slm arkadaşlar..
esimle 1 hafta önce ayrıldık. ortada gecerli bi sebep yok böyle bi karar almış ve ayrıldık yanı bana fikrim sorulmadı bile... bu durumla ilk karsılaştıgımda cok uzulmuştum cok yıpranmıstım ama gun gectıkce bu evlılıkten uzaklastıgımı hissediyorum. etrafımdakıler onun yakın zamanda donecegını söylüyor. çünkü birbirimizi çok seviyorduk ve ayrılık için neden yok, pişman olmaya basladıgını duydum..
benım kafama takılan sey ıse bu ayrılık baslarda benı uzse de suan kahretmıo eskı hayatıma dönmus olmaktan mutsuz da değilim sanki evililiğimden de soğudugumu hissediyorum, tabı evlılık bıterse sonrakı surecler karsına cıkıcak yenı bırı insanı dusunduruo ama eşimde barısmak isterse dönmeli miyim yoksa inceldiği yerden kopmalı mı bilemedim....
var mı böyle durumları yasayan yada tanık olan kızlar sizce nasıl yapmalı ?
onun hislerini ve ya ortaya koymaya çalıştığı görüntüyü boş verin bence. o öyle yaparsa ben de böyle yaparım gibi şeylere girmeyin, yıpratıcı olur. Eşiniz pişman belki, ama siz de pişman olabiilrsiniz. İlk zaman ayrı olmak, oh be rahatladım gibi bir his bende de yaratmıştı. Bunu her fırsatta anlatıyorum; biir avukat arkadaşım eşimle ilk ayrıldığımızda bana şunu demişti "Boşanmak sosyal, psikolojik, sosyal, hukuksal ve duygusal olarak o kadar mahvedici, yorucu, zor ve yıpratıcı bir süreçtir ki; bir çok insan boşanma sürecine girdikten sonra geri dönmenin yolunu arar. O yüzden 1, müşterek evinize dönün, 2. bir hafta süreyle bu konu hakkında ne arkadaşlarınızla ne de ailenizle konuşmayın, 3. kendi kendinize eşiniz varken ya da yokken o evde düşünüp boşanma kararınızı yoklayın" demişti. Eğer fiziksel şiddet,darp ya da zor kullanma vb şeylerle ilgili bir tehlike yoksa evinize dönün, gurur meselesi değil bu; sizin eviniz orası. karşı taraftan bir işaret bekliyorsunuz sanırım. gelmez, beklemeyin. gidin evinize rahat rahat kimse sormadan etmeden düşünün.evet resmi nikahlıyız tabi.... onun için kolaymış demekki
fızıksel şiddet vs hiç biri yok sadece arada tartısıyordukoda her aılde olan seyler.. ama benı o evde ıstemedı kı kendı dedı gitsin diye. eve girdim bi kere hersey yerli yerinde esımde orda kalmıyo bellı kı .. adım atmaya korkuyorum boyle durumlarda hep ben yapıcı olmaya calıyorum. biliyorum bayanlar daha yapıcı oluyo yada oyle olması gerekıyo ama bu seferde ben adım atsam esım her canı sıkıldıgında aılesı doldurdugunda benı gondercek mı? nasılsa o gerı gelıyo bensız duramıyo dıye rehavete kapılmıycak mı ? şimdi çocugum yok en azından ortada bı yavru kalmadı ya sonrasında bıde cocuk olursa.. hepsini düşünüyo ınsan ıster ıstemez. o yuzden esım kendı anlasın kendı gelsın ıstıyorum ben adım atmak ıstemıyorumonun hislerini ve ya ortaya koymaya çalıştığı görüntüyü boş verin bence. o öyle yaparsa ben de böyle yaparım gibi şeylere girmeyin, yıpratıcı olur. Eşiniz pişman belki, ama siz de pişman olabiilrsiniz. İlk zaman ayrı olmak, oh be rahatladım gibi bir his bende de yaratmıştı. Bunu her fırsatta anlatıyorum; biir avukat arkadaşım eşimle ilk ayrıldığımızda bana şunu demişti "Boşanmak sosyal, psikolojik, sosyal, hukuksal ve duygusal olarak o kadar mahvedici, yorucu, zor ve yıpratıcı bir süreçtir ki; bir çok insan boşanma sürecine girdikten sonra geri dönmenin yolunu arar. O yüzden 1, müşterek evinize dönün, 2. bir hafta süreyle bu konu hakkında ne arkadaşlarınızla ne de ailenizle konuşmayın, 3. kendi kendinize eşiniz varken ya da yokken o evde düşünüp boşanma kararınızı yoklayın" demişti. Eğer fiziksel şiddet,darp ya da zor kullanma vb şeylerle ilgili bir tehlike yoksa evinize dönün, gurur meselesi değil bu; sizin eviniz orası. karşı taraftan bir işaret bekliyorsunuz sanırım. gelmez, beklemeyin. gidin evinize rahat rahat kimse sormadan etmeden düşünün.
