• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşimin ultrasonda verdiği anlamsız tepki

Kadin veya erkek olarak bir konuda dusuncemiz hissiyatimiz vardir. Ancak anne baba olacak kisilerin cocuklari ile ilgili bu kadar sahsi davranmamalari gerekiyor. Dogru ultrasonda pek bir sey gormemis olabilir. Ama bir canin nasil hayata tutundugunu idrak ederse o cana da o cani tasiyan kadina da saygi duyar,sefkatli davranir. Bence mesele insan olma meselesi. Konu sahibi bebeginiz icin moralinizi yuksek tutun,saglicakla kucaginiza alirsiniz insallah.
 
A
Kadin veya erkek olarak bir konuda dusuncemiz hissiyatimiz vardir. Ancak anne baba olacak kisilerin cocuklari ile ilgili bu kadar sahsi davranmamalari gerekiyor. Dogru ultrasonda pek bir sey gormemis olabilir. Ama bir canin nasil hayata tutundugunu idrak ederse o cana da o cani tasiyan kadina da saygi duyar,sefkatli davranir. Bence mesele insan olma meselesi. Konu sahibi bebeginiz icin moralinizi yuksek tutun,saglicakla kucaginiza alirsiniz insallah.
Amin inşallah çok sağolun :)
 
Ultrasona agu da agu diye bakıp doğduktan sonra yüzüne bakmayı
akıl edemeyen herif doluyken ortalıkta.
Adamı çok gömmeye gerek yok.
Babalık ultrasona bakmakla olmuyor :)

Siz de yorumlara bakıp kocanıza anlamsız dolmayın bence.

Haa hep böyledir.
Gönül almayı bilmez.
Sıkıntı çıkarır durur bir tipse eğer zaten sorun ultrasona verdiği tepkiden çok daha büyük maalesef..
 
Aslında erkeklerin geneline bakıcak olursak babalığı kucaklarına aldıkları an biz kadınlar ise anne rahmine düştüğü ilk an tadıyoruz (anneliği )esas mesele bu olabilir mi :KK68:
 
Ya böyle insanları görünce kendi hamileliğim geliyor aklıma hamile değil kamyon şöförüymüşüm de haberim yokmuş. Erkekler doğumdan sonra anlıyor baba olduğunu ama o da hemen sonra değil çocuk hareketlenmeye kendini sevdirmeye başlayınca. Kapris yapmayı bırakın.
 
Benim eşim hepsine geldi hep onun svde olacağı günlere denk.getirdik .Ama mesela bana kalsa tek gitsem de sallamazdim .Odunum biraz :D onlar ne saniyolsr bikiyomusunuz ultrasonda bakınca çocuğun ağzını ,burnunu filan gorcem :)) eşim 7.ay bitene kadar doktor a bişey diyeneyip çıkınca ee ben el filan görmedim hangisiydi ki diye sorup doktor gösterirken Mel Mel bakıyordu :D ne zaman 7 ay oldu artık yüzü yandan filan netleskeye elleri ayakları filan belirginleşmeye başladı o zaman anladı .Üzülmeyin Rabbim kucağınıza sağlıkla almayı nasip etsin
 
Canım o kadar sıkkın ki... 14 haftalık hamileyim geçen gün ultrason kontrolüm vardı, daha önceki kontrollerime eşim gelememişti kimisinde işten dolayı kimisinde başka sebeplerden ötürü.. ben de sitem ediyodum daha hiç gelmedin bebeği görmedin diye, bu sefer eşimin de gelmesini istiyordum ve randevuyu denk getirdik birlikte gittik, muayene esnasında bir ara baktım eşim gülüyordu sonra muayene bitti doktor çıktı ben toparlanırken eşim yüzüme anlamsız bi şekilde bakıp bunun için mi başımın etini yeyip durdun dedi, anlamadım önce cevap vermedim ama çok bozuldum üzüldüm sonra hastaneden çıkıp arabaya gidene kadar telefonuyla oynadı işle alakalı yazışmaları vardı arabaya binince bişey sordu hala sözün etkisinde olduğum için cevap vermedim yada trip atmış olabilirim inanın ne dediğimi hatırlamıyorum ama yüzüm düşmüştü, yine noldu ya diyip sesini yükseltti ben de as önce söylediğin şey ne demekti açıklar mısın dedim off bi sus aman deyip döndü telefonuyla oynadı, sanki ben suçluymuşum gibi 2 gündür adım atacağı yerde o da benle konuşmuyor konuşmuyoruz. Ne düşünmeliyim ne yapmayalım çaresiz kaldım, bu ilk değil hamileliğimin başında da bu tarz şeyler yaşamıştık hatta öncesinde de çok istikrarlı oturmuş bir evliliğimiz olduğu söylenemez çok zıt karakterleriz ama sıkıntı yokken de çok iyiyizdir, fakat dediğim gibi bu ilk olmadığı için sabrımın tükendiğini hissediyorum sevilmediğimi değer verilmediğimi hissettiriyor bana böyle zamanlarda... boşanmayı düşünmek bebeğime haksızlık mı olur, ailemin yaşayacağı üzüntü hüsran bi yana... tavsiye ve telkinlerinize ihtiyacım var :(
Eşin densizlik etmıs
Ancak
Bir arkadaşımın eşi o kadar da iyi bir eştir
Her randevuya arkadaşımla gitti
Ama Doğum sonrasında demiş ki;
Ben senle geldim ama İnan birşey hissetmıyordum
Doğunca anladım demiş o hissi

