Eşinizle Nasıl Tanıştınız? Doğru Kişi Olduğunu Nasıl Anladınız?

hayalperest9 .!.:

Aşk ne güzel şey...buyrun bu da benim aşk masalım...
15 yaşındaydım.Bir akşam babamın iş arkadaşı evlerine davet etmiş, ailecek gittik.annemle evin hanımını pek sevdik ogün.Ben de nedendir bilmem(hala şaşıyorum neden unutmadım o hissi diye) beni beğensin diye bir hamaratlıklar sormayın,çay servisi mi dersin bulaşık mı dersin baya bi yardım ettim.Bir ara içerden bir çocuk çıktı geldi yüzümüze bile bakmadan hoşgeldiniz diyip odasına geri döndü.toplamda 2 dk.anca gördüm.Sonra babası benim büyük oğlan süper lisede hazırlıkta okuyor, odadan çıkmaz ders çalışır sürekli falan dedi.Ben de hem gıcık oldum (insan bir misafir büyüklerin elini öper biz öyle gördük aileden )soğuk havalı bişey,hemde garip bir hoşlantıçocukluk işte..
bir kaç ay sonra tekrar gittik misafirliğe babalar sıkı arkadaş çünkü.ogün hiç çıkmadı odadan.odasının önünden geçerken onu merak ediyorum.kardeşim ortaokulda ingilizce ödevi var.babası git abin yardım etsin ingilizcesi iyi dedi.kardeşim çekindi.bana git sen götür kardeşini dediler.Odasına girdik ,ders çalışıyor yine.kitaptan kafasını kaldırıp bakmadı bile bana diye yine gıcık oldum ona.
Bunların üzerinden yıllaaarrrr geçti.Babam iş değiştirdi.Ailelerde birdaha görüşemedi.Ben üniversiteyi bitirdim.işe başladım.Hayatımda kimsede olmadı bu süre zarfında.o çocuğuda o aileyide unuttum gitti...
Bir gün işten geldim annem akşama misafir gelcek bana yardım et dedi.Kimler dedim.Babanın eski iş arkadaşı x amcanlar özlemiş babanı dedi.Babamda bir mutlu vefakar çıktı arkadaş diye.o akşam geldiler ben ikramlarını hizmeti yaptım gittiler.
Ertesi gün bir telefon yine x amca.Babam konuşuyor birden sesi değişti kem küm etmeye başladı babam.Meğer akşam beni görmeye gelmişler.Ne annem ne babam ne ben farkındayız.oğlu polis olmuş istanbuldaymış.babm olmaz dedi.
Ve ne hikmetse o ana kadar tüm görücüleri geri çevirip evine bile kabul etmemiş ben, polis asker istemem diyen ben...Baba dur düşüneyim dedim.Babamda bet beniz gitti yazık.
Ertesi gün telefonla görüşmemeize karar verildi.Bende bir telefon görüşmesi alt tarfı nikah masasına oturmuyoruz ya dedim .Akşama aradı konuştuk.karşılıklı sorular sorduk.sesini çok beğendim seni tanımak istiyorum dedi.Hayır diyemedim.2 ay telefonda konuştuk.Geldi yüzyüze görüştük.On gün izin almıştı.8. gün nişanlandık.4 ay sonra nikah yaptık.5 ay sonra düğün yaptık.4 yıllık evliyiz 3 yaşında oğlumuz var.Onu çok seviyorum..her sabah uyandığında bana sokulur kokumu içine çeker gözlerimin içine bakıp burnumun ucunu öper...Evet o doğru erkek...

