Yani benim kendimce anladığım ;
Yani benim kendimce anladığım ;
Bu tür insanlar çok fazla kendilerine odaklı yaşıyorlar,müthiş bir sevgi açlıkları var ama sorsan hiç kimseyi umursamıyorlardır.
Yani kendileri ile barışık değiller içleri ile dışları farklı.İçte onay bekleyen bir çocuk dışta sözde kimseyi takmayan bir erkek haliyle onların bu çelişkili yapıları ilişkilerine de yansıyor.
Ve benim görebildiğim bu tür insanlar sizinde söylediğiniz gibi onlara karşı iyi oldukça kabalıkta daha da aşırıya kaçıyorlar sanki yılların öfkesini sizden çıkarırı gibi.
Son noktaya kadar insanı zorluyorlar çünkü hayatta tek amaçları var bakalım bu kişi beni en kötü halimle bile sevecek mi?Bunu görmeye bu güveni sağlamaya çalışıyorlar....
Ay cok benziyor yasadiklarim. Benim esimde öyle, aileme karsi hep bir negatif. Bende ezdirmiyorum ailemi ama aynen dediginizgibi esimin ses tonundan bile anliyorum onlara karsi olan tutumunu. Bu cok üzüyor beni.
Beni esimn aileside cok iyi. Yapici insanlar. Kücügünden büyügüne kadar. Bazen bende icimden diyorum, bende onun ailesine soguk davranayimda görsün bir ne demekmis, benim hissettiklrimi hissetsin diyorum. Ama aileine kiyamiyorm, onlarin sucu ne diyorum,adamlar beni kendi kizlarindan farkli görmüyor.
Esimde eskiye oranla iyi ama aynen bende bittim. Dedginiz gibi dayak ve ihanet olmayinca bosanirsam pisman olurum gibi geliyor banada. Sizde bilirsiniz böylesi daha zor, gitmekle kalma arasinda insan sürekli. Dayak veya ihanet olsa ceker gider insan ama bu farkl birsey yasamayan bilemez.
Bu sabah ise giderken bile sorun cikardi. Ben her sabah kalkip kahvalti hazirliyorum onu saat 6.30'da, sonra tekrar yatiyorum eger isim olmazsa. Bir tepsiye hepsini hazirlayip uyandiriyorum onu, cayini bardaga koymuyum sogumasin diye, bu yüzden tepsi mutfakta duruyor, kendi cayini alip salona götürüyor. Neymis bundan sonra tepsisi salonda olacakmis, birde kendi tabiri "havaya "küfür etti, erkeklerin o cok meshur vardirya yazmayayim simdi. Ben sabah kalkip ona hazirlik yapayim oun yaptiga bakin. Ben onu düsünüym, cayi sogumasin diye bardagi doldurup tepsiyi götürmüyorum. Biktim artik yemin ederim.
Yani benim kendimce anladığım ;
Bu tür insanlar çok fazla kendilerine odaklı yaşıyorlar,müthiş bir sevgi açlıkları var ama sorsan hiç kimseyi umursamıyorlardır.
Yani kendileri ile barışık değiller içleri ile dışları farklı.İçte onay bekleyen bir çocuk dışta sözde kimseyi takmayan bir erkek haliyle onların bu çelişkili yapıları ilişkilerine de yansıyor.
Ve benim görebildiğim bu tür insanlar sizinde söylediğiniz gibi onlara karşı iyi oldukça kabalıkta daha da aşırıya kaçıyorlar sanki yılların öfkesini sizden çıkarırı gibi.
Son noktaya kadar insanı zorluyorlar çünkü hayatta tek amaçları var bakalım bu kişi beni en kötü halimle bile sevecek mi?Bunu görmeye bu güveni sağlamaya çalışıyorlar....