Benim eşim de benimle her randevuya gelir
Kalp atısını duymaya gittik ne hissettin dedim bilmem ki dedi:)

Aslında ben de çok yoğun duygularda değildim
Oysaki bebeğimiz tüp bebekti

Ben de eşim de karnım büyüdükçe ve hareketlerini hissettikçe bebeğe daha da bağlandık
Şimdi ödümüz kopuyor birşey olacak diye

Eşin de ya böyle olacak ya Doğumdan snr anlayacak babalığı

Çok durma üzerinde kendini üzme
Burda yazanlarla da gaza gelme
 
Canım o kadar sıkkın ki... 14 haftalık hamileyim geçen gün ultrason kontrolüm vardı, daha önceki kontrollerime eşim gelememişti kimisinde işten dolayı kimisinde başka sebeplerden ötürü.. ben de sitem ediyodum daha hiç gelmedin bebeği görmedin diye, bu sefer eşimin de gelmesini istiyordum ve randevuyu denk getirdik birlikte gittik, muayene esnasında bir ara baktım eşim gülüyordu sonra muayene bitti doktor çıktı ben toparlanırken eşim yüzüme anlamsız bi şekilde bakıp bunun için mi başımın etini yeyip durdun dedi, anlamadım önce cevap vermedim ama çok bozuldum üzüldüm sonra hastaneden çıkıp arabaya gidene kadar telefonuyla oynadı işle alakalı yazışmaları vardı arabaya binince bişey sordu hala sözün etkisinde olduğum için cevap vermedim yada trip atmış olabilirim inanın ne dediğimi hatırlamıyorum ama yüzüm düşmüştü, yine noldu ya diyip sesini yükseltti ben de as önce söylediğin şey ne demekti açıklar mısın dedim off bi sus aman deyip döndü telefonuyla oynadı, sanki ben suçluymuşum gibi 2 gündür adım atacağı yerde o da benle konuşmuyor konuşmuyoruz. Ne düşünmeliyim ne yapmayalım çaresiz kaldım, bu ilk değil hamileliğimin başında da bu tarz şeyler yaşamıştık hatta öncesinde de çok istikrarlı oturmuş bir evliliğimiz olduğu söylenemez çok zıt karakterleriz ama sıkıntı yokken de çok iyiyizdir, fakat dediğim gibi bu ilk olmadığı için sabrımın tükendiğini hissediyorum sevilmediğimi değer verilmediğimi hissettiriyor bana böyle zamanlarda... boşanmayı düşünmek bebeğime haksızlık mı olur, ailemin yaşayacağı üzüntü hüsran bi yana... tavsiye ve telkinlerinize ihtiyacım var :KK43:
bence sen trip atmak yerine güzel ce konuş anlat neye üzüldüğünü ve erkek ler bizim gi deyil benim eşim doğduğunda anladı baba olduğunu yani ultrasyona bakınca bir şey hissetmeleri zor ve böyle şey ler için kendinide bebeğini de üzme boş ver takma
 
Bizde de ben gebelik kontrollerimi hep öğle saatlerime denk getirmeye çalışıyordum sonrasında haftasonu sırf bunun için gitmeyelim diye,bana göre eşimin gelmesi çok çok da önemli birşey değil,iki defa üstüste eşime gidip halledeyim tadında bişiler deyip tek gittim. Bir sonraki kontrolde yine aynı şeyi yapacaktım ki “Sen beni istemiyor musun tek gidip duruyorsun,ben de gelicem iptal et gitme sakın bensiz” dedi. “Doğunca da aynı performansı bekliyorum,bensiz gece uyanma,bensiz altını değiştirme,bensiz bla bla” deyip dalga geçmiştim epey. Ultrason filan hikaye doğunca destek olsun size.
 
