Ben inanmıyorum o arkadaşın psikoloji eğitimi aldığına dair. Ama ispatlanmış da olabilir ben görmediğim için öyle yazdım . ( dogru da olabilir) ya da kişisel seçimi değildir gördük zaten yapamıycak. Bizler bilemeyiz aslına bakarsanız herkesin ne eğitim aldığını burda ne söylerlerse doğru biliyoruz .
Çok şükürNeyse ki yanında kimseyi sürükleyemedi bu kez
konuya girince kendini banlı gördüm eyvah dedim yanında kim uçtu ama tek gitmiş şükür 
Öğrendik tarzını kaçıyoruz artıkÇok şükür
hayır 6-7 yıl sevgiliydik
yazık olsaydı 6-7 yıllık sevgililik sürecinde olurdu adama yazık olmamış ki evlenmiş benimle, ayrıca beni de gayet eğlenceli bulur
benim sorunum kendimleyalnız olma halimden memnunum gerçekten sevmiyorum çoğu ilişkiler samimiyetsiz hem de ben tek başıma yaptığım şeylerle mutlu oluyorum.. memnun olmadığım nokta ortamlarda sessiz kalmam yine de böyle olsun istemezdim
buraya çok güldüm Allah affetsinbu yaşta hala asosyal olmaktan vazgeçmedim ve kendi halimde olmaktan rahatsızlık duymuyorum, diğer insanlar gibi yalnızım diye arayış içinde değilim. ama söz konusu insan topluluğu olunca rahatsızlığım var bunun da normal olmadığını biliyorum.
eşimin iş arkadaşı bizi dışarda yemeğe çağırıyor, kendi eşi de gelecekmiş, bizden de bir 10 yaş kadar büyükler. zaten insan gördüğümde laf bulamayan ben yine sessiz damgası yiyeceğim niye konuşmuyorsun, sessizsin diyecekler diye korkuyorum. Çünkü zamanında bu laflardan çok bıktım.
Resmen kendi kendimin arkadaşıyım, o kadar iyi anlaşıyorum ki felsefe yapıyorum espri yapıyorum,cümlelerim gayet düzgün.
Kendinizle de sorununuz yokmuş, gayet memnunsunuz bu halinizden gördüğüm kadarıyla. Bizim bu konudaki fonksiyonumuzu sorguluyorum ben şu an.yazık olsaydı 6-7 yıllık sevgililik sürecinde olurdu adama yazık olmamış ki evlenmiş benimle, ayrıca beni de gayet eğlenceli bulur
alakasız olmuş. eşim dışarda sevilen bir insan gereği kadar da çevresi var ama dediğim gibi iş yerinde birinde samimi olması onunla sürekli görüştüğü anlamına gelmiyor. dışarıya da çıkar, zaman zaman erkek arkadaşlarıyla görüşüyor. ha çoğu bekar olduğundan belki şimdiye kadar gündeme gelmedi. iş arkadaşı da yemeğe çağırmış ama eşimin şimdiye kadar çevremiz olsun birilerine gidelim gelelim gibi bir talebi isteği olmadı birbirimize o bakımdan benziyoruz. sevgiliyken de bu böyleydi ikimiz görüşürdük hatta ilişkimizin bu kadar uzun sürme sebeplerinden birini de bu olarak görüyoruz, bir sorunumuz olsa kendimiz çözdük, mutlu olduysak ikimiz mutlu olduk.
Tamam anladık eşiniz de siz de asosyalliğinizle mutlusunuz. Ancak çocuk yapma planınız var sanırım. Çocuğu nasıl yetiştirmeyi planlıyorsunuz? Onu da kendiniz gibi asosyal mi yapacaksınız? Okula başlayana kadar sadece aile bireylerini mi görecek çocuk? Hiç arkadaşı olmayacak mı? Okul yıllarında diğer aileler hafta sonu planlarıyla bir araya gelirken siz çocuğunuzu bundan mahrum mu bırakacaksınız? Okul etkinlikleri, geziler, piknikler olduğunda ailece asosyaliz biz insanlar hep sahte çocuğum o yüzden gidemeyiz mi diyeceksiniz? Nasıl olacak?
Dışarıda yemek daveti en kolay reddedilebilecek davet şeklidir.Eşiniz "Kusura bakma arkadaşım hanım ders çalışıyor ..ben eve geldiğimde o zaten yemeğini yemiş dersine oturmuş oluyor ..ama senle biz çıkarız bir gün istersen" der geçerdi. "Benim hanım yemek konusunda biraz sıkıntılıdır " diyen ve zorunlu iş yemek davetini bu şekilde geri çeviren bile gördüm .Siz insanların beklentilerinin değişebileceğini/daha önce eşinizi mutlu edebilen yaşam şeklinin artık ona yetersiz ve yavan gelebileceğini hesaba katmıyorsunuz.
sizin fonksiyonunuz eleştiri ve Allah kurtarsın demekse bilemeyeceğim. zaten bende bu tarz insanlardan dolayı kendi halimden tek başınalığımdan memnunum. benim sorunum dışarda bu insanlar yüzünden rahat edememek iki kelime konuşurken zorlanmak.
Karşımızda konuşmayan bir insan olunca nasıl bir tepki vermemizi bekliyorsunuz? Ben bir konu açarım iki açarım karşımdaki öyle bakıyor ya da sohbeti ilerletmiyorsa ya masadaki diğer insanlarla sohbet ederim ya telefonuma gömülürüm, bir daha da o insanla bir araya gelmem. Sessizliği asosyalliği beni ilgilendirmez, kendi seçimi. Ama ben buna niye katlanmak zorunda olayım? Katlanmayınca neden üstten bakan, kibirli, sahte insan olayım? Sorun bende değil ki, karşıdaki kişide. Bu kibirliler sahteler bilmem neler tamamen sizin kendinizi avutmanız için bulduğunuz şeyler. Hayır insanlar öyle değiller, siz insanlarla diyalog kuramıyor, bağ geliştiremiyorsunuz.
neden reddetsin ki ben bu kadar katı değilim kimseyle görüşmeyeceğiz çıkmayacağız diye. ben yakınlık konusunda kendi halimden memnunum dedim yani kimseyle yakın oluyum gibi bir derdim yok, her an biriyle çıkalım görüşelim modum yok. eşim de böyle sürekli bize biri gelsin biz onlara gidelim tarzı bişey düşünmedik
Siz de şu an başkaları üzerinden kendinizi yüceltiyorsunuz
katlanmayınca değil bana yapacağı söylemlerinden bahsettim yoksa benimle anlaşmak oturmak zorunda değiller