Ama anlattıklarında asıl sorun öfkesi değil ki benim anladığım öfke asıl sorunun dışa yansıması ama sanırım sen ben onu böyle kabul ettim yeter ki öfkeli olmasın diyorsan bak o zamanda şöyle bir sorun var gerçek problemi ortaya çıkarmadan sadece öfkeye odaklanırsanız zamanla kavga etmemek için birbirinizden uzaklaşırsınız ve birbirine soğuk iki ev arkadaşı olursunuz ama tartışma da olmaz....Tek sorun öfkesi. Onu yenerse sorunumuz kalmayacak.
Peki canım sen ne yaptın?Nasıl bir çözüm ürettin?Tespitiniz kesinlikle çok doğru,
Konu sahibi ile benzer şeyler yaşamış ve hala da zaman zaman yaşayan biri olarak kesinlikle katılıyorum size
Evet o havaya küfür etmeler çok meşhur zaten ..
Çok iyi anlıyorum ben de sizi, sizin sabah ki konu incir çekirdeğini doldurmayacak bir mevzu,
ne yani isteklerini insan gibi söylese, bir insan her isteğini kalp kırarak mı yaptırma yoluna gider .
Ben normalde çok sakin yapılı bir insandım, kavga etmeyi evlendikten sonra öğrendim diyebilirim.
Ama eşim basit şeylere büyük öfke nöbetleri geçiren kalp kırmaktan korkmayan bir insan olduğu için
ben de ona karşı resmen çirkef oldum,
Şimdi bana o tarz tavırlar sergilediğinde nerede olursak olalım rezil olmaktan ya da sonucun nereye
varayacağından artık korkmuyorum, hele bir de haklıysam ben de aynı şekilde resti çekip karşılık veriyorum .
Ben böyle yaptıkça gördüm ki o sindi, kendini düzeltmek için çabalamaya başladı .
Ama ben olmadığım bir insan haline dönüştüm ve bu beni çok yordu .
Eski benliğimi çok özlüyorum, evliliğimin en başlarında ürkek kavga çıkmasından korkan neye uğradığımı
anlamaya çabalayan biriydim, o şaşkınlıkla çok hatalar yaptım.
Şimdi de tahamülüm kalmadı eşime karşı çok tahamülsüzüm .
Eminim sizin de psikolojiniz çok bozulmuştur aynı benim gibi eşiniz umarım kabul eder bir danışmana gitmeyi .
Ben bazen bireysel olarak da gitmeyi düşünüyorum, nasıl olsa o da bana eşlik etmek zorunda kalacak
ama şuan küçük bir ilçe de yaşıyorum ve çalışıyorum bu yüzden izin almam problem
olduğu için gidemiyorum .
Eğer bireysel olarak gidebilme imkanınız varsa önce siz gidin bu da bir adım olabilir aslında ilişkiniz için,
bir uzman tavsiye alıp eşine yaklaşımını bu tavsiyelere şekillendirmek çok daha etkili olacaktır.
Ama anlattıklarında asıl sorun öfkesi değil ki benim anladığım öfke asıl sorunun dışa yansıması ama sanırım sen ben onu böyle kabul ettim yeter ki öfkeli olmasın diyorsan bak o zamanda şöyle bir sorun var gerçek problemi ortaya çıkarmadan sadece öfkeye odaklanırsanız zamanla kavga etmemek için birbirinizden uzaklaşırsınız ve birbirine soğuk iki ev arkadaşı olursunuz ama tartışma da olmaz.
Çok doğru değerlendirmelerin var senin aklın ve sabrın bu ilşkiyi ayakta tutacaktır diye düşünüyorum ama lütfen kendi sağlığına dikkat et kendini tüketme canım.... Iste ona olan öfkesini aslinda benim ve diger insanlarin üzerine atiyor ben böyle degerlendiriyorum.
Peki canım sen ne yaptın?Nasıl bir çözüm ürettin?
Çok doğru değerlendirmelerin var senin aklın ve sabrın bu ilşkiyi ayakta tutacaktır diye düşünüyorum ama lütfen kendi sağlığına dikkat et kendini tüketme canım.