Canım o kadar sıkkın ki... 14 haftalık hamileyim geçen gün ultrason kontrolüm vardı, daha önceki kontrollerime eşim gelememişti kimisinde işten dolayı kimisinde başka sebeplerden ötürü.. ben de sitem ediyodum daha hiç gelmedin bebeği görmedin diye, bu sefer eşimin de gelmesini istiyordum ve randevuyu denk getirdik birlikte gittik, muayene esnasında bir ara baktım eşim gülüyordu sonra muayene bitti doktor çıktı ben toparlanırken eşim yüzüme anlamsız bi şekilde bakıp bunun için mi başımın etini yeyip durdun dedi, anlamadım önce cevap vermedim ama çok bozuldum üzüldüm sonra hastaneden çıkıp arabaya gidene kadar telefonuyla oynadı işle alakalı yazışmaları vardı arabaya binince bişey sordu hala sözün etkisinde olduğum için cevap vermedim yada trip atmış olabilirim inanın ne dediğimi hatırlamıyorum ama yüzüm düşmüştü, yine noldu ya diyip sesini yükseltti ben de as önce söylediğin şey ne demekti açıklar mısın dedim off bi sus aman deyip döndü telefonuyla oynadı, sanki ben suçluymuşum gibi 2 gündür adım atacağı yerde o da benle konuşmuyor konuşmuyoruz. Ne düşünmeliyim ne yapmayalım çaresiz kaldım, bu ilk değil hamileliğimin başında da bu tarz şeyler yaşamıştık hatta öncesinde de çok istikrarlı oturmuş bir evliliğimiz olduğu söylenemez çok zıt karakterleriz ama sıkıntı yokken de çok iyiyizdir, fakat dediğim gibi bu ilk olmadığı için sabrımın tükendiğini hissediyorum sevilmediğimi değer verilmediğimi hissettiriyor bana böyle zamanlarda... boşanmayı düşünmek bebeğime haksızlık mı olur, ailemin yaşayacağı üzüntü hüsran bi yana... tavsiye ve telkinlerinize ihtiyacım var :KK43:
Aslinda iki tarafinda birbirine tahammulu kalmamista sudan sebeplerle bardak doluyor gibime geldi. Bunun icin mi geldik demesi uzucu yarin cocuk dogdugunda sana destek yardimci olmayacak gibi seziyorum umarim ustesinden gelebilirsiniz
 
Bi kaç sayfaya baktım herkes üstünde durulacak bi konu değil demiş .Anladığım kadarıyla herkes yalnız gitmiş ki normal olam değil ! Basta bu kadar yalnız kalmaya sesin cikarmazsan sonra çok daha yalnız kalırsın. normali onunda seninle beraber gelip o heyecanı yaşamasıdır.Oyle erkekler o kadar heyecanlı değil deyip geçiştirilecek bir konu değil .Ayrıca 14 haftalık gebelikte bebeğim bir sürü yeri bello oluyor hareket dahi ediyor .Bu safsatalarada inanma .Benim eşim 9 aydır bir gün bile yalnız bırakmadi.Hatta sıra beklerken wc ye gitmesi gerçekse bile gitmedi .Ya sıra gelirse diye .Her defasında da iş yerinden izin aldı .Heyecanla ultrason gününü bekledi her çıkışta da Allah'a şükretti .Bence tepkini çok net belli et ve abarttığını da düşünme .Son derece haklisin .
 
