan söyleyerek işyerindeki kızla sinemaya gidip bana yakalanmıştı boşanmanın eşiğine gelmiştik son bi şansla affetmiştim.o olaydan sonra sadece birkaç hafta ilgi alaka dürüstlük gördüm eşimden..şimdi çok farklı birisiyle evliymişim gibi.eşim çok değişti..
mezun olduğumdan beri aynı şirkette çalışıyorum işim gelirim iyi..ama eşim çocuk konusunda ısrar etmeye başladı.hergün bu yüzden tartışmalar çıkıyor evde..sana güvenmiyorum çocuk içinde kendimi hazır hissetmiyorum dediğimde ise çılgına dönüyor bağırıyor çağırıyor kapıyı vurup çıkıp gidiyor..dün akşam tartışmamız haddini aştı..eve gittik yemek yapmamıştım yolda köfte aldım pilav yaptım yanına salata filan..sabırsızlandı söylenmeye başladı açım ben daha ne kadar bekliycem bumuydu benim düşeceğim durum ..benle sidik yarıştracağına evinde otur ama yok oturmazsın giyincen süslencem işe gidecen filan demeye başladı..bir iki sustum ama en son bende patladım..beni pasifleştirmek niyetindesin çalışıcam boşyere okumadım ben dedim.tartışma giderek büyüdü ben sana bakamayacağım diyemi korkuyosun dedi vurdu kapıyı gitti yemek yemeden..1 saat sonra geldi kitap okuyordum ..kitabı çekti aldı aynen şunları söyledi"şartlarım var işten çıkıcaksın ve artk bi bebeğimiz olacak onunlada sadece sen ilgileneceksin " dedi..şok oldum ee yoksa ne olacak dedim..yoksa istemiyorum böyle bi hayat dedi..ozaman benimde şatlarım var sende ya başka bi iş bulacaksın yada patronunla görüşüp o kızın işten çıkarılmasını isteyeceksin rahat değilim o kızla aynı ortamda olmandan dedim..(ki o olaydan sonra çok şey duydum..eşimden hoşlandığını,gece arayıp eşime sorunlarını anlattığını filan)sen hala ordamıısn kız zaten evlenip gidecek ben yeni bi iş nerden bulayım sen bahane sunuyosun diye sitem etti bana..o olaydan sonra takipteydim ama hiç o kızın adını anmamıştım ama unutamyordum bi türlü ilk defa dün gece dile getirdim..şartsa şart dedim buyur sen yap bende yapayım dediklerini..
ne oluyor bize anlamıyorum..eşim çok değişti.çok agresif ağzından çıkanları duymuyor."bıktım" kelimesi beni çok yaralıyor..hata yapan kendisi bıkan kendisi..defalarca soruyorum neyden bıktın neyin bahanesi bu diye?ben bu adamdan nasıl çocuk yapayım şimdi?nasıl güveneyim..?yardımlarınıza ihtiyacım var yine..
mezun olduğumdan beri aynı şirkette çalışıyorum işim gelirim iyi..ama eşim çocuk konusunda ısrar etmeye başladı.hergün bu yüzden tartışmalar çıkıyor evde..sana güvenmiyorum çocuk içinde kendimi hazır hissetmiyorum dediğimde ise çılgına dönüyor bağırıyor çağırıyor kapıyı vurup çıkıp gidiyor..dün akşam tartışmamız haddini aştı..eve gittik yemek yapmamıştım yolda köfte aldım pilav yaptım yanına salata filan..sabırsızlandı söylenmeye başladı açım ben daha ne kadar bekliycem bumuydu benim düşeceğim durum ..benle sidik yarıştracağına evinde otur ama yok oturmazsın giyincen süslencem işe gidecen filan demeye başladı..bir iki sustum ama en son bende patladım..beni pasifleştirmek niyetindesin çalışıcam boşyere okumadım ben dedim.tartışma giderek büyüdü ben sana bakamayacağım diyemi korkuyosun dedi vurdu kapıyı gitti yemek yemeden..1 saat sonra geldi kitap okuyordum ..kitabı çekti aldı aynen şunları söyledi"şartlarım var işten çıkıcaksın ve artk bi bebeğimiz olacak onunlada sadece sen ilgileneceksin " dedi..şok oldum ee yoksa ne olacak dedim..yoksa istemiyorum böyle bi hayat dedi..ozaman benimde şatlarım var sende ya başka bi iş bulacaksın yada patronunla görüşüp o kızın işten çıkarılmasını isteyeceksin rahat değilim o kızla aynı ortamda olmandan dedim..(ki o olaydan sonra çok şey duydum..eşimden hoşlandığını,gece arayıp eşime sorunlarını anlattığını filan)sen hala ordamıısn kız zaten evlenip gidecek ben yeni bi iş nerden bulayım sen bahane sunuyosun diye sitem etti bana..o olaydan sonra takipteydim ama hiç o kızın adını anmamıştım ama unutamyordum bi türlü ilk defa dün gece dile getirdim..şartsa şart dedim buyur sen yap bende yapayım dediklerini..
ne oluyor bize anlamıyorum..eşim çok değişti.çok agresif ağzından çıkanları duymuyor."bıktım" kelimesi beni çok yaralıyor..hata yapan kendisi bıkan kendisi..defalarca soruyorum neyden bıktın neyin bahanesi bu diye?ben bu adamdan nasıl çocuk yapayım şimdi?nasıl güveneyim..?yardımlarınıza ihtiyacım var yine..
