• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Esimin terbiyesizlikleri..üstelik hamileyim

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bikere anne olma hevesiyle çocuk yapmışsın o adamdan bu ne kadar doğru , ömür boyu bosansanda o adamla bağın sürecek , üstelik belkide boşanma süreci olursa çocuğu tehdit unsuru olarak kullanabilir senden almaya kalkabilir yada başka cirkeflikler yapabilir . Bu büyük sorumluluğa boşanmayı düşünürken nasıl girdin onu bilemedim bana çok mantıksız geldi . Bebeği ikinci kez evlendigindede yapabilirdin daha sonra 6 yıl beklemissin , önemli olan o çocuğun nasıl büyüyeceği sen Türkiye'ye dönsün babasını ne kadar görebilecek , bile bile lades demişsin ve bı çocuğun hayatını kötü bir şekilde yön degistirmissin kusura bakma ama bu adımı attiysan çocuğun için babasız büyümemesi için biraz alttan almaya , evliliğini idare etmeye sorumlusun . Sanada kocanada bişey olmaz bosansanda ama o doğacak melek neler hissedecek , ne yaşayacak babasız , siz onu pamuklarada sarıp buyutseniz hep biyani eksik kalacak...
 
hiç üzülmedim boşanmayı düşünürken bebek yapıyosun. çocuğunu zerre düşünmüyosun. bir insan dünyaya getireceksin böyle bir aile ortamına mı? sizin gibilere gerçekten hayret ediyorum.
 
88pericik .!.:
cok agir konusmussunuz dogrularida söylemissiniz, ama hayat ne yazikki öyle pespembe olmuyor, evet hamile kaldim, cocuk istedim bunu kendim icin istedim, ve allah bana nasip etti, ömür boyu sorunlara gelince evet belki kendi hayatim icin cok zor olucak ama cocugumun hayati neden sorunlarla olucakmis anlamis degilim
Genişletmek için tıkla...

Bana hayatı anlatmayın.Ben sizin muhtemelen anneniz yaşındayım.Gerek yaşadıklarım gerek etrafımda yaşananlar

bana hayatı çok güzel öğretti.Dolayısı ile siz giderken ben o yoldan dönüyorum.

Söylediklerim ağır geldi sanırım ama yaşayacaklarınız daha ağır gelecek.

Çocuk olmuş artık bundan sonra onun için denecek şey Allah sağlık versin.

Ama sizin için denecek çokşey var.Çocuk istedim, kendim için istedimle olmuyor işte.Siz o çocuğun annesi olacaksınız

sizin yaşadıklarınız ona yansıyacak, böyle bir babayla neler hissedecek ne sıkıntılar yaşayacak? Bunları

hesaba katmıyorsunuz.

Umarım en az zorlukla hayatınızı kurar, yaşarsınız.
 
Aileme ettiği tek lafı bile hazmedemem, bu kafar laf ettiğine göre eşiniz de terbiyesiz bir adammış zaten. Siz bu hakaretlere bir dur demezseniz ömür boyu bu hakaretleri duymaya alışın. Gidin TR 'ye burda yapın doğumunuzu adam olursa konuşun düzelecekse dönün evinize
 
Bence doğumu beklemelisiniz. Hatta o dogum psikolojisinden kurtulmayı da. Çünkü sabretmissiniz 6 yıl öyle veya böyle.

Yurtdışındasnz madem oradan psikolojik destek alarak daha az hasarla atlatabilirsiniz bu hamilelik sürecini.

Aslında esinizle birlikte gitseniz terapiye daha güzel de kabul ederse..
 
88pericik .!.:
cok agir konusmussunuz dogrularida söylemissiniz, ama hayat ne yazikki öyle pespembe olmuyor, evet hamile kaldim, cocuk istedim bunu kendim icin istedim, ve allah bana nasip etti, ömür boyu sorunlara gelince evet belki kendi hayatim icin cok zor olucak ama cocugumun hayati neden sorunlarla olucakmis anlamis degilim
Genişletmek için tıkla...
Eş olarak seçtiğiniz kişi iyi bir eş iyi bir insan olamamış ,böyle bir insandan iyi bir baba modeli beklemeniz de çok yanlış. Sorunlu bir baba çocuğunuzun sadece hayatını zorlaştırır.
 
bu adam değişmez kardeş eğer ailende destekse git onların yanına rahat rahat dogumunu yap malum bu şekilde stres bebişinede zararlı
 
Işiniz zor...
Ama ben bu adamların tamamen melekken bu hallere dönüştüğünü inanmıyorum.illa ki en başından beri vardı sorunlar.uzuntum bebeginize...
Doğumu orda yapıp eğer mesleğini varsa yurt dışında kalın hangi ulkedesiniz bilmiyorum ama bir da üniversite mezunları dahil herkes işsiz.sinavlar ayrı sıkıntı...
 
