ben 4 yıllık evli ve 1 yaşında oğlu olan bir bayanım.
oğlumu ve eşimi çok seviyorum.fakat son zamanlara herşeyden yorulmaya ve sıkılmaya başladım.eşimin öyle bir işi var ki 1 gün çalışıyor ve 3 gün evde.böyle olunca yapışık ikiz gibi her dakika beraberiz.hani öyle rahat huzurlu bir tip de değil.her an herşeye alınan,kavagayı seven,sinirli biri.
o evde olunca aman neye bozulacak neye kırılacak diye tetikte yaşadığım için yoruluyorum sanırım ruhum yoruluyor.o çalıştığı bir gün benim için bayram gibi o kadar rahatlıyorum ki nasılsa hiçbir şekilde bir gerginlik olmayacak,sinirim zıplamayacak diye.(büyük kavgalar değil,küçük tartışmalar ama ben o kadar huzur seviyorum ki gelmiyor bana)
hem bu şekilde onu hiç özleyemiyorum.her an yanımda olması beni boğuyor.eşim memur ve işinden ayrılması söz konusu değil.çok ısrar ettim müsaitsin nasılsa bir ek iş yap diye ama o kadar tembel ki asla bunu yapmaz.
ben bu durumda ne yapayım ya bana akıl verin.oğlum da var hani kursa falan filan da gidemem.bana akıl verin ne olur?
oğlumu ve eşimi çok seviyorum.fakat son zamanlara herşeyden yorulmaya ve sıkılmaya başladım.eşimin öyle bir işi var ki 1 gün çalışıyor ve 3 gün evde.böyle olunca yapışık ikiz gibi her dakika beraberiz.hani öyle rahat huzurlu bir tip de değil.her an herşeye alınan,kavagayı seven,sinirli biri.
o evde olunca aman neye bozulacak neye kırılacak diye tetikte yaşadığım için yoruluyorum sanırım ruhum yoruluyor.o çalıştığı bir gün benim için bayram gibi o kadar rahatlıyorum ki nasılsa hiçbir şekilde bir gerginlik olmayacak,sinirim zıplamayacak diye.(büyük kavgalar değil,küçük tartışmalar ama ben o kadar huzur seviyorum ki gelmiyor bana)
hem bu şekilde onu hiç özleyemiyorum.her an yanımda olması beni boğuyor.eşim memur ve işinden ayrılması söz konusu değil.çok ısrar ettim müsaitsin nasılsa bir ek iş yap diye ama o kadar tembel ki asla bunu yapmaz.
ben bu durumda ne yapayım ya bana akıl verin.oğlum da var hani kursa falan filan da gidemem.bana akıl verin ne olur?