Mrb arkadaşlar 3 senelik evliyim.Görenlerin imrendiği bir evliliğe sahiptim. Eşim eskiden dünyalar iyisi, melek gibi, beni asla kırmayan, çok nazik, düşünceli bir insandı. Fakat son zamanlarda çok değişti. Beni daha kolay kırabiliyor ve artık kelimelerine dikkat etmiyor. Bendede hata var elbet ama ben hep alttan alan taraf oldum.Özürler dileyen, tükürdüğünü yalayan, onu pohpohlayan hep ben oldum. Maalesef son kavgamızda bana "Senin gibi eş olmaz olsun, senden arkadaş bile olmaz" dedi. Çok ağrıma gitti. Çok çok üzüldüm ve hala ağlıyorum. Ben kesinlikle artık onunla konuşmak istemiyorum. Hemde çok uzun süre.. Ama önümüz bayram 1.gün onun ailesine gidilecek ve geceye kadar kalınacak, 2.gün ise akraba ziyaretleri o da gece biter.. Ben eşimle aynı ortamda bulunmak istemiyorum.Bulunsamda onunla konuşmycağım için herkes küs olduğumuzu anlıycak. Lütfen bana bi çare, yol gösterirseniz sevinirim.
Not: İlk icraatım onun yastığını ve pijamasını oturma odasına koymak oldu. Bana yaşattıklarını kendide yaşasın hemde kat kat inşallah
