• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Esimin terbiyesizlikleri..üstelik hamileyim

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
üzüldüm durumunuza Allah sabır versin. Bebeğinizi yurtdışında dünyaya getirecek kadar sabrederseniz çocuğunuzun geleceği için çok iyi olur. 20 yıl sonra yös'e girebilir. ülkemizin nüfusu gün ve gün artıyor iş olanaklarıda sıkıntılı olacak. Önümüzde savaşın olmayacağıda mechul. Siz eşinize mümkün olduğunca iyi davranın. Kaç kişi yurtdışında yaşamak için bütün imkanları zorluyor. Eğitim durumunuz nedir bilmiiyorum sizin mesleğiniz olmadığını varsayarak bu yorumları yapıyorum. Allah yardımcınız olsun. Aileniz hakkında durduk yere neden kötülüyor anlamadım. Belki aileniz onu üzecek bir hareket yapmıştır. Bazı insanlar zordur. Aile olmak da zor . Onunla iletişim kurmaya çalışın.
 
Bu kadar hakaret edecek ne yaptı aileniz de ağzına geleni sayıyor ? İki tarafında aileleri ne kadar kötü olursa olsun, eşler birbirinin ailelerini kötülemesi hiç hoş bişey değil,sonuçta kimse ailesini secemiyor...

Ona bu rahatlığı vermemiş olsaydınız keşke taa en başından... Konuşmayı deneyin öncelikle... Boşanmak kolay önemli olan düzeltebilmek bazı şeyleri...
Canım adam arsız oldummu ağzı pisse yüzüne güldüğüne bile hakaret eder.
 
Ailenin yanına dönmem, hem senin için hem bebeğin için daha sağlıklı bi durum :(
 
esimle tanistigimizda egitim aliyorduk ikimizde yurtdisinda,türkiyeye dönmeyi istiyorduk, ailesi eger türkiyeye dönerse yardimci olmiycaklarini, kendi basinin caresine bakmasi gerektigini söyledi, oda yurtdisinda daha cok para kazanirim diye korkuyla yurtdisini secti bir de tabi ekstra sürekli türkiyeyi kötülemeleri ve sakin dönme demeleri de var
Evlenmeden bu seçimin farkındaydınız nihayetinde...
eşinizin işi ne bilmiyorum ama oradaki şartları burada bulamayacağı gibiyse, kalmakta haklı...
Boşanın demek kolay olur su durumda ama sizin bebeği iyi düşünmeniz iki kat önemliydi...
Hem mutsuz bir evliliğe çocuk dünyaya getirmeyi hemde boşanma durumunda farklı ülkelerde hayatınıza devam edecek olmanızı iyi düşünmeliydiniz.
Baba bunu kabul etmeyebilir.
Onun da evladı sonuçta neden yolda bir kaç kez görmeye razı gelsin? Ve boşanan sizken çocuk neden babadan mahrum büyüsün?
Verdiğiniz çocuk kararı elbette çocuk içinde sorunlu bir hayatın başlangıcı olmuş...
 
Konulara yapılan bir çok yoruma baktığımda yapıcı insan sayısı malesef çok az. Sanırsın herkes sorunsuz, mükemmel bir hayat yaşıyor. Ve yaşadığı bu hayatta her daim tüm olay ve kişilere karşı efsane bir güce sahip. Oysa eminim oturup kendi söküğünü dikemiyodur kalkıp burda ona buna ahkam kesiyodur.

"Niye evlendin, niye çocuk yaptın, niye boşanmıyosun?" tek bildikleri bunları sormak. Bir çok şeyin yukarıdan ayarlı olduğu gerçeğini cahilce es geçiyolar.

Evlenmek haksa elbet boşanmakta hak ama empati kurmadan heleki hamileliği süresince hormonlarının gazabına uğrayan bir kadına 10 kere düşünüp 1 kere yorum yapmak lazım.