Genişletmek için tıkla...

hayalperest9 .!.:

Aşk ne güzel şey...buyrun bu da benim aşk masalım...
15 yaşındaydım.Bir akşam babamın iş arkadaşı evlerine davet etmiş, ailecek gittik.annemle evin hanımını pek sevdik ogün.Ben de nedendir bilmem(hala şaşıyorum neden unutmadım o hissi diye) beni beğensin diye bir hamaratlıklar sormayın,çay servisi mi dersin bulaşık mı dersin baya bi yardım ettim.Bir ara içerden bir çocuk çıktı geldi yüzümüze bile bakmadan hoşgeldiniz diyip odasına geri döndü.toplamda 2 dk.anca gördüm.Sonra babası benim büyük oğlan süper lisede hazırlıkta okuyor, odadan çıkmaz ders çalışır sürekli falan dedi.Ben de hem gıcık oldum (insan bir misafir büyüklerin elini öper biz öyle gördük aileden )soğuk havalı bişey,hemde garip bir hoşlantıçocukluk işte..
bir kaç ay sonra tekrar gittik misafirliğe babalar sıkı arkadaş çünkü.ogün hiç çıkmadı odadan.odasının önünden geçerken onu merak ediyorum.kardeşim ortaokulda ingilizce ödevi var.babası git abin yardım etsin ingilizcesi iyi dedi.kardeşim çekindi.bana git sen götür kardeşini dediler.Odasına girdik ,ders çalışıyor yine.kitaptan kafasını kaldırıp bakmadı bile bana diye yine gıcık oldum ona.
Bunların üzerinden yıllaaarrrr geçti.Babam iş değiştirdi.Ailelerde birdaha görüşemedi.Ben üniversiteyi bitirdim.işe başladım.Hayatımda kimsede olmadı bu süre zarfında.o çocuğuda o aileyide unuttum gitti...
Bir gün işten geldim annem akşama misafir gelcek bana yardım et dedi.Kimler dedim.Babanın eski iş arkadaşı x amcanlar özlemiş babanı dedi.Babamda bir mutlu vefakar çıktı arkadaş diye.o akşam geldiler ben ikramlarını hizmeti yaptım gittiler.
Ertesi gün bir telefon yine x amca.Babam konuşuyor birden sesi değişti kem küm etmeye başladı babam.Meğer akşam beni görmeye gelmişler.Ne annem ne babam ne ben farkındayız.oğlu polis olmuş istanbuldaymış.babm olmaz dedi.
Ve ne hikmetse o ana kadar tüm görücüleri geri çevirip evine bile kabul etmemiş ben, polis asker istemem diyen ben...Baba dur düşüneyim dedim.Babamda bet beniz gitti yazık.
Ertesi gün telefonla görüşmemeize karar verildi.Bende bir telefon görüşmesi alt tarfı nikah masasına oturmuyoruz ya dedim .Akşama aradı konuştuk.karşılıklı sorular sorduk.sesini çok beğendim seni tanımak istiyorum dedi.Hayır diyemedim.2 ay telefonda konuştuk.Geldi yüzyüze görüştük.On gün izin almıştı.8. gün nişanlandık.4 ay sonra nikah yaptık.5 ay sonra düğün yaptık.4 yıllık evliyiz 3 yaşında oğlumuz var.Onu çok seviyorum..her sabah uyandığında bana sokulur kokumu içine çeker gözlerimin içine bakıp burnumun ucunu öper...Evet o doğru erkek...

Genişletmek için tıkla...

cerenkar .!.:

ay canım ne mutlu maşallah sana.. gerçekten seven insanlar koklayarak sarılırmış derler ya.. Bende asker polis olmasın diyenlerdenim yanlış mı yapıyorum acaba?...

Genişletmek için tıkla...

PembeLokum .!.:

Vay bee super valla cok etkilendim Rabbim sizi birbirinize oglunuzu da size bagislasin

Genişletmek için tıkla...

hayalperest9 .!.:

