Eşiyle iletişimi iyi olanlar nasıl yapıyorlar

Tek bir formülü yok bunun. Genel ilişkini her zaman iyi tutmak gerek.
Eşime yalnızken asla ismiyle hitap etmem. Hep canım cicim. Sadece bazı büyüklerin yanında adını söylerim.
Sabah 06:30 da evden çıkmasına rağmen 5 yıldır kapıdan uğurlamadığım ve akşam karşılamadığım bir gün olmadı. Ve hep güleryüzle, az çok bakımlı. Çalıştığım dönemde de uykumdan feragat edip uğurladım. Üşenmem o saatte kahvaltısını da hazırlarım.

Sinirlendiğim zaman ya sabır çekerim içimden. Aslında içimden çok şey söylemek geçse de dilimi tutarım. Sinirim biraz geçince daha sakince konuşurum. Ama kesin konuşurum asla içimde tutamam. Uzaktayken kızmışsam kendi kendime verir veriştirir sinirimi atarım. Onunla telefonda filan yine sakin konuşurum. Ve yine hep canım cicim.
Mesela çorabını yere attı diyelim. "Bitanem bir şey rica etsem, sepete atsan da dağınıklık olmasa"derim. Attığı zaman teşekkür eder öperim. Alışkanlığı haline gelir zamanla. Biraz köpek eğitir gibi oldu ama :)

Birşey yaptırmak istediğim zaman önce en tatlı halimle söylerim. "Kocacım şöylemi yapsak acaba" gibi. O da bazen karşı çıkar :) iyilikle olmuyorsa bir kaç kez gündeme getirip konunun olumlu taraflarını empoze etmeye çalışırım. Genelde ben haklı çıktığım için sonuçta benim dediğim olur. Sadece bir kez de dayanamadım ağladım sonuçta benim dediğim oldu :)

Eşim asla yönetilebilecek bir erkek değil. Sessizce otorite kurar herkesin üzerinde. Ama karşısında çemkiren bir kadın olsa ondan daha çok çemkirir. Onu çok iyi tanıdım artık. Onun için hep sakin konuşurum onunla, kavga etmeyiz.

Asla terslemem. Başkasının yanında asla polemiğe girmem. Konuyu uzatmam. Kin tutmam. Hakkını yiyemem eşim benden daha sakin daha akıllı daha uyumludur. Biraz da şanslıyım yani.

Sonuç olarak nazar değmesin diye kimselere anlatmadığım bir evliliğim var.
Burda ilk kez anlattım yani:)

Maşallah gerçekten çok güzel davranmışsınız eşinize hatta güzel de idare etmişsiniz. Ben bu konularda biraz dengesizim sanırım. Bir sefer canım cicim söylerim sonra söylerim sonrasında farkında olmadan kötü söylerim. Eşim de iyi söylediklerime sevinir, kötü tarzda söyleyince küser haliyle :) Bir de bir iş yapıyorken bana birşey sorunca kısa keserim, o da sevimlilik yapar ama ben işi yetiştirmeye çalışıyorumdur, sonra neşeli olsana der olmazsam küser :) Ama napim normalde çok fazla şen şakrağımdır, bebek gibi oturtup severim bile onu, asla isimle hitap etmeyiz. Ama biraz otoriterliğin bende olması için ısrar ediyorum sanırım. Ve bunun için bazen resmen savaşıyorum, sonunda ben mutlu olayım diye pes ediyor :KK31:
 
Az iletişim kurarak :) O zaman bakın nasıl güllük gülistanlık oluyor herşey :)
Ağzımdaki herşeyi söylemem.
 
siz ne kadar tatlı dilli olursanız olun sabırlı olursanız olun eşiniz fazlasıyla inatsa dediğim dedikse siz alttan aldıkça o kendini bak haklıymışım havasına soktukça yapacağınız hiç bişey kalmıyor inanın ...
 
Arkadaşlar tabiki bir ilişkide tek taraf iyi diğer taraf anlayışsızsa ne yapsanız zor ama yine de umut var,çaba ve emek verilirse bir gün yeşerebilir.