Neyse çok uzattım konu ve konu sahibine istinaden; gayet aklı başında bir kadınsın bir imi yorumundan da olsa bu gayet net görülüyo. Hamilesin ve şu an kızgın, kırgın olduğun bir adamdan bir çocuk dünyaya getireceksin diye kendini suçlama. Çünkü sen ve eşin artık dünyaya gelmesi gereken bir meleğin anne ve babası olarak seçildiniz. Bunu değiştirme şansı ve gücü kimseye verilemez. Hamileliğini yuvanda tamamlamanı ondan sonraki süreçte duruma göre hareket etmeni tavsiye ederim. Kim bilir eş olarak seni mutlu edemeyen adam baba olarak kendine tekrar aşık edebilir...
 
Esimle birbirimize cok asik olduk en basinda, böyle degildi bana kiymet verirdi , ama ask bitince isler degisti, ailesi de cok kötü yönlendirdi,, resmen mutsuz olucagini bile bile yurtdisinda yasamasi icin baski yaptilar, esim antisosyal, icine kapanik, yurtdisinda yasayamiyor cok yalniz bu onu gitgide daha mutsuz hircin bir insan haline getirdi, ailem cok kalabalik cok sevilen insanlar esimin ailesi ise kendisi gibi yalniz ama ailelerinde tek okuyan olduklari icin simarmis insanlar ayni zamanda dogulular ve kadinlari asagi görüyorlar , beni de kullanmak istediler, ailem tabi hep arkamda durdu bana destek oldu ve toplum icinde de deger görüyorlar , bu durumunu cekemediler , beni ve ailemi yok saymaya asagilamaya calistilar , buda esimi bana ve aileme karsi iyice saygisiz hale getirdi, kendi karakteri de ne yazikki sorunlu
Zor .. düzelecek gibi görünmüyor buradan bakınca... Umarım sağlıklı ve doğru bir adım atarsınız...
 
Esimle cok uzun zamandir mutsuzum, gerek ailesi gerek kendisi son derece kirici davranislarda bulundular ve sogudum..bosanmak la bosanmamak arasinda gidip geliyordum ama bu sirada anne olma hevesim agir basti ve hamileyim..hamileligimin baslangicinda sagolsun ailem yardimci oldu daha dogrusu annem.
Sonrasinda esimin anlayis ve destegine ihtiyacim oldu cünkü kendisinin ve ailesinin sayesinde yurtdisinda yapayalniz yasiyorum, bazen destek oldu ama sürekli degil..hamileligim süresince her zamanki gibi kavgalar eksik olmadi bugün kü gibi...artik sabrim tasti..gereksiz bir sekilde ailemi agzina aldi ne ailemin kalitesizligi kaldi ne sülalemin basiretsizligi. Ailemi adam edicekmis ve her türlü kfür hakareti layik gördü.
Su an cok caresizim ne yapicagimi bilmiyorum, herseyi birakip türkiyeye mi gitsem ailemin yanina dogumumu herseyimi orada yapsam, bir süre katlanip dogumdan sonra mi ayrilsam, yoksa kaderim deyip bu terbiyesizlige mi katlansam ama nereye kadar ? Nereye kadar devam edebilirim ben buna katlanmaya , akila ihtiyacim var..
Bir dur düşün bebeğini orda dogur belki kucağına alınca herşey değişir. Kaldiki bebeğinin geleceği için orda yap doğumunu. Sonrasında bakarsın.
 
evet ailemi adam edice

6 yillik evliyim :KK43:
Bnce 6 yıl uzun bi süre o kadar sabretmilsin iyisiyle kötüsüyle. Şuan hamilesin ve hormonların daha farklı çalışıyo daha çok ilği beklisundur daha duygusalsındır o yüzden ani kararlar alma. Bebişini kucagına al saglıkla belki baba olunca düzelir
 
yine yurtdışında fakat ailesinden uzak bir yerde yaşamayı denediniz mi?
belki ailesinden uzakta, bebeğiniz olunca tekrar düzelir evlilik.
olmazsa Türkiye'de doğum yapman daha iyi gibi. orada doğar ve boşanırsanız bebeği Türkiye'ye getirme konusunda çirkefleşebilirler. yasal prosedürlere göre karar verin bence.
 