Amin inşallah...çok teşekkür ederim...Kader böyle birşey işte....örmüş o günlerde ağlarını
birde biz 2004 yılında aynı gün aynı saatlerde aynı otobüs garajından aynı uzaklıktaki farklı şehirlere yola çıkmışız.Bizi yolcu ettikten sonra aileler karşılaşıyor.Biri diyor biz oğlanı polis okuluna gönderdik.Biri diyor biz kızı üniversiteye gönderdik.Anneler birlikte sarılıp ağlıyor malum ilk ayrılıklar.. Ama biz karşılaşmamışız işte.
eşim 2010 da askerden dönüyor bir ay evde dinleniyor.O süre zarfında benden bahsediyor babası git gör kızı falanca yerde çalışıyo uzaktan bi bak diyor.Eşim istemem diyor.sonra istanbula dönüyor işe.Bir bakıyor tüm arkadaşları yuva kurmuş.6 ay sonra telefonda babasına baba dediğinde ciddiysen bir bakın ozaman o kıza diyor.O akşam hemen bize geliyolar zaten.
Yanı bunca şeye bakıp düşününce onun benim ruh eşim olduğuna tamamen emin oluyorum zaten.

Genişletmek için tıkla...

hayalperest9 .!.:

teşekkür ederim canım.büyük konuşuyo insan bazen işte.Ben böylece bişey öğrenmiş oldum mesleğine osuna busuna takılmayacaksın karşındaki insan adam gibi adamsa gerisi mühim değil.Evet mesleğin getirdiği sıkıntıları yaşamıyo değiliz.çok stresli bir meslek,depresyona sokuyo bazen adamı.Ama bunlar bana olan sevgisini ve ilgisini değiştirmiyor.Böyle oluncada el ele yürek yüreğe aşıyosun herşeyi.Darısı başına inşallah...

Genişletmek için tıkla...

hayalperest9 .!.:

Amin inşallah...çok teşekkür ederim...Kader böyle birşey işte....örmüş o günlerde ağlarını
birde biz 2004 yılında aynı gün aynı saatlerde aynı otobüs garajından aynı uzaklıktaki farklı şehirlere yola çıkmışız.Bizi yolcu ettikten sonra aileler karşılaşıyor.Biri diyor biz oğlanı polis okuluna gönderdik.Biri diyor biz kızı üniversiteye gönderdik.Anneler birlikte sarılıp ağlıyor malum ilk ayrılıklar.. Ama biz karşılaşmamışız işte.
eşim 2010 da askerden dönüyor bir ay evde dinleniyor.O süre zarfında benden bahsediyor babası git gör kızı falanca yerde çalışıyo uzaktan bi bak diyor.Eşim istemem diyor.sonra istanbula dönüyor işe.Bir bakıyor tüm arkadaşları yuva kurmuş.6 ay sonra telefonda babasına baba dediğinde ciddiysen bir bakın ozaman o kıza diyor.O akşam hemen bize geliyolar zaten.
Yanı bunca şeye bakıp düşününce onun benim ruh eşim olduğuna tamamen emin oluyorum zaten.

Genişletmek için tıkla...

hocahanimm .!.:

lisedeydim, dershanenin karşısında alçak bir duvar vardı. 6 kız bir erkek orda oturuyorduk. bi anda ne oldu anlamadık duvar geriye doğru gitmeye başladı ödmüz koptu yola atladık 7 kişi birden. sonra güüüüüüüüüüüümmm diye şiddetli i sesle duvar yıkıldı biz korktuk, dershane halkı şaşırdı, yolun ortasında oturduk kaldık dizlerimizin bağı çüzülmüştü o sırada eşim arabayla oraya geldi biz yol ortasında oldugumuzdan durdu noldu falan dedi, yanmzdaki erkek arkadaş onu tanıyordu, durumu anlattı kahkahalara boğuldu o da :) bie kaç saat sonra facebooktan eklemiş ve mesaj atmış, "seni belediyenin yıkım ekibine alalım mı?" diye :) ben de kızdım tersledim tabii hatta nefret ettim ama tabi o nefret sonrasında büyüüüük bir aşka dönüştü :)3. senenin sonunda da binbir güçlükten sonra evlendik :)

Genişletmek için tıkla...

VivaLaJuicy .!.:

Ben tanıdım netten mesela. 6 yıldır görüşüyoruz hep.
Ha evlenme teklifini de etti ama uyuşamayız diye düşündüğümden arkadaş olarak görüşmeyi tercih ettim.
Her telden muhabbet edebilen, birbiriyle bunca yıl sürüyle şey paylaşmış iki dost olduk artık.
Yaşamadan konuşmak çok gereksiz bu yüzden.