Canım o kadar sıkkın ki... 14 haftalık hamileyim geçen gün ultrason kontrolüm vardı, daha önceki kontrollerime eşim gelememişti kimisinde işten dolayı kimisinde başka sebeplerden ötürü.. ben de sitem ediyodum daha hiç gelmedin bebeği görmedin diye, bu sefer eşimin de gelmesini istiyordum ve randevuyu denk getirdik birlikte gittik, muayene esnasında bir ara baktım eşim gülüyordu sonra muayene bitti doktor çıktı ben toparlanırken eşim yüzüme anlamsız bi şekilde bakıp bunun için mi başımın etini yeyip durdun dedi, anlamadım önce cevap vermedim ama çok bozuldum üzüldüm sonra hastaneden çıkıp arabaya gidene kadar telefonuyla oynadı işle alakalı yazışmaları vardı arabaya binince bişey sordu hala sözün etkisinde olduğum için cevap vermedim yada trip atmış olabilirim inanın ne dediğimi hatırlamıyorum ama yüzüm düşmüştü, yine noldu ya diyip sesini yükseltti ben de as önce söylediğin şey ne demekti açıklar mısın dedim off bi sus aman deyip döndü telefonuyla oynadı, sanki ben suçluymuşum gibi 2 gündür adım atacağı yerde o da benle konuşmuyor konuşmuyoruz. Ne düşünmeliyim ne yapmayalım çaresiz kaldım, bu ilk değil hamileliğimin başında da bu tarz şeyler yaşamıştık hatta öncesinde de çok istikrarlı oturmuş bir evliliğimiz olduğu söylenemez çok zıt karakterleriz ama sıkıntı yokken de çok iyiyizdir, fakat dediğim gibi bu ilk olmadığı için sabrımın tükendiğini hissediyorum sevilmediğimi değer verilmediğimi hissettiriyor bana böyle zamanlarda... boşanmayı düşünmek bebeğime haksızlık mı olur, ailemin yaşayacağı üzüntü hüsran bi yana... tavsiye ve telkinlerinize ihtiyacım var :KK43:
Canim takilma boyle seylere heleki hamilesin hormonlar duygular tavan. Bak bize. 1 tane evladimiz var hadi onda sizin hesap isten hic gelemedi bende takilmadim sahsen gelemedi diye. Bu sefer ikiz hamileyim hastaneye mecbur kendi getirip goturuyor uzak diye. Her ultrasona da giriyor. Tepkisi her seferinde ayni cunki bisey anlamiyor bebegi secemiyor. Ultrason kagidinda tarif ediyorum elleri falan yok basmiyo kafasi. Hatta doktor surasi burasi diye tarif ederken o duvarda ki bebek gelisimini gosteren postere bakiyordu 😂 amannn dogunca mecbur babaligi tadacak suan bisey anlamamasi normal. Hatta sunu da diyim esimin elini karnima koyuyorum bak kipirdiyo diyorum nasir kaplamis ellerim hissetmiyorum diyo 😀 toynak elli diyorum az atisiyoruz konu kapaniyo asla takilmiyorum 8 senedir guddugum koyun huyunu biliyorum artik. Sende zamanla alisirsin herseyine ufak seylere takilma. Bebis saglikla dogsun kucagina alsin o zaman babaligi tadacak.
 
Canım o kadar sıkkın ki... 14 haftalık hamileyim geçen gün ultrason kontrolüm vardı, daha önceki kontrollerime eşim gelememişti kimisinde işten dolayı kimisinde başka sebeplerden ötürü.. ben de sitem ediyodum daha hiç gelmedin bebeği görmedin diye, bu sefer eşimin de gelmesini istiyordum ve randevuyu denk getirdik birlikte gittik, muayene esnasında bir ara baktım eşim gülüyordu sonra muayene bitti doktor çıktı ben toparlanırken eşim yüzüme anlamsız bi şekilde bakıp bunun için mi başımın etini yeyip durdun dedi, anlamadım önce cevap vermedim ama çok bozuldum üzüldüm sonra hastaneden çıkıp arabaya gidene kadar telefonuyla oynadı işle alakalı yazışmaları vardı arabaya binince bişey sordu hala sözün etkisinde olduğum için cevap vermedim yada trip atmış olabilirim inanın ne dediğimi hatırlamıyorum ama yüzüm düşmüştü, yine noldu ya diyip sesini yükseltti ben de as önce söylediğin şey ne demekti açıklar mısın dedim off bi sus aman deyip döndü telefonuyla oynadı, sanki ben suçluymuşum gibi 2 gündür adım atacağı yerde o da benle konuşmuyor konuşmuyoruz. Ne düşünmeliyim ne yapmayalım çaresiz kaldım, bu ilk değil hamileliğimin başında da bu tarz şeyler yaşamıştık hatta öncesinde de çok istikrarlı oturmuş bir evliliğimiz olduğu söylenemez çok zıt karakterleriz ama sıkıntı yokken de çok iyiyizdir, fakat dediğim gibi bu ilk olmadığı için sabrımın tükendiğini hissediyorum sevilmediğimi değer verilmediğimi hissettiriyor bana böyle zamanlarda... boşanmayı düşünmek bebeğime haksızlık mı olur, ailemin yaşayacağı üzüntü hüsran bi yana... tavsiye ve telkinlerinize ihtiyacım var :KK43:
Canım benim ya kıyamam . seni bir kadın olarak o kadar iyi anlıyorum ki .. ☹️
 