Evlenmeden bu seçimin farkındaydınız nihayetinde...
eşinizin işi ne bilmiyorum ama oradaki şartları burada bulamayacağı gibiyse, kalmakta haklı...
Boşanın demek kolay olur su durumda ama sizin bebeği iyi düşünmeniz iki kat önemliydi...
Hem mutsuz bir evliliğe çocuk dünyaya getirmeyi hemde boşanma durumunda farklı ülkelerde hayatınıza devam edecek olmanızı iyi düşünmeliydiniz.
Baba bunu kabul etmeyebilir.
Onun da evladı sonuçta neden yolda bir kaç kez görmeye razı gelsin? Ve boşanan sizken çocuk neden babadan mahrum büyüsün?
Verdiğiniz çocuk kararı elbette çocuk içinde sorunlu bir hayatın başlangıcı olmuş...
Peki o zaman duymak istediğinizi söyleyelim. Ah canım çok iyi yapmışsın. İyi ki sevmediğin birinden hamile kalmışsın arayı düzeltmek için. Çocuk doğduktan sonra tekrar aranız bozulursa ardından hemen bir kez daha hamile kal her şey güzel olacak. Bu daha mı iyi?

Hata yapıp kritik kabul etmemek de ayrı bir ironi. Boşan demekten başka ne söyleyebiliriz?

ben anlayamiyorum, herkesin hayati pespembe hicbir zorluk cekmiyor mu? Hersey keske o kadar kolaymi ve kararlar öyle kesin alinabiliyormu, makinemiyiz biz? duygular ihtiyaclar yokmu , sizin yorumlariniza bakinca birden esimin ailesi gibi gaddar insanlar oldugunuzu düsündüm

benim hayatim biraz daha zor, yasadiklarim daha farkli, tabiki beni tanimiyorsunuz neler yasayip neler yasamadigimi bilmiyrosunuz ama ben esimin söyledigi sözlere güvendim iyi niyetli davrandim cünkü özüm sözüm ayri degil hele esim olucak insana hic degil , ben onu ezmeye kendimi yukari cikarmaya calismam o nedenle yalanlar bos sözler vermem ama ne yazikki esimin özü sözü bir degilmis kötü bir insanmis, bunu cok net zamanla görüyorum,

ayni zamanda yasim ve bir hastaligim var yani su an hamile kalamasaydim, ömrüm boyu hamile kalamiycaktim ve cocugum olmiyacakti, kendimi bu sansi verdim ve esimin yalandan mutlululuk sözlerine ve mutlu oldugumuz bir kac ana inandim, daha kötüsüde olabilir dedim..ama dayanma sinirima geldi artik
 
Esimle cok uzun zamandir mutsuzum, gerek ailesi gerek kendisi son derece kirici davranislarda bulundular ve sogudum..bosanmak la bosanmamak arasinda gidip geliyordum ama bu sirada anne olma hevesim agir basti ve hamileyim..hamileligimin baslangicinda sagolsun ailem yardimci oldu daha dogrusu annem.
Sonrasinda esimin anlayis ve destegine ihtiyacim oldu cünkü kendisinin ve ailesinin sayesinde yurtdisinda yapayalniz yasiyorum, bazen destek oldu ama sürekli degil..hamileligim süresince her zamanki gibi kavgalar eksik olmadi bugün kü gibi...artik sabrim tasti..gereksiz bir sekilde ailemi agzina aldi ne ailemin kalitesizligi kaldi ne sülalemin basiretsizligi. Ailemi adam edicekmis ve her türlü kfür hakareti layik gördü.
Su an cok caresizim ne yapicagimi bilmiyorum, herseyi birakip türkiyeye mi gitsem ailemin yanina dogumumu herseyimi orada yapsam, bir süre katlanip dogumdan sonra mi ayrilsam, yoksa kaderim deyip bu terbiyesizlige mi katlansam ama nereye kadar ? Nereye kadar devam edebilirim ben buna katlanmaya , akila ihtiyacim var..
Amacim kesinlikle seni yargilamak degil ama bosanma dusuncesine kadar gelmisken boyle bir evlilikte neden cocuk demeden gecemicem insanlar cok mutluyken bile cocuk konusunda uzun uzun dusunuyor keske cocuk olmadan biseyler yapsaydin :(
 