Gerçek hayatta da nice yalancı insanla karşılaşıyoruz.
Sanal sanalda kalmıyor zaten, görüşünce anlaşılıyor bazı şeyler.

Yani klavye başında adam tanımak diye bir şey yok.
O sadece muhabbettir, yazı tarzına, ilgi alanlarına bakarsın yazışmalarla.
Buluşunca, görüşünce devamı getirilir ya da getirilmez.
Esas siz yaşamadan böyle ön yargılı yorumlar yapmamalısınız.

Genişletmek için tıkla...

bendeuyeolcam .!.:

Esimle bir listede alt alta yazilmis adimiz.
Puanlarimiz da yaklasik.
Ne o taniyor beni, ne ben onun farkindayim.

Esimle bir semtte ayni bolumun ogrencileri olarak ayni fotokobiciden fotokobiler aliyoruz.
Ne onun evine yakin, ne benim evime.

Esimle ayni kurslara gidiyoruz, ayni hocalara.
Karsilasamiyoruz ama.

Hasili kelam
Bir gun geliyor, bunca orulen aglar bosuna degil diyor kader, bunca tesaduf bos degil, esim goruyor beni, takip etmeye basliyor, numarami buluyor ama cesaret edemiyor.

Sehirdisina cikiyoruz bir gun ve ne gariptir orada da karsilasiyoruz yine.
Ve ben daha once hic dikkat etmedigim bu cocuga carpiliyorum :)

Ama tanismadan once o kadar bilmeden karsilastigimiz esimle, bulusma zamani ayarlayamiyoruz bir turlu.
Cok kere ekiyorum.
4 saat bekletiyorum vs gibi aksilikler..
Biraz da naz :)

Sonra yavas yavas gelisiyor.
Her bulusmaya geldiginde cebinden bir kirmizi gul cikartiyor, ogrenciyiz, 5 kurusu yok fazladan ama o gulu almayi hic ihmal etmiyor.

Dogum gununde ona hediye alabilme ihtimalime karsilik, hediyesiz gelmiyor hicbir ozel gune.
Ozel olmayan gune.

3 vasitayla 2 saate yakin surse de beni eve birakip oyle devam ediyor hayatina, biz o gun gorustuysek.

İsini degistiriyor, sehrini degistiriyor, mevkisini dusuruyor evlenebilmemiz icin.

Neyse ki
Simdi 2 seneye yakindir evliyiz.
Her aksam mutlaka sevdigim bir seyi alir da gelir.
Sabah erkenden uyanip bir 10 dk'yi bana sarilmakla gecirir.

C.tesi pazar olunca "gunaydin gun isigim, gunduzum, keske 10 kere uyansan da tekrar tekrar, ben su sevimliligini gorsem, der, kahvalti hazirlar.

Tatli yapar.
Hastaysam butun evin isini yapar, supriz yapiyormus hastaya moral cok onemliymis :)

Benim yerime sabaha kadar dersimi ozetleyip, isine gidebilir.

Hic pisman olmadim, benim bos kaprislerim, cekilmez alinganliklarim haricinde hic sorun yasamadim ben bu adamla.


Allah herkese hayirlisini versin insallah.
Daha guzel anilar nasip etsin.

Genişletmek için tıkla...

bendeuyeolcam .!.:

Bir gun "seni omrumun sonuna kadar sevecegim" dedi.
Ben buyuk konusma, benden de boyle afilli cumleler bekleme, bu buyuk bir soz, duygularimiz degisebilir, ben seni yarin sevmeyebilirim, dedim.
Olsun dedi, o zaman ben ikimizin yerine de severim.
Sevmek iki kisiden bir'e gecmektr.
Sanki yaziyi ilk defa ben icat etmisim gibi heyecanla yaziyorum sana her gun, bu hic bitmeyecek, emin olacaksin bir gun, dedi.