1) Birşey isterken emredici değil, rica edici olunmalı
2)İyi birşey yapınca teşekkür etmeyi unutmamak
3)Canı sıkkınken teselli etmeyi bilmek
4)Cinsel istekleri doğru karşılamak,tatlı,cazip sözler söylemek
5)Başkalarının yanında tartışmamak
6)Ağzı bozmamak
7)Samimi olmak
8)Yapamayacağın şeylerde söz vermemek
9)Söz verilmişse sözünde durmak
10)Ailesinin bir yanlışı da olsa eleştirel değil, düzgün üslupla ifade etmek ,ama bazı kusurları da hiç dilegetirmemek.


bu maddeler uzar gider ama bu 9 madde en mühimi bana kalırsa, diğerleri ikincil öneme sahip. Bunlar iki taraf için de geçerli tabii ki.
 
siz ne kadar tatlı dilli olursanız olun sabırlı olursanız olun eşiniz fazlasıyla inatsa dediğim dedikse siz alttan aldıkça o kendini bak haklıymışım havasına soktukça yapacağınız hiç bişey kalmıyor inanın ...


Herşeyde DENGE... Yeri gelir saygıyı bozmadan dobra dobra söylersiniz gerekeni, ama hep böyle olursa dırdırdan bıktırırız insanı yahu. Bazen susmayı ve sadece dinlemeyi tercih etmeliyiz aslında.Böylece o da anlayacaktır.
 
ay yok arkadaşlar.....ne yaptıysam olmadı.biraz değişti demiştim ama hiç bi değişiklik yok....kendi başına kararlar alıp kendi başına hareket ediyor yine....bu ara hiç tahammülüm kalmadı.pfffff
 
Herseyi rica ederek yaparım.
En ufak birşeyde bile danisirim.
Sevgi Sözleri eksik olmaz.
Ailesine saygıda kusur etmem.
İşinin zorluklarina ortak olurum. Arkasını toparlar destek olurum.
Yapamayacağı şeylere onu zorlamam. Gerektiğinde kendi ayağımin üstünde dururum.
 
Maddi konularda sıkıntıya düştüğümüzde ona hep destek olmaya çalışırım,çalışarak olmaya uğraşıyorum ama ondan da ziyade teselli ederim,sıkma canını herşey düzelir,rızkı veren Allah'tır,hayırlısı budur acele etme derim.Allah sağlık versin,bugünleri aratmasın derim.O da ''sen böyle söylemesen ben ne yaparım ''der.O benim canımdır, paranın onu üzmesine nasıl izin veririm.
 
10 senelik evliyiz.
Daha kavga yaşamdık.Dilerim bundan sonrada olmaz.
Evet fikir ayrılıkları,tartışmalarımız oldu ama saygı çerçevesinde karşılıklı oturur konuşur ve bir ortak yol buluruz.
Ben zaten yapı itibari ile kavgayı sevmem.Eşimde kavgacı değildir.

Bu işin bence tek formulu Had bilmek vew saygılı olmak.

2 tarafda hadiini bilirse ne ağızdan çirkin söz çıkar,ne anlaşmazlık olur.
2 ayrı insan,2 ayrı fikir.İlla benim dediğim olucak değil.Ortak paydada buluşmak önemli.
 
Tek bir formülü yok bunun. Genel ilişkini her zaman iyi tutmak gerek.
Eşime yalnızken asla ismiyle hitap etmem. Hep canım cicim. Sadece bazı büyüklerin yanında adını söylerim.
Sabah 06:30 da evden çıkmasına rağmen 5 yıldır kapıdan uğurlamadığım ve akşam karşılamadığım bir gün olmadı. Ve hep güleryüzle, az çok bakımlı. Çalıştığım dönemde de uykumdan feragat edip uğurladım. Üşenmem o saatte kahvaltısını da hazırlarım.

