Eşinizin sizi ezmeye çalıştığından bahsetmiştim. Eşiniz ne gibi sile konularında sizi ezmeye çalışıyor. Kardeşiniz hangi konuya istinaden tepki verdi.?
Aslında çözüm sizde ve ailenizde. İlk başlarda babanızın eşinize karşı bir güveni söz konusu. Yanlız bu güven babanızdan kaybolmuş. Burada size çok büyük rol düşüyor. Ailenizi hiç bir şekilde eşinizle muhatap etmeyeceksiniz. Babanızın ve eşinizin söyledikleri sizde kalsın. Laf taşımakta suyu taşırır. Babanıza ve eşinize güven telkin etmek yönetmek size düşüyor. yani eşinizden gönderilmiş gibi, babanızın seveceği bir hediye alın üzerine babacığım biricik oğlundan..... Sizi üzdüm. V. S. Notlarla birbirinden habersiz karşılıklı hediye gönderin. Arayı ısıtın.
Olaylar çok değişti. Eşinizin çevresinden uzaklaşması ve yabancı bir ortama gelmesi çok fazla derinden yakalamış. Eşinizin acil bir psikiyatriste ihtiyacı var öfke kontrolu yok. Yanlız korkum şu eşinizi psikiyatriste nasıl ikna edeceksiniz.
Çevrenizde hatrı sayılır sevdiği saydığı ondan ağır biri vasıtasıyla ikna olabilir.
Eski konularimi okumus olanlar esimle problemlerimin oldugunu bilirler.
Kisaca esimin hep kendini ezirmek istememe gibi bir istegi var. Kimseye eyvallahi olmayan (kendi anne babasi dahil, özellikle babaya karsi) bir yapisi var.. Bir diger mevzuda beni ailemin yaninda cok rencide ederdi eskiden, simdi biraz biraz ailemin beni ezdirmeyecegini anladiktan sonra o huyundan vazgecti. Hala yalnizken yapmaya calisir ama eskiye göre az. Simdide ailemle sorunlu. Ailem beni tuttugu icin onlarla sorun yasiyor, konusuyorlar ama ben diken üstündeyim ne Zaman ne olacak diye bekliyorum. Cok yoruldum artik.
Esimde bir eziklik psikolojisi var. Ona biri karsi gelse, hemen ondan soguyor. AsIk suratli, hayata hep negatif bakan bir insan.Gecmiste baba sevgisinden mahrum kaldigi icin olabilir belki, biraz aksi bir adammis kayinbabam. Kayinvalidemde biraz pofpoflamis. Yani cok celiskili büyümüs bir adam. Suan 30 yasinda.
Ben bu adami bu saatten sonra egitebilir miyim? Ne yapmaliyim? Ayrilmak istemiyorum, ama mutsuzum cünkü cok tartisiyoruz, cok yipraniyoruz. Istedigim tek sey herseyi iyi olmasi. Esim eskiye göre biraz daha iyi, o yüzden düzelecegine dair umut var icimde. Nasil yardim edebilirim ona? Psikolaga mi gidelim desem?
ben bu adamı bu kadını eğitebilir miyim diyerekten bir evlilik yürümez insanların karakterleri değişmez sadece törpülenebilir..köpek eğitmiyorsunuz yani yanlış anlamayın sakın..sadece eşinizde aşağılık kompleksi varsa (ki var) psikiyatrik yardım alabilirsiniz,bu karakterinin sebep olduğu durumlara yoğunlaşır törpülenmesi sağlanabilir..saygılarımla.Eski konularimi okumus olanlar esimle problemlerimin oldugunu bilirler.
Kisaca esimin hep kendini ezirmek istememe gibi bir istegi var. Kimseye eyvallahi olmayan (kendi anne babasi dahil, özellikle babaya karsi) bir yapisi var.. Bir diger mevzuda beni ailemin yaninda cok rencide ederdi eskiden, simdi biraz biraz ailemin beni ezdirmeyecegini anladiktan sonra o huyundan vazgecti. Hala yalnizken yapmaya calisir ama eskiye göre az. Simdide ailemle sorunlu. Ailem beni tuttugu icin onlarla sorun yasiyor, konusuyorlar ama ben diken üstündeyim ne Zaman ne olacak diye bekliyorum. Cok yoruldum artik.
Esimde bir eziklik psikolojisi var. Ona biri karsi gelse, hemen ondan soguyor. AsIk suratli, hayata hep negatif bakan bir insan.Gecmiste baba sevgisinden mahrum kaldigi icin olabilir belki, biraz aksi bir adammis kayinbabam. Kayinvalidemde biraz pofpoflamis. Yani cok celiskili büyümüs bir adam. Suan 30 yasinda.
Ben bu adami bu saatten sonra egitebilir miyim? Ne yapmaliyim? Ayrilmak istemiyorum, ama mutsuzum cünkü cok tartisiyoruz, cok yipraniyoruz. Istedigim tek sey herseyi iyi olmasi. Esim eskiye göre biraz daha iyi, o yüzden düzelecegine dair umut var icimde. Nasil yardim edebilirim ona? Psikolaga mi gidelim desem?
Sabret cevap verme o zaman daha iyi anliyor ama zaman geciyor benim esimde ayni senin esine benziyor basta cok zorland agladim cok sükür biraz duzeldi ama tamen duzelmiyor bana sinirlendimi susup cevap vermiyorum hatasini anlasin diye..Eski konularimi okumus olanlar esimle problemlerimin oldugunu bilirler.
Kisaca esimin hep kendini ezirmek istememe gibi bir istegi var. Kimseye eyvallahi olmayan (kendi anne babasi dahil, özellikle babaya karsi) bir yapisi var.. Bir diger mevzuda beni ailemin yaninda cok rencide ederdi eskiden, simdi biraz biraz ailemin beni ezdirmeyecegini anladiktan sonra o huyundan vazgecti. Hala yalnizken yapmaya calisir ama eskiye göre az. Simdide ailemle sorunlu. Ailem beni tuttugu icin onlarla sorun yasiyor, konusuyorlar ama ben diken üstündeyim ne Zaman ne olacak diye bekliyorum. Cok yoruldum artik.
Esimde bir eziklik psikolojisi var. Ona biri karsi gelse, hemen ondan soguyor. AsIk suratli, hayata hep negatif bakan bir insan.Gecmiste baba sevgisinden mahrum kaldigi icin olabilir belki, biraz aksi bir adammis kayinbabam. Kayinvalidemde biraz pofpoflamis. Yani cok celiskili büyümüs bir adam. Suan 30 yasinda.
Ben bu adami bu saatten sonra egitebilir miyim? Ne yapmaliyim? Ayrilmak istemiyorum, ama mutsuzum cünkü cok tartisiyoruz, cok yipraniyoruz. Istedigim tek sey herseyi iyi olmasi. Esim eskiye göre biraz daha iyi, o yüzden düzelecegine dair umut var icimde. Nasil yardim edebilirim ona? Psikolaga mi gidelim desem?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?