Medimm geçici bir süreç bu, kolay atlatırsın inşallah.en kısa zamanda da bebişin göbişine konar inşallah.
Ah kızlar..
ben bu aralar depresyona giricem sanırım. Canım çok sıkılıyor bu duruma.
oğlum çok mızmız, o stres yaptıkça bende yapıyorum. çok sabırlı davranıyorum ama bir yerde artık illallah demeye başlıyorum.
biliyorsunuz yalnızım birde. havalar da soğudu dışarı çıkarmıyoruz emre iyice huysuzlanıyor evde durdukça. elimi açıkta görmesin yapışıyor mıy mıy da mıy mıy dış kapıya götürüyor hemde günde kaç defa sayamıcam.. şimdi de babası alıştırdı kapıyı açıp bina boşluğunda ses yapıyoruz ah uh diye. yankılanınca hoşuan gidiyor ama hem o üşüyor hem evi soğutuyoruz. ben kapıyı açmıyorum iyice kızıyor. ne yapıcam ben bu kış hiç bilmiyorum. kendi gitse kapının yanında oynasa .. yokkk.. beni de sürüklüyor. oyuncaklarla oynamıyor kesinlikle.
okadar kıprak ki anlatamam... pazar günü beşikten düştü içim gitti yavruma bişi oldu diye aklım çıktı. çok şükür alnında ufacık sıyırıkla atlattık. Allah kimseyi evladıyla sınamasın.
çok bunalıyorum sonrada böyle dediğime pişman oluyorum. bazen evde sinirden yan odaya geçip gazete yırtıyorum çığlık atıyorum o derece kötüyüm

böyle devam ederse sanırım doktor desteği almam gerekecek. of içim şişmiş..
16aralıkta oğluşumun doğum günü var, ama yoğunlaşıp hazırlıklara başlayamadım bir türlü..
umarım herkez iyidir.. bizden böyle..