eşinin anne babasından çok çekip herşeye rağmen affeden var mı?nasıl başardınız

senin adına sevindim. herşeyi yoluna koyabilmişsin. Allah bozmasın. ancak herkes için aynı şeyler söz konusu olmayabiliyor.benimde eşimin ailesine para konusunda eyvallahım olmadı.hiçbirşey beklemedim ama onlar bekledi. eşim dozu biraz daha artırdığında gideceğimi biliyor ve gittimde üstelik ama o arkamdan geldi. ama yetmiyor işte. bazen herşey tam olsada karşındaki insana göre durum değişiyor.seninkilere şaka yollu cevap veriyosun anlıyorlardır.benimkiler anlamış gibi yapıp akrabalarına laf söyletiyorlar.ben bağırıp çağırsamda o kişiye onlar susup içten seviniyorlar.eşimse biz arkadan kızdık o kişiye deyip kapatıyor. diyeceğiö o ki insan sayısı kadar hikaye var.bazı hikayelerin içinden çıkmakta zor oyunu ne kadar kuralına göre oynarsan oyna karşındaki anlamıyorsa anlamaz

öncelikle, umarım yanlış anlaşılmamışımdır. yazdıklarıma "bakın ben böyle yaptım, oldu, sizden farklıyım" gibi bir anlam yüklenmesini istemem. yalnızca bu durumu da belirtmek, böyle bir yapının da olabileceğini belirtmek için yazdım.
elbette her ilişkinin niteliği farklı ve bazen ne yapsan olmuyor. ama bence sizin olayınızda da eşinizle olan ilişkiniz ve sizin mutluluğunuzdan daha ötesi yok. eşinizin ailesiyle görüşmek zorunda kalmanızı anlıyorum, ama diğer akrabalarıyla görüşmeniz gerekmiyor mesela. bir de onları dinleyerek kendinizi üzmeyin.
misafir ağırlamak, en yakınınız bile olsa zor olur. hele hoşlanmadığınız insanların uzun süreli misafirliği bir hayli zor bir durum. bebeğiniz olduğunu belirtmiştiniz. kaç yaşında? zaman zaman bebek ile ilgilenmek üzere ayrı bir odaya kaçabilirsiniz. ne bileyim, bebeğinizi bir gün doktora götürün mesela, işiniz uzasın... oturduğunuz yerde yakın bir arkadaşınız varsa kayınvalideyi oyalamak üzere kendisinden yardım alabilirsiniz. demem o ki, affetmek veya affetmemek sizin elinizde olan bir şey. şu an yapabileceğiniz tek şey bu misafirlik süresini kazasız belasız atlatmak.. ama diğer arkadaşların düşüncelerine katılıyorum. mümkün olduğunca mesafeli davranın. sizi daha fazla üzmelerine izin vermeyin.
 
canım eşime göre onlar cahiller bilerek söylemiyorlar.düşünmeden konuşuyorlar aslında çok iyiler. böyle düşünüyor yani....birde öyle kurnazlar ki oğullarının yanında filan melek gibiler. normaldede sohbetleri güzel nasıl başarıyorlarsa iki ara bir derede hallediyorlar laf sokma işini..ben bile neye uğradığımı şaşırıyorum...ne güzel özetlemişsin... cevap versen kavga vermesen sinir stres... haa birde şöyle yapıyor kayın babam.bana laf sokuyor ben koşarak odaya gidip ağlıyorum... arkadan eşim ona neden öyle dedin deyince oda ağlıyor. sonra kayın validem herkese kocaman adamı ağlattı gelin diyor

insanların densizliklerine kötü niyetlerine ne güzel kılıf buluyorlar şu erkekler değil mi. bana da aynısı söylenirdi yok efendim şaka yapılmışmış da ben alınganmışımı da yok aslında niyetleri kötü değilmiş de ne şakası ne cahilliği yahu şakayı anlamayacak yapıda biri değilim ki alıngan hiç değilim yani kısacası anlatmak istediğim kasıtlı bilerek densizlik yaparlar sonra da yaptıklarına kılıf bulup üstüne bir de seni haksız çıkarırlar allah böylelerinden gerçekten korusun....
 
