Bencede insanin yasi ilerledikce daha edepli ; ) tartisiyor, eeeee tecrübeli oluyoruz nede olsa. Bagirmak, aglama krizine girmek ve agir laflar etmek olayi patlatiyor resmen. Esin sinirliyken önüne gecersen, o kavgadan gitmek isterken durdurmaya calisirsan cok kötü hareketlerede maruz kalabiliyorsun. Bir insana hersey söylüyebilirsin, ama ses tonun önemli.
Düsününce gercekten bizimde bir "tartisma kültürümüz" var aramizda, son bir kac yildir hep böyle, böylede iyiyiz cok sükür.
Öncelikle esim sinirlendiyse ve kizdiysa ben ortami terk ediyorum ve "Senle konusmuyorum! Beni rahat birak!" derim.
Susarim konusmam onla ve sonradan yanima gelince "Konusmuyorum seninle, küsüm!" derim. Kesinlikle ona kizdigim zaman evde is yapmam, herseyi oldugu gibi birakirim. Bu cok ise yariyor, genelde tüm erkekler rahatliklarina cok düskünler.
Cok ilenirse veya baska bir kötü söz söylerse "Bende seni cok seviyorum!" derim, bunun üzerine öfgesi cok cabuk gecer.
Eger gercekten cok sinirlendiyse ve bagiriyorsa "Bana kimse bagiramaz, ben sana bagiriyormuyumda sen bana bagiriyorsun!" derim ve baska bir odaya gecerim.
Ben sinirlendigimde esim beni hep güldürmeye calisir ve cogu zamanda basarir zaten. Ben hic küfür eden bir insan degilim, ama eger esim olduda küfür ederse, ayni küfürüde ona iade ederim, herzaman degil, ama durumun gidisatina göre. Tartismalarimiz hic uzun sürmez, saatler boyu küsdügümüz hic olmaz. Eskilerde küs oldugum zaman mutlaka yatmadan önce barismak isterdim ama bunu senelerdir kesinlikle yapmiyorum, cünki gece gece tartismak sadece felaket oluyor. Birde esim sinirliyse kendi haline birakiyorum, surati asiksa gidip neyin var diye bir kere sorarim, tekrar tekrar sormam ve desmem, yoksa baska birseye sinirlendiyse bile kabak benim basima patliyacagini bilirim zaten. :)
Düsününce gercekten bizimde bir "tartisma kültürümüz" var aramizda, son bir kac yildir hep böyle, böylede iyiyiz cok sükür.
Öncelikle esim sinirlendiyse ve kizdiysa ben ortami terk ediyorum ve "Senle konusmuyorum! Beni rahat birak!" derim.
Susarim konusmam onla ve sonradan yanima gelince "Konusmuyorum seninle, küsüm!" derim. Kesinlikle ona kizdigim zaman evde is yapmam, herseyi oldugu gibi birakirim. Bu cok ise yariyor, genelde tüm erkekler rahatliklarina cok düskünler.
Cok ilenirse veya baska bir kötü söz söylerse "Bende seni cok seviyorum!" derim, bunun üzerine öfgesi cok cabuk gecer.
Eger gercekten cok sinirlendiyse ve bagiriyorsa "Bana kimse bagiramaz, ben sana bagiriyormuyumda sen bana bagiriyorsun!" derim ve baska bir odaya gecerim.
Ben sinirlendigimde esim beni hep güldürmeye calisir ve cogu zamanda basarir zaten. Ben hic küfür eden bir insan degilim, ama eger esim olduda küfür ederse, ayni küfürüde ona iade ederim, herzaman degil, ama durumun gidisatina göre. Tartismalarimiz hic uzun sürmez, saatler boyu küsdügümüz hic olmaz. Eskilerde küs oldugum zaman mutlaka yatmadan önce barismak isterdim ama bunu senelerdir kesinlikle yapmiyorum, cünki gece gece tartismak sadece felaket oluyor. Birde esim sinirliyse kendi haline birakiyorum, surati asiksa gidip neyin var diye bir kere sorarim, tekrar tekrar sormam ve desmem, yoksa baska birseye sinirlendiyse bile kabak benim basima patliyacagini bilirim zaten. :)