Eski eşim evlendi

Merhaba.1hafta önce kızımı babasına verdim 2haftalık kalması için,fakrlı ülkelerde yaşadığımız için bir birlerini uzun zamandır görmüyorlardı.ve iki gün önce eski eşim bana evlendiğini itiraf etti.kızımı hazırlamadan karısı ile tanıştırmış ve şuan ayni evdeler.ilk derdim kızımın psikolojisi(çocuk nasıl kötü etkilenmiştir şimdi)ikincisi de kendim.aklım almıyor,seven insan nasıl unutuyor,nasıl hiç bir şey yaşanmamış gibi evlene biliyor.kendimi çok değersiz hiss ediyorum.benim içimde belki barışırız belki düzelir gelirdi umudu varmış.şuan hayatımın altı üstüne gelmiş gibi,bir daha nasıl başkasını seveceğim?ben kolay kolay kimseye güvenemem ki.o kadar yaşanmışlık bir hiç mi oldu şimdi.lütfen bana yardım edin,kendimi toparlamam lazım
Üzülmeniz normal ama ben her zaman çivi çiviyi söker diyorum.Biriyle bir ilişkiniz olsa bu kadar onemsemezsiniz
 
Ya bosanmissiniz, ülkeler bile ayrılmış. Adam coluklu çocukla boşandığı,başka ülkeye taşınan eski eşine sadakat mi duyacak? Ne sevgisi? Öyle devasa sevgi olsa siz bebenizi babasız başka ülkede büyütür müydünüz?
Bu saatten sonra denecek tek şey hayırlı olsun, çünkü artık o kadın da kızının bir ailesi. Belki ilerideki kardeşlerinin annesi. Umarım kızını çok sever de ona iyi bir abla olur.
Yorgan gitmiş kavga bitmiş, bu saatten sonra ne üzülüyorsun eski kocan için?
İnşallah tez zamanda sen de helal süt emmiş, düzgün, kızını benimseyecek bir adamla tanisirsin.. evlenmesen bile sana bir dayanak,yol arkadaşı olur
 
Eski kocanda bir yabanciydu onu nasil sevdiysen yenisinide seversin, neden sevmeyesin🙄bir cok kisi gibi bende aynisini soyleyecegim.. asil derdin kizin degil gibi.. baya kiskanmis kahrolmussun gibi.. sana siddet gosteren birini sevmeyi birak nefret etmen gerekirdi.

Bence kizinla beraber sende psikolojik tedaviye git
 
Adam dövmüş, üstüne sizi boşamış, üstüne ülkede bile değil, daha da üstüne 4 yıl geçmiş… siz döven adamı severek kendinize ettiğiniz kötü muameleyi bir de sizi döven adamı 4 yıl daha seviyor beni sanarak arşa çıkarmışsınız. Sevmediği her yerden belliymiş. Kızınıza da bişey olmaz yakında alışır, çocuklar daha kolay adapte olur her zaman, tabi önce anlatılması gerekirdi durumun, hazırlıklı ve bilincinde olmalıydı
 