bence dönmeyin, döneceksenizde iyice pişman olsun. madem aileniz kucak açmış,bekleyin...işte bizim olaylar farklı gelişti bana git dedi ama ben gitmedim bekledım onu ama o gelmedi sonra ertesi gün bi şekilde konuşmak için ben onun yanına gıttım ve geldiğime bile kızdı sen gitmedin mi diye ve konuşmadı ne dedıysem benı duymadı sankı bısey onu kurmus ve benı öcü gibi görüyordu o kadar üzüldüm ki. sonra da hemen gitmedim işler karıştı vs ama o ısrarcı olunca ve devreye aılemde ben ıstemedıgım halde sokulunca bana da baska care kalmadı evden ayrılıp aıleme geldım.. ve suan aılem bana kucak acmısken neyle karsılasıcamı bıle bılmıyorum o eve gıdemem.. daha ne dusundugunu bıle bılmıyorum ve eger yıne ıstemezse ıpler asıl o zaman hepten kopar... doğru diosun ınatlaşma da var bızde ama esım yapıo ınadı daha cok. hem gönderen o bıtıren o hemde adımı benden beklıyo bılıyorum gurur yapıyo, o böylesı davranırken bende ona gıdemıyorum ıste gıtmem de bısey durduruyo benı engel oluyo çünkü zaten kendımı küçük düşmüş değersiz hissediyorum birde tekrar ıstemezse o zaman toparlayamamda kendımı en azından oyle olurum gıbı geliyor.....
ne zor br ikilem. ben de benzer bir durumda kalmıştım ama hep ne olursa olsun giden ve dönmek zorunda kalan o olmalıydı bu ikilemi o yaşamalıydı diyorum. ne yaptınız bu arada yeni bir gelişme var mıişte bizim olaylar farklı gelişti bana git dedi ama ben gitmedim bekledım onu ama o gelmedi sonra ertesi gün bi şekilde konuşmak için ben onun yanına gıttım ve geldiğime bile kızdı sen gitmedin mi diye ve konuşmadı ne dedıysem benı duymadı sankı bısey onu kurmus ve benı öcü gibi görüyordu o kadar üzüldüm ki. sonra da hemen gitmedim işler karıştı vs ama o ısrarcı olunca ve devreye aılemde ben ıstemedıgım halde sokulunca bana da baska care kalmadı evden ayrılıp aıleme geldım.. ve suan aılem bana kucak acmısken neyle karsılasıcamı bıle bılmıyorum o eve gıdemem.. daha ne dusundugunu bıle bılmıyorum ve eger yıne ıstemezse ıpler asıl o zaman hepten kopar... doğru diosun ınatlaşma da var bızde ama esım yapıo ınadı daha cok. hem gönderen o bıtıren o hemde adımı benden beklıyo bılıyorum gurur yapıyo, o böylesı davranırken bende ona gıdemıyorum ıste gıtmem de bısey durduruyo benı engel oluyo çünkü zaten kendımı küçük düşmüş değersiz hissediyorum birde tekrar ıstemezse o zaman toparlayamamda kendımı en azından oyle olurum gıbı geliyor.....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?