- 28 Ekim 2016
- 3.382
- 3.425
- 133
Benim hayalimde; yanında hiç sıkılmadığın, sabahtan akşama özleyip hiç ayrı kalamadığın, birbirinizi mutlu etmek için çabaladığın, aileden arkadaştan öteye koyduğun, tartışma sonrası birkaç saatte eski hale dönebildiğin, sarılmadan duramadığın bir ilişki vardı. Eşimle hep bir şeyler eksik, olmuyor. Çok kendi halinde. İnatçı, dediğim dedik. Bir şey söylerim yok der neden derim tersler. Böyle biri yani. Saatlerce konusuyoruz ama birbirimizi anlamıyoruz. Bi anlatamadım ona herkesin farklı şeylerden mutlu olacağını. En son ya ayrılalım ya da bi şeyler düzelsin artık dedim. Tamam gidelim mahkemeye boşanalım ondan sonra mutlu mu olacaksın dedi. Ne ayrılmak istiyoruz ne isteklerimizden taviz veriyoruz. Peki bundan sonra oldurabilir miyiz? Nasıl birbirimizi anlamaya başlar, bağlanır, huzur veririz? Ayrılacaksam da hiç keşkem olmasın istiyorum. Burada çok takılıyorum ama kendi evliliğimi yoluna koyamadım. Tavsiyelere ihtiyacım var..