Ben de galiba tam da o gun ikna oldum.

Genişletmek için tıkla...

vfatos .!.:

İyi akşamlar herkese,
Her ne kadar duygularıma yenilsem de çoğu zaman bir erkek eğer seni elde edince değişmiyorsa sana hep aynı şekilde davranıyorsa seni kusurlarınla yanlışlarınla seviyorsa, senle bir şeyler yaşadıktan sonra sana soğuk davranmıyorsa aksini davranıyorsa, her anlamda yanındaysa destek oluyorsa maddi manevi o doğru kişidir bence...

Genişletmek için tıkla...

pilavkutusu .!.:

Arkadaslar merhaba, topik ilgimi cekti bende katıliyim istedim.. Daha evli değilim ama bundan 7 ay öncesinde düğünde birbirimizle tanıştık.. İlk görüşte kendisi aşık olmuş beyefendinin düğünde zaten cok büyülü bi düğündü hatta gelin cicegini fırlattığında, beyefendi bana eger ben tutarsam sana veririm deyip cicegi tuttup bana vermişti Allahım ne güzel anlardı.. Ardından gecenin sonuna telefonumu da aldıktan sonra mekandan ayrıldık.. Aradan zaman geçti araya yaz girdi derken bikac ay sonra annemin önermesiyle, onun istemesiyle tatildeyken bikac defa görüşmeye başladık.. Yazın etkisi, tatilin rahatlığı derken bayaa hos yemekler, muhabbetler yine cok büyülü ve özel anlar yasandı.. Derken İstanbul'a döndük bikaç defa daha görüştük söyle bisey onun yanındayken gayet iyiyim yani dünya görüsü bana uyuyor. Hayata olumluluğu da iyi ama şu ki; bana göre ilişki sürdürebilirliği için biseyler yapmalıyız sanki.. Yani demek istediğim sürekli sinemaya, yemeğe, aktiviteye gecircek bisey olmadığı yani burda biraz tıkanıklığım var.. Ona da söyledim "hep iyi yerlerde görüşüyoruz" die o da "kötü bi yerde mi görüşcektik" dedi ama demek istedigim aslında farklı yönlerimizi ortaya koymalıyızdı.. Daha gerçek olmamız birbirimize yani. Ve bana kalırsa konu her ne olursa olsun konuşmalıyız.. Ya cok irdeliyorum sanırım ama bilemiyorum.. Evlendikten sonra zaten hersey kendi gerçekliğine kavusur bosvermeli miyim acaba..?

Hernyse aradan bi süre zaman geçti ve daha görüşemiyoruz çünkü bu konular kafamı kurcaliyip duruyor, konuşmayı hic denedin mi diceksiniz daha hic denemedim çünkü aramızda yas farkımız var yani benden 6 yas büyük aslında bu hic sorun deil anlaşabiliyoruz ama bir anda bir ilişkiye başlama eşiğinde bulunca kendimi afalladım sanırım.. Cnkü o sıralarda kafam bes karış sürekli gezmeyi oraya buraya gitmeyi tatillere çıkmayı kendimce planlar yapmayı planlıyordum. Aklımı ilişki boyutuna hazırlamamıstm.. Seviyorumda, hoslanıyorumda ama ilişkide attığım bebek adımlarını zaten ne yönde ilerletmem gerektiğini bilemiyorum ve yanlış bisey yapıp onunda kendiminde kalbini incitmek istemiyorum.. Hayrlısıysa evlilik yolunda ilerleyelim istiyorum ama nasıl? Hassas bi noktadaym yardımınız olursa cok sevinicem durumumun..

Fazla naz asık usandırmasın diyorum ama ilişkiyi ne yöne cevirecegimi bilemiyorum.. Yani hersey iyi olcak biliyorum da sanki ikimizinde karsılklı adım atıp konusmamz ve biseyler yapmamz lazm gibi bisey iste burda yardıma ihtiyacm var..

