Evleneli 7 ay oldu. Evlenmeden önce eşya alımı sırasında kaynanamla sorunlar yaşadım ve hep sessiz kaldım. Evlenince yaşadığım kötü olaylar su yüzüne vurdu ve eşimin annesine yalancı çok kurnaz bir şeytan dedim.(eşimin bekar erkek kardeşini bana kışkırtıp laf sokyuruyo delikanlı olacak bir de ağzında anansından duyduğu karı lafları var ) Şuan haksız göründüğümün farkındayım ama gerçek hiç öyle değil. Anlatsam çok uzun sürer. Son olaya odaklanmanızı istiyorum. 2 gün önce saçımı boyatmak istiyorum dedim. Eşim de boyatma masraf olur dedi. Bende senin annen boyatıyo ve düğünden önce de boyattı bir de sorunca herkesin içinde yoo boyatmadım diye yalan söyledi dedim. Ben öyle deyince kafana annem kadar taş düşsün dedi sizin evi kim yönetiyor dedim seni ilgilendirmez diye cevap verdi ve yatakta izlediği filmin sesini kısmadı. Ben de sabah son ses müzik açtım uyanıp öbür odaya gitti. 2 gündür hiç konuşmadık. Beraber yemek yemedik ayrı odalarda uyuduk. Sabah işe yüzüğünü takmadan gitmiş ve beni görmesine rağmen tek kelime etmedi. 2 gündür balkonda uyuyorum uyunmayacak bir yer değil ama ben onun eşiyim gelip bir kez bile bakmadı bana . Oysa beni kaldırıp hadi yatağına geç demesini bekledim.Gözlerini kaçırıyor yüzüme asla bakmıyor. Ben normalde küs kalan konuşmayan bir insan değilim bu davranışı beni sinirlendiriyor . Ancak her zaman da ben gönül alamam kendime saygımı kaybedemem. Sizce ne yapmam gerek bu akşam nasıl davranmalıyım. Üzgünüm ve sessizlik kalbimi daha da kırıyor beni sevmediğini düşünüyorum. Şuan kalkıp gidebilirim hiçbir şey yapmadan ama yuvama zarar verecek fevri davranışlardan kaçınıyorum. Onun ne düşündüğüne dair fikrim olmaması da beni hem üzüyor hem geriyor.