Kötü giden bir evliliğe bebek..Cesaretinizden dolayı tebrik ederim.
Yurtdışında neredesiniz bilmiyorum ama madem çocuk doğana kadar sabredin de çocuğunuz oranın vatandaşı olsun,ileride çocuğa lazım olabilir.Madem doğuruyorsunuz ilerisini de düşünün.
 
88pericik .!.:
Esimle cok uzun zamandir mutsuzum, gerek ailesi gerek kendisi son derece kirici davranislarda bulundular ve sogudum..bosanmak la bosanmamak arasinda gidip geliyordum ama bu sirada anne olma hevesim agir basti ve hamileyim..hamileligimin baslangicinda sagolsun ailem yardimci oldu daha dogrusu annem.
Sonrasinda esimin anlayis ve destegine ihtiyacim oldu cünkü kendisinin ve ailesinin sayesinde yurtdisinda yapayalniz yasiyorum, bazen destek oldu ama sürekli degil..hamileligim süresince her zamanki gibi kavgalar eksik olmadi bugün kü gibi...artik sabrim tasti..gereksiz bir sekilde ailemi agzina aldi ne ailemin kalitesizligi kaldi ne sülalemin basiretsizligi. Ailemi adam edicekmis ve her türlü kfür hakareti layik gördü.
Su an cok caresizim ne yapicagimi bilmiyorum, herseyi birakip türkiyeye mi gitsem ailemin yanina dogumumu herseyimi orada yapsam, bir süre katlanip dogumdan sonra mi ayrilsam, yoksa kaderim deyip bu terbiyesizlige mi katlansam ama nereye kadar ? Nereye kadar devam edebilirim ben buna katlanmaya , akila ihtiyacim var..
Genişletmek için tıkla...
Öncelikle insallah hayırlısıyla bebeğinizi kucağınıza alırsınız . Anladığım kadarıyla ailenizden uzaksınız, ailenize olan bu kızgınlığı nedir anlayamadım ? Nasıl bi terbiyesizlik bu
 
yaşadığınız ülke avantajlı bir ülke ise doğumu orda yapın bence vatandaşlık açısından
diğer boşanma konusuna yorumum yok
 
6 yillik evliyim :KK43:[/QUOTE]
Bence 6 yil dayanmissiniz iyi kotu yaşamışsıniz cocugunuzu kucaginiza alin sabredin birde o sekilde deneyin ins degisir huylari duzelir ama psikolojik destek almali boyle erkekler kendine guvenleri yok asosyaller kadinlarida guclu gorunce ilk saldirdiklarida onlar ve aileleri oluyor suan hamilelik hormonlarida agir basiyor cocugunuz icin dogru bir karar verme zamani degil dogduktan sonra degerlendirin
 
88pericik .!.:
Esimle cok uzun zamandir mutsuzum, gerek ailesi gerek kendisi son derece kirici davranislarda bulundular ve sogudum..bosanmak la bosanmamak arasinda gidip geliyordum ama bu sirada anne olma hevesim agir basti ve hamileyim..hamileligimin baslangicinda sagolsun ailem yardimci oldu daha dogrusu annem.
Sonrasinda esimin anlayis ve destegine ihtiyacim oldu cünkü kendisinin ve ailesinin sayesinde yurtdisinda yapayalniz yasiyorum, bazen destek oldu ama sürekli degil..hamileligim süresince her zamanki gibi kavgalar eksik olmadi bugün kü gibi...artik sabrim tasti..gereksiz bir sekilde ailemi agzina aldi ne ailemin kalitesizligi kaldi ne sülalemin basiretsizligi. Ailemi adam edicekmis ve her türlü kfür hakareti layik gördü.
Su an cok caresizim ne yapicagimi bilmiyorum, herseyi birakip türkiyeye mi gitsem ailemin yanina dogumumu herseyimi orada yapsam, bir süre katlanip dogumdan sonra mi ayrilsam, yoksa kaderim deyip bu terbiyesizlige mi katlansam ama nereye kadar ? Nereye kadar devam edebilirim ben buna katlanmaya , akila ihtiyacim var..
Genişletmek için tıkla...