Ufkumu aciyim genisletiyim istiyorum ama ne okuyim neyle zaman harciyim bilemiyorum süreklide tetikte oldum buara söyle uzanıp herseyi sallamak istiyorum..

İyi bi tavsiye ye ihtiyacım var yardımcı olursanız cok sevinicem..

Genişletmek için tıkla...

cerenkar .!.:

Merhaba kızlar; Öncelikle evli olanlar ve uzun süren ilişkisi olanlar eşinizle ilk nasıl tanıştınız? Özellikle internet ortamında tanışan varmı?Tanışan varsa aşamaları nasıl oldu? Doğru kişi olduğunu nasıl anladınız? Biz bekarlara fikir vermesi için paylaşırsanız çok sevinirim..:)
Guzel paylaşımlar olması dileğimle....:)

Genişletmek için tıkla...

belikov .!.:

ben eşimle 2013 şubat ayında internetten tanıştım. gerçek isimlerimizi bile bilmeden yaklaşık 2 hafta sohbet ettikten sonra nasıl yaptım bimiyorum hm adımı söyledim hem numaramı verdim ve buluşmaya karar verdik. ilk buluşmamızdan 1 ay sonra nikah için gün almaya gittik. 10 nisan'a gün aldık ve evlendik. sonra ailelerimize gidip "ben biriyle beraberim ve evlenmeyi düşünüyorum" dedik. 5 Mayıs'ta nişan, 15haziran'da düğün yaptık. her şey çok kısa sürede olup bitti, üstelik evlenme teklifi de olmadan yaptık bunların hepsini. ailelere nikahlandığımızdan bahsetmedik, kimlikleri sakladık evli yazdığını görmesinler diye:) bizi ayıramayacaklarından emin olmak için mi kimseye söylemeden resmi nikah yaptık yoksa habersiz evlenmenin heyecanını yaşamak mı istedik bilmiyorum. ama şubatta tanışıp, 2 hafta sonra buluşup, 1 ay sonra evlenmek falan çok hızlı ve doğru kararlardı bence.
doğru insan diye bir şey olduğuna inanmıyordum eşimle tanışana kadar. insan her aşık olduğunda bu sefer doğru kişi diyor ama bu öyle bir şey değil. gerçekten doğru insan olduğunu anlıyorsunuz. "şimdi tamamlandım" diyorsunuz.

Genişletmek için tıkla...

lmyrdeniz .!.:

Çok güzel olmuş bu başlık :)

Üniversite birinci sınıftayken kimya dersinde 3.sırada oturuyordum en sağda, o da en ortada ve en önde ah ineğe bak dedim kendi kendime, gözlüğünü filan temizliyodu sonra çok tatlı geldi hareketleri bütün ders o dersi izledi ben onu:) Meğer o beni daha önceden fark etmiş bu kız bana bakmaz demiş haberim bile yok tabi. Ders aralarında arkadaş ortamında filan konuşmaya başladık. Ama onu ilk gördüğümde daha farklı hissetmiştim ben ne biliyim sanki tanıyomuşum gibi yada çok sevdiğim biriymiş gibi gelmişti.Bana burda yeniyim hiç arkadaşım yok tiyatroya gielim mi sinemaya gidelim mi gibi bahanelerle yaklaşmaya başladı o da:) En sonunda sevgili olduk işte. 10. yılımızdayız bu yaz evleniyoruz inşallah. 10yılda çok şeyler yaşadık ama bir defa kavga ettik sadece her zaman fikirlerimiz düşüncelerimiz hep aynı yönde oldu sanki iki yarım gibi uyum sağladık çok şükür Allahıma. Farklı şehirlerde olduğumuz için bazı hastalık sağlık sorunları yüzünde yılda 3defa yüzünü gördüğüm zamanlar oldu yine de ne o benden ne ben ondan vazgeçtik. Canımdan bi parça gibi Allahım yokluğunu göstermesin inşallah.Birlikte büyüdük biz resmen 10yıl dile kolay 18yaşımdaydım daha birbirimize göre şekillendik diyebilirim:)

Genişletmek için tıkla...