Sana yaptıklarını ona yaşatmışsın.O da anlamış çok şükür.O benim her kalbimi kırdığında, her öfke gösterdiğinde ben de aynı şekilde cevap verdim ona.
Önceleri dışarıdaysak utanır sussun diye uğraşır alttan alırdım,
Sonraları ben de korkmadım rezil olmaktan,
eşim ne zaman o kötü hale bürünse, tepkilerini bana o hal de
gösterse ben de resti çektim kavgamı ettim küslüğümü sürdürdüm ve asla hatasını anlayana kadar geri adım atmadım.
Sonra baktım ara ara tepkileri yumuşamaya başladı ben de kendini doğru düzgün anlattığı,
normal tepkiler verdiği sürece dinledim hatalıysam da gönlünü aldım .
Ceza ödül yöntemi gibi yani o bir adım atsa ben iki attım,
ama eşim ne zaman öfke nöbetlerine girse ben daha
çok duvar ördüm .
Şuan çabalıyor,
şu aralar da evliliğimiz oturmaya başladı ama ben çok yıprandım .
Onunla her tartıştığımda inanılmaz bir yorgunluk hissettim kendimde bedenen de ruhen de .
Dişlerimi sıkmaktan dolgumu kırdığım zamanlarım oldu ..
Şu an artık eskisi gibi değil ama ben tahammül denen şeyi kaybettim.
Şuan ki aklım olsaydı kesinlikle şart koşardım tedavi olması için .
Ama şunu anladım insan zora gelince de kendini terbiye etmeyi, davranışlarına sınır getirmeyi başarabiliyormuş.
O benim her kalbimi kırdığında, her öfke gösterdiğinde ben de aynı şekilde cevap verdim ona.
Önceleri dışarıdaysak utanır sussun diye uğraşır alttan alırdım,
Sonraları ben de korkmadım rezil olmaktan,
eşim ne zaman o kötü hale bürünse, tepkilerini bana o hal de
gösterse ben de resti çektim kavgamı ettim küslüğümü sürdürdüm ve asla hatasını anlayana kadar geri adım atmadım.
Sonra baktım ara ara tepkileri yumuşamaya başladı ben de kendini doğru düzgün anlattığı,
normal tepkiler verdiği sürece dinledim hatalıysam da gönlünü aldım .
Ceza ödül yöntemi gibi yani o bir adım atsa ben iki attım,
ama eşim ne zaman öfke nöbetlerine girse ben daha
çok duvar ördüm .
Şuan çabalıyor,
şu aralar da evliliğimiz oturmaya başladı ama ben çok yıprandım .
Onunla her tartıştığımda inanılmaz bir yorgunluk hissettim kendimde bedenen de ruhen de .
Dişlerimi sıkmaktan dolgumu kırdığım zamanlarım oldu ..
Şu an artık eskisi gibi değil ama ben tahammül denen şeyi kaybettim.
Şuan ki aklım olsaydı kesinlikle şart koşardım tedavi olması için .
Ama şunu anladım insan zora gelince de kendini terbiye etmeyi, davranışlarına sınır getirmeyi başarabiliyormuş.
Benim esimde de vardi disaridayken milletin icinde tepki verme olayi. Kac kere milletin yaninda yapma dedim, anlamadi. Utaniyorum insanlarin icinde, sinirlendirmemeye calisiyorum. Degismezse eger belki zamanla bende artik tepki verecegim, ki olur bu eminim, eger benim kimi tartismalardan kacan bir insan artik tirnaklarini göstermeye basladiysa buda olur. Cünkü bi yerden sonra gercekten doluyorsunuz, sabir sabir bir yere kadar.
Birde dediginiz durum var, evlilik yerine oturduktan sonra huysuz bir esi olan insanda zaten mecal kalmiyor. Bunun örnekleri cok etrafimizda.