Konu sahibi sana yardimci olur mu bilmem ama iki yasadigim olayi anlatiyim, baska turlu ne soylenir bilemedim:
Ilk bebegime hamile kaldigimda kanamalarim vardi. Doktor once dusuk yapiyorsun dedi. Uzulmustum cunku zaten zor hamile kaliyordum. Doktor dedi ki " uzulme, saglikli bebek olsaydi tutunurdu yasama. Saglikli olmayan bebek düser" dedi. Sonra dış gebelik oldugu anlasildive bebegi aldilar. 4 ay sonra da ogluma hamile kaldim. Su an 17 yasinda. Evlilikler de oyle. Saglikli evlilik bitmiyor. Iki taraf da bitirmemek icin caba sarf ediyor.
Ikinci olayimi anlatiyim. Oglum 7 yasinda iken terk edildim. Bosandik. Ben baska sehirde yeni bir duzen kurdum. Yeni yasantima adapte olmaya calisirken, bir taraftan da bosanmanin travmalarini atlatmaya ugrasiyordum. 3 yil sonra, tam da kendimi daha iyi hissedip toparlanmaya basladigim zaman, eski esim ailemi ozledim diye geldi. Mutsuzum diye gitmis ama mutlu olmamis. Ev bombosmus falan filan. Oglum " anne bu evde ne zaman tekrar 3 kisi masaya oturacagiz" deyince ben eski esle gorusmeye basladim. Oglumu gormeye her geldiginde beraber, yeniden ailece sinemalara gittik, gezdik, tozduk, kahvaltilara gittik. O mutluydu, oglum da. Ben de sanirim belki de ikimiz de yasadiklarimizdan dersimizi aldik diye dusunuyordum. 4 ay surdu. 4 ay sonra ikinci kez terk etti. Diyecegim o ki saglikli iliskiler bitmiyor. Su an bir sevgilisi var. Ben de kimseyi hayatima almadim. Ozgurlugun tadini cikarmak, kendimi toparlamak icin. Ilk duydugumda, oglum, eski esin sevgilisi, sevgilisinin oglu ve eski esin beraber tatile gittiklerini oglumdan ogrendigimde, ben de sizin hissettiginiz duygulari yasadim. Sevgilisiyle annesini bayramda tanistirdigini ogrebdiginde, bunun arkası evlilik diye dusundum, butun gecmisim gozumden gecti. Kendimi yeniden sorguladim. Diyecegim o ki birsey basliyorsa iki taraf da isteyince oluyor ama bitiyorsa tek tarafin istemesi yeterli. Yarım kalan uzuluyor ancak yapacak da pek birsey yok. Su an hayatinda biri olsaydi belki bu kadar sarsilmazdin. Hissettiklerini anliyorum. Bunlar gayet insani duygular. Ancak artik kendine odaklanmalisin. Kaybettigin yillarina degil, onundeki kazanacagin yillarina bakmalisin.
Biz aynı şeyleri yaşamışız ki.şuan nasılsınız?atlata bildiniz mi?insanın hayatın bundan sonra güzel olacağına dair umudu kalmıyor.
 
Üzülmen çok normal.
Ama şiddet gösteren bir adamsa yeni evlendiği kadına üzüldüm.
Yazık başı yanmış .
 
Merhaba.1hafta önce kızımı babasına verdim 2haftalık kalması için,fakrlı ülkelerde yaşadığımız için bir birlerini uzun zamandır görmüyorlardı.ve iki gün önce eski eşim bana evlendiğini itiraf etti.kızımı hazırlamadan karısı ile tanıştırmış ve şuan ayni evdeler.ilk derdim kızımın psikolojisi(çocuk nasıl kötü etkilenmiştir şimdi)ikincisi de kendim.aklım almıyor,seven insan nasıl unutuyor,nasıl hiç bir şey yaşanmamış gibi evlene biliyor.kendimi çok değersiz hiss ediyorum.benim içimde belki barışırız belki düzelir gelirdi umudu varmış.şuan hayatımın altı üstüne gelmiş gibi,bir daha nasıl başkasını seveceğim?ben kolay kolay kimseye güvenemem ki.o kadar yaşanmışlık bir hiç mi oldu şimdi.lütfen bana yardım edin,kendimi toparlamam lazım
Sizi döven şiddet uygulayan bir yaratıktan kurtulmuşsunuz 4 sene geçmiş ayol yeter ya biraz güçlü olun böyle konuları okudukça acayıp sinirleniyorum.

Siz o evlendiği kadına acıyın inşallah onada şiddet uygulamaz siz ise hala bir umut allahım sabır🙄
 
Biz aynı şeyleri yaşamışız ki.şuan nasılsınız?atlata bildiniz mi?insanın hayatın bundan sonra güzel olacağına dair umudu kalmıyor.
Elbet tam atlatamadim ara sira gelgitlerim tabi ki oluyor. Oglumu ayda 2 kez gormeye geliyor. Herne kadar onunla gorusmesem de, ozellikle oglumu gormeye geldigi o gunlerde, gelgitlerim daha cok oluyor. O hayatina kaldigi yerden devam edebildi. Yarim kalan bendim. Ancak yapacak birsey yok. Calisiyorum. Isimi, yasadigim yeri seviyorum. Ozgurum, bu duygu cok guzel. Ama eski gunleri de ozlemiyorum desem yalan olur. Ancak hayat akıp geciyor. Disarida bir hayat var, yapacak birsey de yok. Umudu kaybetmemek gerek. Belki de daha iyisinin gelmesi icin onlarin gitmesi gerekiyordu, bilemeyiz. Bir psikiyatriste gidin bence. Bir uzmandan destek alin. Ben gidiyorum.
 