Eşinizin beni bunun için mi getirdin demesi kırıcı olmuş gerçekten ama ben iki hamileliğimde ultrason görüntülerinden çok etkilenip heycanlanmadim, eşim de benimle sürekli randevulara gelmedi , geldiğinde her seferinde içeri girmedi benimle mesela, ultrasona çok anlam yüklemedigim için sanırım, eşim de gelsin, heyecandan ölsün, gözleri dolsun, diye bir beklentim olmadı. Şimdi ise çocuklarımızın herşeyiyle ilgilenen bir baba.

Buradan sizi yeren niye hamile kaldınız diyen insanlara da çok aldırış etmeyin, evet evlilik oturmadan bebek fikrine bende sıcak bakmıyorum ama şuan var olan hamileliginizi değiştiremeyiz değil mi? Ben bir hafta önce düşük yaptım mesela, korunmama rağmen hamile kaldım , hamileliğe alışmaya çalışırken bebeğimi kaybettim, bu konularda çok ahkam kesmemek gerektiğini öğretti bu süreç bana.

Çocuk doğmadan önce eşinizle olan genel problemlerinizi çözmeye çalışın, umarım herşey güzel olur bundan sonra sizin için.
 
Degilim canim hic de istemem olmayı ama eşi de degil işte o yuzden anlamasini beklememek lazim. Beklentiler insani üzüyor. Siz soyleyince anlayabiliorum ama herkeste ayni sevecenlik olmuyor ki. Illa ki bisey ifade ediodur ama yuzu gözü secilmio ya mantikla yaklasan biri manevi bi anlam yukleyemio onu kastediorum. Yoksa sizin icin onemini hissedebiliorum gule gule büyütun cocuklarinizi. Annem kardesime hamileyken 12yasindaydim doktor gosterdiginde verdigim tepki oydu ne bu simdi oldum. Hala ayni kafadayim. Kendi cocugum da olsa bu kafa yapim degismez.
yaaa ben sana bir ara bebeğimin hem ultrasyon hemde gerçek halinin fotosunu atayım :KK37:
rabbim isteyen ve hakkı ile büyütecek olan insanların hepsine nasip eylesin
dediğin gibi 14 hafta anlam yüklemek için çok erken ama yine de kalp atışı felan bir baba içinde heyecan verici olduğunu düşünüyorum
 
Bazı mesajları okuyunca gözümün onune bir anım geldi :confused:

Ilk hamileliğimde bebeğin kalp atışlarını açmıştı doktor. Ama bize söylemeden direkt sesi yükseltmişti, tabi ben anladim kalp atışı olduğunu ve gülümsedim. Sadece o kadar. Kafamda pembe pembe kalpler uçuşmadı hiç.

Odadan çıkınca, "Duydun mu kalp atışını?" dedim. O da "yooo ben bir ses duydum ama cihazdan geldi sandim o kalp atisi miydi hic aklima gelmedi" dedi :))

Öküz kocam benim :KK53:
Kızımız şimdi 6 yaşında, kusursuz bir baba oldu bana kalirsa. Ama hamileliğimde hödüktü, Ben de hamilelige çok fazla anlam yüklemiyorum biraz da ondan belki

Biz kârı koca dokunmadan sevemiyoruz galiba. Kucağa alınca işler degisiyo :)

Daha önceki mesajlarımda da söyledim. Yaorigi kabalik hic hos degil. Ama Adamın şuan bir şey hissetmemesi onun kötü baba olacağı anlamına gelmez. Herkesten iyi baba olacak belki de.
 
Gebelikten ötürü fazla duygusal olabilirsiniz bence,doğru değerlendirmeler yapmaya çalışın :dondurma: Kızım 6 aylık olana kadar normal bir insan değildim. Çevrem de olan her şey benim kötülüğüme olur gibi geliyordu. hamilelik bunun zirve noktasıydı zaten... Bence doğunca; gelmeni istemem ultrason için değil bunun içindi dersiniz :halay:Kadınlar daha hamileyken anne oluyorlar ama babalar o çocuk doğmadan baba olamıyorlar. aynı duyguları ancak kucaklarına aldıklarında hissediyorlar. Eminim çok sevecektir...
 
Back
X