Kesinlikle katiliyorum, insan isterse herseyi yapabilir. Ben bir kadin taniyorum, esi o kadar sakin ki, adam bir aksam "yinemi pirasa yiyecegiz" dedi diye, kadin sinirle gidip tencereyi cöpe dökmüs. Eminim adam cok sakin söylemistir cünkü yapi olarak sert biri degil. Kadin ben ona göremi yemek yapacagim sofraya ne gelitiriliyorsa yer, yemezse cöp yer diyor. Bizimkilere öyle eli masali kadin lazim iste. Sans ya. Gercekten insanda sans olacak.
Anlattiklariniz sanki beni anlatiyor. Ayna gibisiniz bana. Bende evlenmedne önce cok sakin ve sabirliydim, kimseyi incitmek istemezdim, esimle evlendim ayni tavrim esime karsida devam etti. 2 yilin sonunda artik dayanamadim ve artik bende sizin dediginiz gibi esime karsi cirkef biri oldum ciktim. Arkadasim var benzer seyleri yasayan, diyori insani zorla kötü insan olmak zorunda birakiyorlar. Hakikatende öyle. Siz istemiyorsunuz öyle olmayi, kisiliginize ters ama zorla yapiyorlar, zorla cirkef ol diyorlar resmen. Zaten problemlerin cogu en basta tepki vermemekte basliyor. Ben eminim biz esimle sevgiliyken, esimin ilk hatasinda disimi gösterseydim, ya pusardi ya da benimle evlenmezdi, onun nazini cekemiyorum diye. Ama ben alttan aldim bazi seyleri, belki görmek istemedim. Hatanin en büyügü bende, ben kendi kendimi soktum bu duruma.
Bi ara bende psikologa gitmeyi düsündüm tek basina. Benimde bozuldu tabi psikolojim. Ama sadece ben fedakarlik yaparsam, yine yipranirim, beraber gitsek daha verimli olur gibi geliyor bana. Kac senelik evlisiniz siz bu arada? cocuk var mi?
Benim esimde de var disaridayken milletin icinde tepki verme olayi. Kac kere milletin yaninda yapma dedim, anlamadi. Utaniyorum insanlarin icinde, sinirlendirmemeye calisiyorum. Degismezse eger belki zamanla bende artik tepki verecegim, ki olur bu eminim, eger benim gimi tartismalardan kacan bir insan artik tirnaklarini göstermeye basladiysa buda olur. Cünkü bi yerden sonra gercekten doluyorsunuz, sabir sabir bir yere kadar.
Birde dediginiz durum var, evlilik yerine oturduktan sonra huysuz bir esi olan insanda zaten mecal kalmiyor. Bunun örnekleri cok etrafimizda.
Kesinlikle katiliyorum, insan isterse herseyi yapabilir. Ben bir kadin taniyorum, esi o kadar sakin ki, adam bir aksam "yinemi pirasa yiyecegiz" dedi diye, kadin sinirle gidip tencereyi cöpe dökmüs. Eminim adam cok sakin söylemistir cünkü yapi olarak sert biri degil. Kadin ben ona göremi yemek yapacagim sofraya ne gelitiriliyorsa yer, yemezse cöp yer diyor. Bizimkilere öyle eli masali kadin lazim iste. Sans ya. Gercekten insanda sans olacak
Sana yaptıklarını ona yaşatmışsın.O da anlamış çok şükür.
Senin yıpranman ise çözümün yan etkisi olmuş:)) Ruhun kavga etmek istemezken sırf ona gösterebilmek için çirkinleşmeye kendini zorlamışsın.Dolgunu kıracak kadar sabretmek....
Artık yemeği pişirdin sıra afiyetle yemeğe geldi denir ya inşallah sende bundan sonra emeklerinin karşılığını alır hep mutlu olursun.Sen kendi yaralarını da sarabilecek yetenekte bir kadınsın...
