Sen tatil mi gördün cümlesi ne kadar kırıcı ya, insan sinirle aklına getirse bile dilinden dökmeye utanır. Tartışma sırasında insanı en zayıf yerinden, yaralarından vuran insanlardan çok korkarım ben. Sanki her hatayı, her acıyı, her yanlış anlamayı biriktirip de yüze vurmak için saklıyormuş gibi, kaostan besleniyorlarmış gibi gelir bana.
Eşe ailevi meseleleri anlatma konusuna gelince ben çoğunluğa katılmıyorum. Bana kalırsa eş hayatta en yakın olduğumuz insan. Anlatsam mı düşüncesiyle, hesap yaparak hayat geçmez. Acaba bir gün yüzüme vurur mu kaygısıyla yaşamak istemiyorum ben. Biz ailelerinden yaralı insanlarız, her şeyimizi biliriz, hiç vurmadık buralardan birbirimizi. Biz de ilk senemizde tartıştık çok, üzdük birbirimizi ama dönülmez şeyler söylemedik hiç. Akşamında sarıldık uyuduk. Daha çok yeni bir evlilik sizinkisi.
Üstelik yanlış hatırlamıyorsam çocuk konusunda da ayağını sürüyor eşiniz. Baştan bir adayla "çocuk istemediği için devam etmedim" dediğinizi anlatmıştınız. Buradan bile anlaması lazımdı çocuğun sizin için şart olduğunu, buna rağmen oğlumu sev diyor size. Burada bir üye arkadaşımız tam da bu nedenle evliliğini sonlandırdı. Umarım şu anda da çok mutlu bir hayat sürüyordur.
Bence doğru bir karar almışsınız. Eve katkısı da yoktu, siz geçindiriyordunuz, üstelik sizden hediye vs. için ekstra para istiyordu. Bir süre yalnız kalın ve kendinizi dinleyin. Artılarını eksilerini kağıt kalem alıp yazın gerekirse. Üzüldüm duyduklarınız için, gerçekten ağır şeyler.
çok ağır çokk
