Esimle sorunlarim cözülür mü yoksa bosanmali miyim?

gulbeyaz13 .!.:

Sevgili konu sahibi, diyelim ki boşanmadiniz, düzeldi hersey hamile kaldınız. Tam siz 6 aylık gebeyken ya da ne bileyim yeni doğum yapmışken eşinizin sizi yine yarı yolda bırakmayıp annesinin evine gitmeyeceğinin garantisi var mı? Sen beni zorladın ben istememiştim diyip işin içinden çıkabilir.
Ben olsam güvenmezdim.

Genişletmek için tıkla...

serenity_ap .!.:

Merhaba kizlar,

Hayatimin en zor dönemlerini yasiyorum, anlatip tavsiye almak istedim. Esim narsistik bazi davranislari olan, sorumluluktan kacan biri. Ama bana olan sevgisine de eminim. O sinirli, gergin olmadigi zamanlarda cok iyi anlasiyoruz. Eger ben her hangi bir istekte talepte bulunmazsam cok iyi anlasip gidiyoruz. Biraz saf oldugum icin galiba hep bu sevgiden dolayi düzelebilecegini düsünmüstüm, ama sanirim onun bu sorumluluk korkusu bana olan sevgisinden daha büyük.

Yaz sonu jinekologa genel kontrole gittigimde yumurta sayimin cok az oldugunu ögrendim. Hatta amh testi yaptirdim o da 0.30 cikti maalesef. Doktorum hemen denemeye baslayin, olmazsa tüp bebek dedi. Esimle aramizda cocuk konusu hep sorundu. Ben cok istiyorum, o emin degildi. Doktordan bu haberi alinca ilk basta hemen denemeye baslayalim dedi. Arada 10 gün kadar gecti ve bir anda vazgecti. Hatta iliskimizi sorgulamaya basladi. Ardindan evden ayrilip annesinin evine gitti biraz düsünmek istedigini söyleyerek. Eve geri döndü ve bir süre sonra da bosanmak istedigini söyledi. Nedeni her gün degisiyor, ama ana sebep sanirim cocuk sahibi olmak istememesi. Bazen benim eskiden yaptigim her hangi bir kötü davranisi da söylüyor ama genel olarak ben cocuk istemiyorum ve mutlu olacagimiza inanmiyorum diyor. Beni cok sevdigini ama sevginin yetmedigini söylüyor. Ayrica o cocuk istemedigi icin beni oyalamanin dogru olmadigini söylüyor.

Yasim 33, ve ayrilirsak bu degerlerle (amh: 0.30) hic bir zaman cocuk sahibi olamamaktan korkuyorum. Tabi ayrilmazsak da olmaz gibi ama ya süpriz gebelik olursa diye umut ediyorum.

Inanilmaz zor bir durumdayim, beynim düzgün calisamiyor. Bana bu zor durumumda yaptiklarini ve diger davranislarini düsününce bosanmak en iyisi diyorum, ama hem onu cok seviyorum hem de galiba yalniz olmaktan cok korktugum icin asla ayrilmak istemiyorum. Böyle böyle bana ne istese yaptiriyor.

Bu arada bosanalim dedigi halde hala birlikteyiz, son bir kac haftadir da asiri iyi davraniyor. Ama konu acilinca bosanma asamasinda oldugumuzu söylüyor. Sizce ne yapmaliyim?

Genişletmek için tıkla...

serenity_ap .!.:

Merhaba kizlar,

Hayatimin en zor dönemlerini yasiyorum, anlatip tavsiye almak istedim. Esim narsistik bazi davranislari olan, sorumluluktan kacan biri. Ama bana olan sevgisine de eminim. O sinirli, gergin olmadigi zamanlarda cok iyi anlasiyoruz. Eger ben her hangi bir istekte talepte bulunmazsam cok iyi anlasip gidiyoruz. Biraz saf oldugum icin galiba hep bu sevgiden dolayi düzelebilecegini düsünmüstüm, ama sanirim onun bu sorumluluk korkusu bana olan sevgisinden daha büyük.

Yaz sonu jinekologa genel kontrole gittigimde yumurta sayimin cok az oldugunu ögrendim. Hatta amh testi yaptirdim o da 0.30 cikti maalesef. Doktorum hemen denemeye baslayin, olmazsa tüp bebek dedi. Esimle aramizda cocuk konusu hep sorundu. Ben cok istiyorum, o emin degildi. Doktordan bu haberi alinca ilk basta hemen denemeye baslayalim dedi. Arada 10 gün kadar gecti ve bir anda vazgecti. Hatta iliskimizi sorgulamaya basladi. Ardindan evden ayrilip annesinin evine gitti biraz düsünmek istedigini söyleyerek. Eve geri döndü ve bir süre sonra da bosanmak istedigini söyledi. Nedeni her gün degisiyor, ama ana sebep sanirim cocuk sahibi olmak istememesi. Bazen benim eskiden yaptigim her hangi bir kötü davranisi da söylüyor ama genel olarak ben cocuk istemiyorum ve mutlu olacagimiza inanmiyorum diyor. Beni cok sevdigini ama sevginin yetmedigini söylüyor. Ayrica o cocuk istemedigi icin beni oyalamanin dogru olmadigini söylüyor.

Yasim 33, ve ayrilirsak bu degerlerle (amh: 0.30) hic bir zaman cocuk sahibi olamamaktan korkuyorum. Tabi ayrilmazsak da olmaz gibi ama ya süpriz gebelik olursa diye umut ediyorum.

Inanilmaz zor bir durumdayim, beynim düzgün calisamiyor. Bana bu zor durumumda yaptiklarini ve diger davranislarini düsününce bosanmak en iyisi diyorum, ama hem onu cok seviyorum hem de galiba yalniz olmaktan cok korktugum icin asla ayrilmak istemiyorum. Böyle böyle bana ne istese yaptiriyor.

Bu arada bosanalim dedigi halde hala birlikteyiz, son bir kac haftadir da asiri iyi davraniyor. Ama konu acilinca bosanma asamasinda oldugumuzu söylüyor. Sizce ne yapmaliyim?

Genişletmek için tıkla...

Dilekr .!.:

Bence ayrılmalısınız tamam bunu demesi kolay ama adamın psikolojik sorunları var gibi görünüyor size bir iyi bir kötü davranıyor. Nereye kadar böyle devam edecek. Sürpriz gebelik olursa diyorsunuz ama adam istemiyor aldırmak istiyorum derse ne yapacaksınız. İşiniz çok zor ama bu şekilde yaşamakta zor Allah yardımcınız olsun inşallah

Genişletmek için tıkla...