Merhaba.1hafta önce kızımı babasına verdim 2haftalık kalması için,fakrlı ülkelerde yaşadığımız için bir birlerini uzun zamandır görmüyorlardı.ve iki gün önce eski eşim bana evlendiğini itiraf etti.kızımı hazırlamadan karısı ile tanıştırmış ve şuan ayni evdeler.ilk derdim kızımın psikolojisi(çocuk nasıl kötü etkilenmiştir şimdi)ikincisi de kendim.aklım almıyor,seven insan nasıl unutuyor,nasıl hiç bir şey yaşanmamış gibi evlene biliyor.kendimi çok değersiz hiss ediyorum.benim içimde belki barışırız belki düzelir gelirdi umudu varmış.şuan hayatımın altı üstüne gelmiş gibi,bir daha nasıl başkasını seveceğim?ben kolay kolay kimseye güvenemem ki.o kadar yaşanmışlık bir hiç mi oldu şimdi.lütfen bana yardım edin,kendimi toparlamam lazım
Başka bi kadın beğenip aldı diye sözde adam ,adam gelmesin gözünüze .Boşamışsanız hele bir de çolukla çocukla illa ki boşuna bi sebepten değildir .
Geçmiş olsun insan oğlu nelere alışmıyor ki zamanla tiksine tiksine unutup gidersiniz merak etmeyin adam koşa koşa bulmuş demek ki umru degil eski eş ile geri de kalan cocuk ;yalan bi hikayenin yalan bi adamını sevmişsiniz hepsi bu .
 
İlla birini sevmek, güvenmek,evlenmek zorunda değiliz. Bunu dert edecek bişey yok bence. Mutlu olsaydınız zaten ayrılmazdınız. Ben de boşandım kimseyi istemiyorum senelerin yükünü attım kızımla öyle mutluyum bana öyle bir güç veriyor ki aşk meşk aklıma gelmiyor kim ne konuşmuş kim kimi sevmiş umrumda değil. üstelik babası da evlendi. Tek başına görmeye geliyor hayatta onların yanına kızımı göndermem
 
Kötü hissetmeniz normal bence. Ama artık zor olsa da kafanızda bitirin, soğutun kendinizi bence. Biraz takıntı olmuş.
 
İlla birini sevmek, güvenmek,evlenmek zorunda değiliz. Bunu dert edecek bişey yok bence. Mutlu olsaydınız zaten ayrılmazdınız. Ben de boşandım kimseyi istemiyorum senelerin yükünü attım kızımla öyle mutluyum bana öyle bir güç veriyor ki aşk meşk aklıma gelmiyor kim ne konuşmuş kim kimi sevmiş umrumda değil. üstelik babası da evlendi. Tek başına görmeye geliyor hayatta onların yanına kızımı göndermem
O eve göndermiyor musunuz nerede görüşüyorlar kızınızla
 
Aynen öyle vallahi,ben yarım kaldı düşünüyordum,onda da öyle sanıyordum.sağlıklı değil biliyorum ama bilmekle olmuyor işte.her kes diyor ki 4 yıl geçmiş,bana göre 4yıl değil 20 yıl da geçse insan sevdiğini unutmaz.
O işler öyle degil.
Boşanmışsınız ve bitmiş.
Neden 20 yıl unutamasın ?
Bu kafayla daha çok üzülürsünüz.
Önünüze bakın, yolunuzu çizin.
 
Ayrı şehirlerdeyiz zaten. Ben ailemin yanındayım işe gidiyorum babası buraya geliyor evde görüşüyorlar.
Kaç sene oldu peki siz boşanalı ? Hic mi düşünmüyorsunuz peki ileride tekrardan evliligi insan illa ki bir hayat arkadaşı istiyor yanına
Ben de boşandım bir kızım var düşünmüyorum bir süre çocuğumu büyütmek istiyorum ama ilerisi için de yalnız yaslanmak istemiyorum diyorum mesela ?
 
Back
X