boşanmakla boşanmamak arasında gidip gelirken hamile kalmak sizin tercihinizken 'üstelik hamileyim' diye vurgu yapmanız saçma olmuş. adam zaten sağlam değilmiş sizi hamile bırakınca melek kesileceğini mi sandınız? bebeği isteyip hamile kalan sizsiniz doğal olarak durumu ondan bağımsız değerlendirmeye çalışın.
 
Konulara yapılan bir çok yoruma baktığımda yapıcı insan sayısı malesef çok az. Sanırsın herkes sorunsuz, mükemmel bir hayat yaşıyor. Ve yaşadığı bu hayatta her daim tüm olay ve kişilere karşı efsane bir güce sahip. Oysa eminim oturup kendi söküğünü dikemiyodur kalkıp burda ona buna ahkam kesiyodur.

"Niye evlendin, niye çocuk yaptın, niye boşanmıyosun?" tek bildikleri bunları sormak. Bir çok şeyin yukarıdan ayarlı olduğu gerçeğini cahilce es geçiyolar.

Evlenmek haksa elbet boşanmakta hak ama empati kurmadan heleki hamileliği süresince hormonlarının gazabına uğrayan bir kadına 10 kere düşünüp 1 kere yorum yapmak lazım.

Neyse çok uzattım konu ve konu sahibine istinaden; gayet aklı başında bir kadınsın bir imi yorumundan da olsa bu gayet net görülüyo. Hamilesin ve şu an kızgın, kırgın olduğun bir adamdan bir çocuk dünyaya getireceksin diye kendini suçlama. Çünkü sen ve eşin artık dünyaya gelmesi gereken bir meleğin anne ve babası olarak seçildiniz. Bunu değiştirme şansı ve gücü kimseye verilemez. Hamileliğini yuvanda tamamlamanı ondan sonraki süreçte duruma göre hareket etmeni tavsiye ederim. Kim bilir eş olarak seni mutlu edemeyen adam baba olarak kendine tekrar aşık edebilir...
tesekkür ederim yapici ve olgun cevabin icin, beni anlayan bir insan oldugu icin cok duygulandim:KK61:
 
ben anlayamiyorum, herkesin hayati pespembe hicbir zorluk cekmiyor mu? Hersey keske o kadar kolaymi ve kararlar öyle kesin alinabiliyormu, makinemiyiz biz? duygular ihtiyaclar yokmu , sizin yorumlariniza bakinca birden esimin ailesi gibi gaddar insanlar oldugunuzu düsündüm

benim hayatim biraz daha zor, yasadiklarim daha farkli, tabiki beni tanimiyorsunuz neler yasayip neler yasamadigimi bilmiyrosunuz ama ben esimin söyledigi sözlere güvendim iyi niyetli davrandim cünkü özüm sözüm ayri degil hele esim olucak insana hic degil , ben onu ezmeye kendimi yukari cikarmaya calismam o nedenle yalanlar bos sözler vermem ama ne yazikki esimin özü sözü bir degilmis kötü bir insanmis, bunu cok net zamanla görüyorum,