Sinirlendiğim zaman ya sabır çekerim içimden. Aslında içimden çok şey söylemek geçse de dilimi tutarım. Sinirim biraz geçince daha sakince konuşurum. Ama kesin konuşurum asla içimde tutamam. Uzaktayken kızmışsam kendi kendime verir veriştirir sinirimi atarım. Onunla telefonda filan yine sakin konuşurum. Ve yine hep canım cicim.
Mesela çorabını yere attı diyelim. "Bitanem bir şey rica etsem, sepete atsan da dağınıklık olmasa"derim. Attığı zaman teşekkür eder öperim. Alışkanlığı haline gelir zamanla. Biraz köpek eğitir gibi oldu ama :)

Birşey yaptırmak istediğim zaman önce en tatlı halimle söylerim. "Kocacım şöylemi yapsak acaba" gibi. O da bazen karşı çıkar :) iyilikle olmuyorsa bir kaç kez gündeme getirip konunun olumlu taraflarını empoze etmeye çalışırım. Genelde ben haklı çıktığım için sonuçta benim dediğim olur. Sadece bir kez de dayanamadım ağladım sonuçta benim dediğim oldu :)

Eşim asla yönetilebilecek bir erkek değil. Sessizce otorite kurar herkesin üzerinde. Ama karşısında çemkiren bir kadın olsa ondan daha çok çemkirir. Onu çok iyi tanıdım artık. Onun için hep sakin konuşurum onunla, kavga etmeyiz.

Asla terslemem. Başkasının yanında asla polemiğe girmem. Konuyu uzatmam. Kin tutmam. Hakkını yiyemem eşim benden daha sakin daha akıllı daha uyumludur. Biraz da şanslıyım yani.

Sonuç olarak nazar değmesin diye kimselere anlatmadığım bir evliliğim var.
Burda ilk kez anlattım yani:)

Ya ben forumda böyle konularda böyle mesajlar görünce çok mutlu oluyorum. Sizi takdir ediyorum. Özellikle de bu 5 senede hergün onu yolcu etmeniz ve karşılamanızı. Bence sizin bu davranışlarınız eşinize olan saygınızı ve sevginizi simgeliyor, kesinlikle öyle.:KK68::KK68::KK68:

Bence her ne olursa olsun insan biraz alttan almalı sabırlı ve anlayışlı olmayı bilmeli. Bizler hepimiz çok farklıyız,benim beklentilerim karşıdakinin da aynı beklentiler içerisinde olduğu anlamına gelmiyor. Ben duygusal karşımdakı soğukkanlı olup aynı şekilde tepki vermeyebilir fakat önemli olan ne kadar farklı olursanız olun herkesin birbirini olduğu gibi kabullenmesi ve ona göre bir uyum sağlaması ve ona göre bir beklentide olmasıdır.Bence siz eşinizi çok iyi tanıyorsunuz yani artık onun nasıl biri olduğunu çözmüş ve ona ona göre uyum sağlıyorsunuz. Herkes bunu beceremiyor. O yüzden sizi gerçekten takdir ediyorum sizin gibi evli çiftleri görmek çok mutluluk verici. ALLAH mutluluğunuzu daim etsin İNŞALLAH. AMİN


10 senelik evliyiz.
Daha kavga yaşamdık.Dilerim bundan sonrada olmaz.
Evet fikir ayrılıkları,tartışmalarımız oldu ama saygı çerçevesinde karşılıklı oturur konuşur ve bir ortak yol buluruz.
Ben zaten yapı itibari ile kavgayı sevmem.Eşimde kavgacı değildir.

Bu işin bence tek formulu Had bilmek vew saygılı olmak.

2 tarafda hadiini bilirse ne ağızdan çirkin söz çıkar,ne anlaşmazlık olur.
2 ayrı insan,2 ayrı fikir.İlla benim dediğim olucak değil.Ortak paydada buluşmak önemli.


