Benim 7 aylık bir ilişkim var ve klasik bir ilişki.
Bazen iyi, bazen kötü günlük tartışmalarımız oluyor falan.
Ama, genel manada uyumlu ve anlaşan bir çiftiz.
Sevgilim ise klasik erkek bazen çok ince bazen anlayışssız falan.
Yani öyle aşırıya giden bir derdim yok.
Sevgilimin eski sevgilisi hariç.
Biz tanıştığımızda yeni ayrılmışlardı ve söz atılmıştı.
Sevgilimin babası evden ayrıldı diye kız "ailem ailesi boşanmış birine beni vermez anneni istemem ben" diye 2 yıllık ilişkiyi bitirmiş, sözü atmış ve ayrılmışlar.
Kısa bir zaman sonra benimle tanıştı ama, üzgündü tabi.
Ama, bana ilgisinden veya davranışlarından şikayetçi değildim.
Neyse bizimde bir mazimiz var diye çok dert etmedim anlaştığımız için ve hoşlandığım için birazda o benim üstüme düşüp değer verdiği için bugünlere geldik.
Ama, ben içimden sürekli eski sevgilisi ile kendimi kıyaslıyorum.
Onu daha çok sevmiştir beni kadar sevmiyordur diye düşünüp bazen psikopatlaşıyorum.
Öyle şeyler yapıyorum ki bazen resmen kızın resimlerini bilgisayarıma indirdim
Ben bu değilim böyle psikopat değilim ama, çok kıskanıyorum sevgilimi.
Ona da belli ediyorum bunu bir şarkı paylaşsa hemen "onu unutmadın di mi" diyorum.
Artık o da sıkıldı bu huyumdan ama, ben o kıza olan duygularını çok kıskanıyorum.
Çok seviyormuş onu ve sevilmediğimi düşünüyorum sürekli
Bunu nasıl aşabilirim?
boğa