ayni zamanda yasim ve bir hastaligim var yani su an hamile kalamasaydim, ömrüm boyu hamile kalamiycaktim ve cocugum olmiyacakti, kendimi bu sansi verdim ve esimin yalandan mutlululuk sözlerine ve mutlu oldugumuz bir kac ana inandim, daha kötüsüde olabilir dedim..ama dayanma sinirima geldi artik
Mutsuz bir hamileliğe çocuk dünyaya getirdiğiniz sizin ifadeniz, bunu uydurmadık diye düşünüyorum.
Tabiki şartlarınızı siz daha iyi biliyorsunuz,
Biz anlattığınız kadarına yorum yapabilir yad fikir verebiliriz.
Ama memleketinize dönün, boşanın demek sizin durumunuzda bana kolay gelmiyor. Belki aynı şartlarda eşi ile çocukla medeni şekilde ilişki yürütebilecek, babalığa devam etme şansı olan bir adam olsaydı ortada boşanın derdim. Mutluluğunuz önemli tabiki.
Ama boşanıp babayı çocuktan çocuğu babadan kesin mahrum bırakacaksınız.
Yada kendinizi velayet davalarının ortasında bulacaksınız.
Gaddar olsam çocuğu düşünmezdim.
Bana göre de mutsuz evliliğe çocuk dünyaya getiren siz, ve çocuk doğduktan sonra babasından mahrum edecek olan siz daha gaddarsınız...
 
Ucurumun kiyisinda iken tutunmak icin dal aramissiniz bebek yapmissiniz ama boyle hakaretli ve saygisiz evlilige o bebek yazik olacak. Senden daha cok etkilenecek. Keyfi zevk icin onu bu duruma sokmam hos olmamis.bosanmazsan huzursuz gergin aile ortami bosanirsan gene babadan ayri masa edilmez umarim o cocuk.

Anne olmayi kendin istemis olabilirsin ama o adam da babasi oluyor. Ve sen tek basina ileride o cocuk hakkinda hukum sahibi olmayacaksin.
Yurtdisinda dogum yapman bebegin icin elbet daha avantajli fakat ailen yanina gelemedikten sonra o lohusa gunlerini tek gecirmen cok feci o aile ve kocayla !
Dogumdan sonra bosanmak istesen uluslararasi prosedurler ne sekilde isleyip TC ye getirebilecek misin ? Bunlari arastir.
 
ben anlayamiyorum, herkesin hayati pespembe hicbir zorluk cekmiyor mu? Hersey keske o kadar kolaymi ve kararlar öyle kesin alinabiliyormu, makinemiyiz biz? duygular ihtiyaclar yokmu , sizin yorumlariniza bakinca birden esimin ailesi gibi gaddar insanlar oldugunuzu düsündüm

benim hayatim biraz daha zor, yasadiklarim daha farkli, tabiki beni tanimiyorsunuz neler yasayip neler yasamadigimi bilmiyrosunuz ama ben esimin söyledigi sözlere güvendim iyi niyetli davrandim cünkü özüm sözüm ayri degil hele esim olucak insana hic degil , ben onu ezmeye kendimi yukari cikarmaya calismam o nedenle yalanlar bos sözler vermem ama ne yazikki esimin özü sözü bir degilmis kötü bir insanmis, bunu cok net zamanla görüyorum,

ayni zamanda yasim ve bir hastaligim var yani su an hamile kalamasaydim, ömrüm boyu hamile kalamiycaktim ve cocugum olmiyacakti, kendimi bu sansi verdim ve esimin yalandan mutlululuk sözlerine ve mutlu oldugumuz bir kac ana inandim, daha kötüsüde olabilir dedim..ama dayanma sinirima geldi artik

Şahsen gaddar değilim ama baktığınızda çoğunluk aynı şeyi söylüyorsa bi düşünün derim. Burda niyetimiz sizi yermek değil fakat hamilesiniz ve olan o çocuğa olacak. Neden? Çünkü anne baba bencil. Boşandınız diyelim o çocuk babasız büyüyecek size hep sorular sorup illa ki bir tarafı eksik olacak. Boşanmadınız diyelim böyle küfürler hakaretler uçuşan bir evdede o çocuk mutlu olmayacaktır. Umarım hayırlısı olur hakkınızda
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X