Ya ben size bayılıyorum, siz benden muhakkak yaşça çok büyüksünüz fakat ben sizin forumda eşinizle ilgili mesajlarınızı okuduğum zaman çok mutlu oluyorum. :D:D:DHani o ilk karşılaşmanız ve burdada 11 yıllık evliliğinizin formulunu anlatmanız müthiş, insanlara örnek denilebilecek çiftlerdensiniz. :KK68::KK68::KK68: Aslında 11 sene o kadar da çok bir zaman değil, İNŞALLAH evliliğiniz bir ömür boyu sürer fakat şimdiki zamanda boşanmaların çok olduğu bir zamanda insanların evlenip birbirine tahammül edemeyip kısa bir vakitte boşandığı bir zamanda 11 yıl çok çok uzun bir zaman. Sizin dediğiniz gibi bence de evlilikte tabii ki, sevgi çok çok önemli fakat sevgi olmasa bile farketmez evlilik olsun arkadaşlık olsun her zaman herşeyden önemlisi saygı duymak ve değer vermektir. İnsanlar birbirini olduğu gibi kabullenip ona göre birbirlerine uyum sağlamalı, her iki tarafın gönlünce olsun diye ortak payda buluşmalıdır.
 
Ya ben forumda böyle konularda böyle mesajlar görünce çok mutlu oluyorum. Sizi takdir ediyorum. Özellikle de bu 5 senede hergün onu yolcu etmeniz ve karşılamanızı. Bence sizin bu davranışlarınız eşinize olan saygınızı ve sevginizi simgeliyor, kesinlikle öyle.:KK68::KK68::KK68:

Bence her ne olursa olsun insan biraz alttan almalı sabırlı ve anlayışlı olmayı bilmeli. Bizler hepimiz çok farklıyız,benim beklentilerim karşıdakinin da aynı beklentiler içerisinde olduğu anlamına gelmiyor. Ben duygusal karşımdakı soğukkanlı olup aynı şekilde tepki vermeyebilir fakat önemli olan ne kadar farklı olursanız olun herkesin birbirini olduğu gibi kabullenmesi ve ona göre bir uyum sağlaması ve ona göre bir beklentide olmasıdır.Bence siz eşinizi çok iyi tanıyorsunuz yani artık onun nasıl biri olduğunu çözmüş ve ona ona göre uyum sağlıyorsunuz. Herkes bunu beceremiyor. O yüzden sizi gerçekten takdir ediyorum sizin gibi evli çiftleri görmek çok mutluluk verici. ALLAH mutluluğunuzu daim etsin İNŞALLAH. AMİN





Ya ben size bayılıyorum, siz benden muhakkak yaşça çok büyüksünüz fakat ben sizin forumda eşinizle ilgili mesajlarınızı okuduğum zaman çok mutlu oluyorum. :D:D:DHani o ilk karşılaşmanız ve burdada 11 yıllık evliliğinizin formulunu anlatmanız müthiş, insanlara örnek denilebilecek çiftlerdensiniz. :KK68::KK68::KK68: Aslında 11 sene o kadar da çok bir zaman değil, İNŞALLAH evliliğiniz bir ömür boyu sürer fakat şimdiki zamanda boşanmaların çok olduğu bir zamanda insanların evlenip birbirine tahammül edemeyip kısa bir vakitte boşandığı bir zamanda 11 yıl çok çok uzun bir zaman. Sizin dediğiniz gibi bence de evlilikte tabii ki, sevgi çok çok önemli fakat sevgi olmasa bile farketmez evlilik olsun arkadaşlık olsun her zaman herşeyden önemlisi saygı duymak ve değer vermektir. İnsanlar birbirini olduğu gibi kabullenip ona göre birbirlerine uyum sağlamalı, her iki tarafın gönlünce olsun diye ortak payda buluşmalıdır.

Herşeyden önce güzel sözlerin için teşekkür ederim.Hem kendi adıma hem eşim adıma.
Ben 35 yaşındayım.
Dilerim sende çoooook mutlu olursun.
Rabbim iyilere çattırsın.
 
Kesinlikle üstüne çok fazla gitmemek ve bi problemde zamanını bekleyip önce sakinleşip sonra konuşmak. Bide suçlayıcı şekilde konuşmamak. Ben bu şekilde olduğumda cok mutluyuz oda bende. Genel olarak takıntılı biriyim çok üstüne gittiğim günlerce tartıştığım zamanlar oldu. Sonuçta iş inada bindi asla benm istediğim olmadı hatta daha kötü oldu. Bana karşı olan saygısının öyle yaptıgmda azaldığını hissediyorum. Şimdi bikaç haftadr kendime söz verdim başta dediğim gibi davranıyorum mutluyuz :)
 
Back
X