Yaptığın hatanın farkındasin şimdi kaderim diyip çekecek bir şey yok yani kendiniz istediniz evlendiniz çocuk yaptınız şimdi isterseniz boşanırsın olur biter ama ben senin yerinde olsam Tr gelip çocuğu burada doğurmam yurt dışı daha mantıklı ve avantajlı burada doğursan ne olacak? Anne baba destek olur millet sana dul çocuklu gözüyle bakar (ki bence millet hiç umrunda olmasın) ama orada doğarsa çocuk sayesinde bir ayağını yurt dışına atarsın ayrılsan devlet destek olur kendi kendine yetersin belki çok daha kafana uyan biri çıkar yeniden evlenirsin eğer oranın dilini biliyorsan çalışma iznin filan varsa araştır nereye sığınma yapabilirsin devlet boşanan kadına ne gibi destekler veriyor o kaderim diyip çekeyim dediğin yeri kafamdan sil buna kaderim de ağrısız başın olsun psikolojik şiddet görüyorum evliliğimde diyip yardım iste
 
Oncelikle anne karninda dahi olsa bir bebekten hata olarak bahseden arkadaslara aldirmayin muhtemelen annelik duygusunu yasamadilar cunku hic bir bebek hata olamaz onlar su hayattaki en masum kalanlar. İnsallah hayirlisiyla dunyya getirirsiniz.
Burda size bosanin yada bosanmayin diyerek vebal altina girmk istemem acikcasi ama nacizane bir tavsiye verecek olursam ki anne babasi ayri yetismis biri olarak. Huzursuz bir ortamda buyumektense bu daha iyi bence. Elbette zorluklari var ama siz kendinizide dusunmek zorundasiniz. Bir omru feda eymeye gerek var mi siz ne kadar iyive mutlu olursaniz çocuğunuzda oyle olacak.
Kendinizi degersiz mutsuz yitmis yanliz hissediyotsaniz eger bu sorunun cevabı açık bence.
 
Esler arasinda ne olursa olsun aileleri ozellikle anne baba kardes bunlari katmalari cok embesilce kendilerini yuksekte goruyorlar iste deger verirsn kendini bi b.k sanarlar amannn salla gitsin bosanmak istedigini soyledinmi hic tepkisi ne sen bi soyle bakalim olmadi bi turkiye gel neler olacak aaaaama tamamen ilginin bitmesi lazim yani bitmese bile pas verme
 
88pericik .!.:
Esimle cok uzun zamandir mutsuzum, gerek ailesi gerek kendisi son derece kirici davranislarda bulundular ve sogudum..bosanmak la bosanmamak arasinda gidip geliyordum ama bu sirada anne olma hevesim agir basti ve hamileyim..hamileligimin baslangicinda sagolsun ailem yardimci oldu daha dogrusu annem.
Sonrasinda esimin anlayis ve destegine ihtiyacim oldu cünkü kendisinin ve ailesinin sayesinde yurtdisinda yapayalniz yasiyorum, bazen destek oldu ama sürekli degil..hamileligim süresince her zamanki gibi kavgalar eksik olmadi bugün kü gibi...artik sabrim tasti..gereksiz bir sekilde ailemi agzina aldi ne ailemin kalitesizligi kaldi ne sülalemin basiretsizligi. Ailemi adam edicekmis ve her türlü kfür hakareti layik gördü.
Su an cok caresizim ne yapicagimi bilmiyorum, herseyi birakip türkiyeye mi gitsem ailemin yanina dogumumu herseyimi orada yapsam, bir süre katlanip dogumdan sonra mi ayrilsam, yoksa kaderim deyip bu terbiyesizlige mi katlansam ama nereye kadar ? Nereye kadar devam edebilirim ben buna katlanmaya , akila ihtiyacim var..
Genişletmek için tıkla...
Canım kardwşim eğer ailen arkandaysa arkana bile bakmadan kaç hiç bir zaman huylu huyundan vazgeçmiyor
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X