öncelikle, umarım yanlış anlaşılmamışımdır. yazdıklarıma "bakın ben böyle yaptım, oldu, sizden farklıyım" gibi bir anlam yüklenmesini istemem. yalnızca bu durumu da belirtmek, böyle bir yapının da olabileceğini belirtmek için yazdım.
elbette her ilişkinin niteliği farklı ve bazen ne yapsan olmuyor. ama bence sizin olayınızda da eşinizle olan ilişkiniz ve sizin mutluluğunuzdan daha ötesi yok. eşinizin ailesiyle görüşmek zorunda kalmanızı anlıyorum, ama diğer akrabalarıyla görüşmeniz gerekmiyor mesela. bir de onları dinleyerek kendinizi üzmeyin.
misafir ağırlamak, en yakınınız bile olsa zor olur. hele hoşlanmadığınız insanların uzun süreli misafirliği bir hayli zor bir durum. bebeğiniz olduğunu belirtmiştiniz. kaç yaşında? zaman zaman bebek ile ilgilenmek üzere ayrı bir odaya kaçabilirsiniz. ne bileyim, bebeğinizi bir gün doktora götürün mesela, işiniz uzasın... oturduğunuz yerde yakın bir arkadaşınız varsa kayınvalideyi oyalamak üzere kendisinden yardım alabilirsiniz. demem o ki, affetmek veya affetmemek sizin elinizde olan bir şey. şu an yapabileceğiniz tek şey bu misafirlik süresini kazasız belasız atlatmak.. ama diğer arkadaşların düşüncelerine katılıyorum. mümkün olduğunca mesafeli davranın. sizi daha fazla üzmelerine izin vermeyin.

canım yok yanlış anlamadım. yorum için teşekkürler... dediğin gibi bebekle ilgilenicem ama nları evimde yalnızda bırakmak istemiyorum..mesafeli olurum inşallah.ben içimdekileri onlara söylemekten korkuyorum... ozaman kavga çıkar çünkü.söylemediğimde de benim psikolojim bozuluyor.zor işlermiş bunlar
 
senin yaşadıklarını ayrıntılarıyla bilmem mümkün değil ama inan çok daha ağır şeyler yaşatıldı bana haddini bilmeyen insanlıktan nasibini alamamış anneme küfretmeye varacak kadar adilik yapan insanlarla görüşmek zorunda bırakıldım ve bugün geçmişe dönsem asla barışmazdım görüşmezdim diyorum öyle kendini bilmezlerle barışmak huzuru bulabilmek için çare değil inan ki.hatta ortalığı daha da karıştırıyorlar. ilahi adalete inanıyorum yaptıkları onlara geri dönecek diyorum

umarım öyle olacaktır..yani ilahi adalet tecelli edecektir..bende garip bir yalnızlık korkusu var.kendi akraba çevrem çok yok.onlarda olmazsa daha çok üzülcem gibi. olduklarındada ortalık karıştıracaklar. ne olurdu iyi insanlar olsalardı.....:50:
 
çok yazık eğer değişen bişey yoksa tabiiki affedilmiyor. insan unutmuyor. senin durumun çokda farklı ailene laf etmişler. koskoca insanlar aileye giren yeni üyeyi kabullenmeyip , üzerek ne yapmaya çalışıyorlar anlamıyorum.

altın yumurtlayan tavukları ellerinden gitti ondan oldu canım.herhalde onu geri istiyorlar.. bu arada konumu çok fazla kişi okumuş çok az yorum var.herhalde bir ben saf var. affetmeye çalışan. geri kalanın ya çok iyiler.yada hepsi görüşmüyor. zaten çevremdede komşularda filan çoğu insan görüşmüyor... ya görüşüp içimize atıcaz yada görüşmicez işte bilmiyorum
 
Back
X