Biz 13 ay içerisinde evlendik, 2 yıl 3 aydır da evliyiz ..
Farklı şehirlerdeydik zaten herşey bir an da gelişti. Tanımıyordum eşimi evlendiğimde ama çok aşıktım .
O da bana sevgisini çok güzel bir biçimde gösteriyordu, eşimin beni sevme şekline hayrandım şimdi hatırladıkça gülümsüyorum .
Çocuğumuz yok, evliliğimiz oturmadan da kesinlikle düşünmüyorum ..
Eşim çok istiyor, hatta daha dün konusu geçti ...
Pazar günü bana yardımcı ol ben çabalıyorum evliliğimizi oturtmak için gibi konuşmalar yaptı,
Dün de çocuk istediğini söyledi ben de aynen dünkü kelimelerini hatırlattım ve ekledim
Dün ki konuşmadan sonra bugün çocuk konuşmak sence de biraz saçma, uygunsuz olmuyor mu diye
Sadece sustu .. ..
Önceden olsa bana o laf için yapmadığını bırakmazdı ..
Kendisiyle de çok çelişen tarafları da var yani ..
Çok haklısınız en başta diş göstermeyi bilmediğimizden oldu belki de ..
Ben de aynayla konuşur gibiyim yukarıda ki yazıda içimi okudunuz .
Aynen de öyle insanı zorla kötü yapıyorlar ama benim öğretilen kötülük kötülükle çözülemezdi ..
Asla değiştiğine de inanmıyorum sadece kendini tutuyor, sindi ..
Ama kendini törpüledi de buna inanıyorum ..
Gerçekten yaşayan bilirmiş, Allah beterinden korusun ama bu durum da çok zor gerçekten .
Farkli sehirler ve ülkelerde olmakta bir dezavantaj. Bizde öyleydik. Gerci öyle olmamiza ragmen esimin azda olsa biraz huyuz biri oldugunu biliyordum, ama bugün yaptigi seylerin hic birini yapmiyordu ki. Yanyana olsaydik devamli belki yapardi. Kesin yapardi. Ozaman bende daha net görürdüm belki bazi seyleri.
Bizede 4 yil oldu, bende cocuk istemiyorum suan. Evlenmeden önce esim evlendikten sonra hemen olsun istemisti, iyi ki o an safligima yenik düsmedim. Cocuk konusunda bastan kararliydim, 2 sene bekleyecegiz dedim, belkide o yüzden kandiramadi beni kararli oldugum icin. Simdi aradan 4 yil gecti. Islerimizde bi ara yolunda gitmeyince cocugu o yüzden yapmadik 2 yilin ardindan, simdi diyorum ki her iste bir hayir vardir, iyi ki ozaman islerimiz yolunda gitmemis, iyi ki cocuk yapmamisiz. Kendimi gectim, cocugumun anne-babanin birbirini düsman gibi yedigi bir ortamda ortamda büyümesini asla istemem. Bence sizde bu konuda cok mantikli düsünüyorsunuz. Önce evliligin oturmasi sart.
Siz gercekten kisa sürede törpülemissiniz bazi yönlerini. Aferin size, ben saf gibi 2 sene sustum, belki o 2 sene susmasaydim, simdiye evliligim oturmustu. Esimde bazi konularda biraz daha geri adim atiyor artik, eskiye göre iyi ama aynen size katiliyorum ve degistigine inanmiyorum bende. Sadece o da artik benim gibi bazen sorun cikmasin bagirmasin su susayim diye düsünüyor, bunu biliyorum. O yüzden bizim yolumuz daha cok uzun, sancili bir sürec olacak ama ya düzelecek ya düzelecek.
Amin Allah basta dert vermesin, ama zor gercekten, cok zor.
ama sen pohpohlanmayı seven biri misinKupkek ya ben buna sinir oluyorum.Yani bana tamam deyip sonra bildiğini yapan kişi benim gazabımı üstüne çeker
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?